ในที่สุดรูปชุดกระโปรงชุดใหม่ก็ทำเสร็จออกมาอย่างรวดเร็ว เซียวเซียวถือโอกาสตอนที่ทำงานอยู่ในแผนกโอตกูตูร์ส่งรูปให้อเดอลีนดูก่อน
ชุดที่มีแสงอาทิตย์สาดส่อง ลำแสงขนาดใหญ่ทอดตัวจากเข็มกลัดสีรุ้งที่หน้าอกทางด้านซ้ายยาวลงมาด้านล่าง กลายเป็นแถบสีเขียวและสีเหลือง ผสานกับการบานและการหุบของกระโปรง การใช้สีกับจีบของกระโปรงอย่างบ้าบิ่นเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ซึ่งเป็นสีที่ดูกลมกลืนกับใบเหอฮวนและดอกซานซู่ตามธรรมชาติ
อเดอลีนสวมแว่นตากรอบทองพิจารณามองอย่างละเอียดแล้วร้องขึ้นด้วยความยินดีและประหลาดใจ “ฉันชอบเข็มกลัดติดหน้าอกนี้มาก เธอคิดออกมาได้ยังไง ช่างอัจฉริยะจริงๆ”
ปัจจุบันการออกแบบเครื่องแต่งกายที่เป็นที่ยอมรับนั้นนอกจากดีไซเนอร์บ้าระห่ำสองคนจากดีแอนด์จีแล้ว ก็ไม่ค่อยมีใครใช้สีมากกว่าสามสีบนเสื้อผ้า ภาพโดยรวมของชุดกระโปรงชุดนี้ค่อนข้างทึม ใช้สีเขียวสนามหญ้ากับสีเหลืองมะนาวซึ่งเป็นสีที่ใกล้เคียงกัน มันควรจะทำให้รู้สึกไม่มีชีวิตชีวาสักเท่าไร แต่เมื่อใช้สีแรงๆ ของเข็มกลัดที่มีสีถึงเจ็ดสีเรียงกันได้อย่างเหมาะสม ติดอยู่ที่จุดรวมของลายเส้นด้านบน จึงทำให้ดูเหมือนหน้าต่างที่เปิดออกรับแสงอาทิตย์ที่สาดส่องเข้ามา กระโปรงที่บานและหุบก็ทำให้ดูมีชีวิตชีวาขึ้น เป็นชุดกระโปรงที่สะดุดตาอย่างมาก
เซียวเซียวรู้สึกเขินเมื่อได้รับคำชม เธอเปิดภาพที่มาของเข็มกลัดจากโทรศัพท์มือถือ นั่นก็คือภาพหน้าต่างกระจกสีแบบโบราณนั่นเอง
“โอ้พระเจ้า นักเปียโนอายุน้อย” อเดอลีนรับโทรศัพท์มือถือมามองภาพตรงหน้าอย่างหลงใหลแล้วพูดเสียงแผ่วเบา “เขาต้องโดดเดี่ยวและหมดหวังมาก”
เซียวเซียวอึ้งงันไปเล็กน้อย ตอนนั้นเธอได้ฟังเสียงดนตรีจึงสามารถรับรู้ถึงความรู้สึกของมู่เจียงเทียน แต่อเดอลีนเพียงแค่เห็นภาพด้านหลังก็รับรู้ความรู้สึกนั้นได้ ความสามารถในการรับรู้ความรู้สึกของครีเอทีฟไดเร็กเตอร์นี่ขั้นเทพจริงๆ
“ตอนนี้เขาดีขึ้นมากแล้วค่ะ” เซียวเซียวมองไอดอลสมัยมัธยมของตนพร้อมกับเอ่ยขึ้นอย่างภูมิใจว่า “เขาจะเป็นโชแปง”
“ชุดกระโปรงชุดนี้สุดยอดมาก เธอตั้งชื่อให้ด้วยสิ” อเดอลีนส่งโทรศัพท์มือถือคืนให้เซียวเซียว อนุมัติให้ชุดกระโปรงชุดนี้ผ่านในทันที
“งั้นก็เรียกว่า ‘ดวงตะวันของฉัน’ แล้วกันค่ะ” เซียวเซียวกะพริบตาอย่างน่าเอ็นดู
อเดอลีนอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเข้าใจ “มาจากเสียงดนตรี มาจากดวงตะวัน เพอร์เฟ็กต์”
เมื่อจัดการกับปัญหาเรื่องชุดที่จะใช้ทำตลาดได้แล้ว เซียวเซียวก็รู้สึกโล่งอก ตอนค่ำกลับมาถึงบ้านก็อาบน้ำอุ่น พอกหน้าด้วยมาสก์ นอนลงบนเตียงแล้วอัพเดตความเคลื่อนไหวของเพื่อนๆ ขณะเดียวกันก็หยิบถุงมันฝรั่งทอดกรอบมาเปิดออกกิน
หลี่ต้าจ้วง หลี่เหมิง : ไขมันในร่างกายลดเหลือ 9.7 โอ้เย่
ซ่งถังเมียว : ทำไมสาวสมัยนี้ถึงไม่ห่วงตัวเองบ้าง อ้วนขนาดนี้แล้วยังจะกินอีก