ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 7 – บทที่ 8

ใบหน้าของหลัวอวี้ยิ่งดำคล้ำ เขาพูดอะไรไม่ออก บนหน้าจอโปรเจ็กเตอร์ยังคงหยุดอยู่ตรงหน้าที่มีรายชื่อของพนักงานทั้งสิบคน เหมือนกับกำลังประจานความผิดของเขาทีละข้อๆ

โจวไท่หรานไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร ได้แต่นั่งเปิดดูแบบประเมินของพนักงานทั้งสิบคน เมื่อเขาเปิดถึงแบบประเมินของหยางเซี่ยวก็หัวเราะอย่างโมโหขึ้นมาทันที ช่างทําแพตเทิร์นอายุน้อยคนนี้ได้คะแนนการประเมินด้านความคิดสร้างสรรค์ การสื่อสาร และความเป็นผู้นำอยู่ในระดับต่ำจนรั้งท้าย “หลัวอวี้ คุณลองมาอธิบายหน่อยซิว่าช่างทำแพตเทิร์นที่ทำงานแบบเดียวกันทั้งวันต้องมีความคิดสร้างสรรค์ ต้องมีความเป็นผู้นำอะไร”

“ตอนนี้เป็นช่วงของการทดลอง ระบบยังมีส่วนที่ไม่สมบูรณ์จึงเกิดปัญหาแบบนี้ขึ้น ผมต้องขออภัยอย่างสูง” หลัวอวี้เหงื่อออกเต็มหน้า อยากจะลากฟางเซี่ยงเฉียนออกมาซ้อมสักที ในเวลาสำคัญแบบนี้ยังจะสร้างปัญหาให้กับเขาอีก คงมีผีบังตาทำให้เขาคิดว่าเธอเป็นหัวหน้าที่มีความสามารถ

“งั้นคุณก็จัดการแก้ไขสิ ภายในสามวันเอามาให้ผมดูใหม่ แล้วโอนเงินโบนัสเพิ่มให้พนักงานทั้งสิบคนนี้ด้วย” โจวไท่หรานลูบคางพร้อมกับมองไปที่เอกสารเล่มหนานั้น ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าเหี้ยมๆ ว่า “คราวที่แล้วผมก็เคยพูดเรื่องฟางเซี่ยงเฉียนไปแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่ต้องอธิบาย ผมไม่อยากฟังเรื่องนี้อีก พรุ่งนี้ให้เธอไสหัวไปซะ อย่าให้อยู่ทำลายบริษัทผม”

หลัวอวี้เสียหน้ามากที่ถูกซีอีโอตำหนิต่อหน้าทุกคน เมื่อกลับถึงห้องทำงานก็เดินวนไปวนมาด้วยความหงุดหงิดอยู่ครึ่งชั่วโมง เขาทุ่มเทไปมากมายเพื่อตำแหน่งรองประธาน แต่กลับถูกฟางเซี่ยงเฉียนทำจนเสียเรื่อง ผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นคนที่ฟ้าส่งลงมาทำลายเขาอย่างแน่นอน

ด้านฟางเซี่ยงเฉียนที่แต่งหน้าใหม่แล้วกำลังนั่งก้มหน้าอยู่ในห้องออกแบบพลางคิดว่าจะจัดการเซียวเซียวอย่างไรต่อดี จากนั้นใบหน้าก็เผยความโหดเหี้ยมขึ้นมา ในขณะเดียวกันนั้นเองโทรศัพท์ที่โต๊ะเธอก็ดังขึ้น เธอเอื้อมมือไปรับ แต่เนื่องจากยังอยู่ในอารมณ์หงุดหงิดจึงรับสายด้วยน้ำเสียงกระโชกโฮกฮาก “ใคร”

“ผมหลัวอวี้นะ คุณมาพบผมที่ห้องทำงานหน่อย”

ฟางเซี่ยงเฉียนได้สติขึ้นมาทันทีจึงรีบปรับน้ำเสียงให้ดีขึ้น ก่อนจะลุกเดินไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว

ตอนที่เธอเดินอยู่ตรงบันไดก็บังเอิญชนเข้ากับเซียวเซียว ทั้งสองคนถลึงตาใส่กันอยู่ครู่หนึ่ง