ทดลองอ่าน เสน่ห์ร้าย ตอนที่ 2

ข่าวเรื่องเลขาฯ คนสนิทประสบอุบัติเหตุพร้อมคนขับรถส่วนตัวเป็นที่ทราบกันดีในบริษัท ทุกคนกล่าวขวัญถึงความเป็นแมวเก้าชีวิตของพิชญ์ เพราะจริงๆ แล้วเขาต้องเดินทางไปด้วยตัวเองในครั้งนี้ แต่กลับมีงานอย่างอื่นเข้ามาแทรกจนต้องเปลี่ยนแผน

พัฒน์นรีถึงกับอธิษฐานขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยให้สุดสวาทขาดใจของเธอรอดปลอยภัยจากภยันอันตราย ถึงขนาดชวนทุกคนไปถวายสังฆทานให้เจ้ากรรมนายเวรของเขา แต่มิวายถูกแขวะว่า ‘เว่อร์’ อีกตามเคย

หลังจากวันนั้นพัฒน์นรีก็ไม่ได้พบพิชญ์โดยบังเอิญอีกเลย คำถามที่ว่าเขาพักที่นั่นจริงหรือไม่จึงยังคงเป็นเรื่องคาใจมาถึงตอนนี้

เธอย้ายเข้าอยู่คอนโดฯ ใหม่ได้ราวหนึ่งสัปดาห์แล้ว ความเป็นอยู่ดีขึ้นเพราะใกล้สถานีรถไฟฟ้า หาของกินก็สะดวกสบาย ใกล้ห้างสรรพสินค้าและโรงพยาบาล ซึ่งอย่างหลังนั้นบิดาของเธอย้ำนักย้ำหนาว่าต้องมีเผื่อเจ็บป่วยเป็นอะไรขึ้นมาจะได้ไปหาหมอทันท่วงที

‘เป็นผู้หญิงตัวคนเดียวไม่มีใครดูแล หาที่พักให้มันใกล้โรงพยายาบาลจะได้หาหยูกยารักษาได้ง่าย เข้าใจมั้ยลูก’

พัฒน์นรีจำคำพูดที่สหรัฐพูดกรอกหูทุกวันได้ขึ้นใจ เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของแม่แต่ไม่ใช่ลูกสาวคนเดียวของพ่อ หลังจากแม่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตอนอายุสิบเอ็ดขวบ พ่อก็แต่งงานใหม่ มีลูกหนึ่งคนเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ความสัมพันธ์กับแม่เลี้ยงและน้องต่างมารดาไม่ได้หวือหวาแนบแน่นแต่ก็เป็นไปได้ด้วยดี และเธอยังคงได้รับความอบอุ่นจากบิดาเพราะสหรัฐยังแสดงความเป็นห่วงเป็นใยเธอในฐานะลูกอย่างเสมอต้นเสมอปลาย เห็นได้จากแค่การย้ายที่พักใหม่ก็ทำให้ผู้เป็นพ่อห่วงจนเธอแทบจะรายงานสถานการณ์สดให้ฟังทุกวันว่ายังปลอดภัยดี

อันที่จริงเรียกว่าปลอดภัยมากกว่าที่พักเก่าหลายเท่าถึงจะถูก แม้จะแพงหูฉี่แต่เธอก็ได้ส่วนลดตั้งสองแสนพร้อมกับความสะดวกสบายครบครัน มากไปกว่านั้นเธอยังมีโอกาสที่จะได้ร่วมชายคากับผู้ชายในฝันตัวเป็นๆ

ถึงแม้ว่ากระทั่งตอนนี้เธอยังไม่แน่ใจว่าพิชญ์พักที่นั่นจริงๆ หรือเปล่าก็เถอะ

“เราจะไปฉลองขึ้นบ้านใหม่ของแก้มกันวันไหนดีนะ” นลินรัตน์พูดขึ้150

นมาลอยๆ ในช่วงพักกลางวัน

พัฒน์นรีหมุนเก้าอี้หันมาทางกลุ่มเพื่อนร่วมงานที่กำลังใช้ไม้เสียบลูกชิ้นจิ้มผลไม้เข้าปากคนละคำสองคำ

“ศุกร์นี้ดีไหม เหล้าจากงานเลี้ยงบริษัทครั้งที่แล้วยังเหลือ” พัฒน์นรีเสนอด้วยดวงตาเป็นประกาย เหมยลี่รีบวางไม้จิ้มลูกชิ้นแล้วเดินปรี่เข้าไปหา

“ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าแกจะงกถึงขนาดเอาเหล้างานเลี้ยงบริษัทกลับบ้าน จิตใจแกทำด้วยอะไรฮะ ถึงกล้าทรยศท่านรองฯ สุดที่รักของแกได้ลงคอ”

“ชู่ ไอ้บ้าลี่ พูดเสียงดังขนาดนี้ อยากให้ฉันโดนแหกอกหรือไงฮะ ทั้งบริษัทไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่แอบคลั่งท่านรองฯ นะ” พัฒน์นรีอยากจะยัดผลไม้ปิดปากเพื่อนไปทั้งถุง

การวิวาทกันเล็กๆ นั้นส่งผลให้คนอื่นๆ ในแผนกหันมามองเป็นตาเดียว หัวหน้าจิรวัฒน์ถึงกับทำหน้าดุอีกด้วย แต่เพื่อนรักทั้งสองคนเป็นจุดสนใจอยู่ได้ไม่นาน เพราะอยู่ๆ บรรดาบอดี้การ์ดส่วนตัวของท่านรองประธานก็วิ่งผ่านหน้าห้องแผนกไปอย่างร้อนรน

ห้องกระจกใสซึ่งถูกออกแบบให้มองเห็นจากทั้งข้างนอกและข้างในทำให้พนักงานแผนกพัฒนาธุรกิจเห็นถึงเหตุการณ์อันผิดปกติอย่างชัดเจน และยังไม่ทันที่จะมีใครพูดอะไร กลุ่มชายเหล่านั้นก็กลับออกมาโดยมีร่างสูงที่เปล่งประกายออร่าแม้จะมีสีหน้าเคร่งเครียดเดินนำ

พัฒน์นรีเผลอมองเสี้ยวใบหน้าหล่อเหลาโดยไม่ได้ตั้งใจ จริงๆ แล้วมันคืออาการปกติของเธอยามเมื่อได้พบกับเขา เพราะแรงดึงดูดบางอย่างที่มองไม่เห็นดึงความสนใจของเธอให้หยุดอยู่ที่เขาอย่างทันทีทันใด ราวกับว่าร่างกายของเขาเป็นแม่เหล็กต่างขั้วกับตัวเธอ

ไม่ใช่สิ! ถ้าเป็นแม่เหล็กคนละขั้วจริงๆ ต่างคนต่างก็ต้องดึงดูดกันและกันสิ นี่เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอยืนอยู่ตรงนี้ ไม่รู้แม้กระทั่งว่ายังมีเธอคนนี้อยู่บนโลกใบเดียวกับเขาอีกคน

“แก้ม”

เสียงเรียกแบบกระชากดึงสติสัมปชัญญะของเธอให้กลับมา หญิงสาวหันไปมองคนเรียกโดยอัตโนมัติก็เห็นว่าสีหน้าของเหมยลี่ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก พัฒน์นรีสัมผัสได้ว่ามีบางสิ่งเกิดขึ้น เธอหันกลับไปมองทิศทางเดิมก็เห็นว่าพิชญ์ยืนหยุดอยู่ที่หน้าประตู ด้านหลังของเขาคือกลุ่มบอดี้การ์ดที่หน้าตาเคร่งขรึมพอกัน

ลมหายใจขาดห้วงไปทันทีทันใดเมื่อรับรู้ว่าสายตาของเขามองจ้องมาที่เธอ

พัฒน์นรีทำอะไรไม่ถูกจึงรีบประสานมือกันอย่างสุภาพแล้วก้มหน้าลง ตายล่ะ เธอเผลอมองหน้าเขาจนเขารู้ตัวหรือเปล่า บางทีเขาอาจไม่พอใจ

“คุณจิรวัฒน์”

เขาเรียกหัวหน้าเธอ แต่กลับจ้องหน้าเธอด้วยแววตาที่ยากจะคาดเดา

“ครับ”

“ปัญหาเรื่องเปิดตัวห้างสาขาใหม่ที่ภูเก็ต ผมต้องการให้คุณกับทีมช่วยกันจัดการให้เรียบร้อยก่อนวันพรุ่งนี้ ส่วนที่นัดประชุมบ่ายนี้คงต้องยกเลิกไปก่อน”

“ทราบครับท่านรองฯ ไม่ต้องเป็นห่วง พวกเราจะทำให้ดีที่สุดครับ” หัวหน้าแผนกพัฒนาธุรกิจรับปากอย่างแข็งขัน

หัวข้อสนทนาเพียงไม่กี่ประโยคของคนทั้งคู่ แต่คนในแผนกต่างเข้าใจเป็นอย่างดี เป็นที่ทราบกันดีว่าบริษัทกำลังมีปัญหาเกี่ยวกับการเปิดตัวศูนย์การค้าสาขาใหม่ในจังหวัดภาคใต้ เพราะปัญหานี้เองที่ทำให้วริษฐ์กับคนขับรถประสบอุบัติเหตุจากการรีบรุดไปดูงาน