ทดลองอ่าน โฉมงามสองหน้า บทที่ 6

บทที่หก

อีกด้านหนึ่ง สิงฟู่อวี่กับลูกน้องปรึกษางานกันเสร็จ ขณะเตรียมกลับห้องพักล้างหน้าล้างตาพลันนึกได้ว่านางหนูเสวี่ยนอนพักผ่อนอยู่ในห้อง เกรงจะรบกวนนาง เขาจึงไปล้างหน้าล้างตาที่อื่น จากนั้นจึงกลับมาที่เรือนด้วยร่างกายที่สดชื่นเย็นสบาย

พอเข้ามาในเรือน เขาก็ผ่อนฝีเท้าให้เบาลงเดินเข้าไปในห้องด้านใน แสงเทียนส่องสะท้อนผ้าห่มที่โป่งนูนบนเตียงในม่านมุ้ง เขายิ้มมุมปาก ตอนแรกคิดจะหมุนตัวเดินจากไป แต่แล้วก็รู้สึกแปลกใจ องครักษ์หญิงที่รับหน้าที่ปรนนิบัติดูแลเหตุใดจึงไม่อยู่

สัญชาตญาณการระวังภัยผุดขึ้นมา ไม่ถูก ผ้าห่มที่โป่งนูนขึ้นดูเหมือนจะใหญ่ไปสักหน่อย เขาสีหน้าขรึมลง รีบเดินไปที่ข้างเตียง เลิกม่านมุ้งขึ้น ดึงผ้าห่มออกแล้วก็ต้องตกใจ คนที่นอนอยู่ถึงกับเป็นองครักษ์หญิง

สีหน้าสิงฟู่อวี่หม่นขรึมจนน่ากลัว เขาตรวจดูชีพจรของนาง พบว่าองครักษ์หญิงถูกวางยาสลบ เขาพบกระดาษเขียนข้อความที่ข้างหมอน จึงรีบคลี่ออกมาอ่าน อ่านจบก็ย่นหัวคิ้ว จากนั้นก็เปิดแผ่นที่สองออกอ่าน หัวคิ้วยิ่งขมวดแน่นขึ้น

จดหมายนี่นางหนูเสวี่ยเขียนขึ้นหรือ เขาไม่เชื่อ นี่ไม่เหมือนเด็กหกขวบเขียน เป็นไปไม่ได้ที่นางจะรู้จักตัวหนังสือมากเช่นนี้ แต่ถ้อยคำในจดหมายกลับคล้ายสำนวนการพูดของนาง…

เขารู้สึกว่าเรื่องราวดูแปลก อีกทั้งวรยุทธ์ขององครักษ์หญิงก็ไม่อ่อนด้อย ไม่น่าจะถูกวางยาให้หมดสติได้ง่ายๆ แต่ในห้องก็ไม่มีร่องรอยการต่อสู้ และตรวจไม่พบเบาะแสว่ามีคนบุกเข้ามา

หรือว่านางหนูเสวี่ยจะวางยาองครักษ์หญิงจนหมดสติไปจริงๆ แต่เขาไม่เข้าใจ เด็กอายุหกขวบคนหนึ่งเหตุใดจึงมีความสามารถทำให้องครักษ์หญิงหมดสติไปได้

เขารีบสั่งลูกน้องแยกย้ายกันออกตามหา ไม่ว่าจะใช่นางหนูเสวี่ยเป็นคนทำหรือไม่เขาก็ต้องหาตัวนางให้พบให้เร็วที่สุดเพื่อทำเรื่องให้กระจ่าง ทางที่ดีไม่ใช่มีคนมาจับตัวนางไป หาไม่…

สิงฟู่อวี่สีหน้าเครียดขรึมเห็นแล้วน่าหวั่นหวาด กล้าบุกเข้ามาในถิ่นของเขา แตะต้องคนของเขา ทางที่ดีจงวิงวอนต่อสวรรค์อย่าให้เขาเจอตัว

ลูกน้องที่เขาส่งออกไปตรวจสอบกลับมารายงาน หลังออกจากหมู่บ้านไปได้ไม่ไกล ร่องรอยของนางก็หายไป สิงฟู่อวี่รีบปิดกั้นเส้นทางน้ำไว้ แล้วก็เป็นไปตามคาดหมาย ตรวจพบว่าที่ริมฝั่งน้ำละแวกใกล้เคียงมีเรือของชาวบ้านลำหนึ่งหายไป เชือกที่มัดเรือถูกมีดตัดขาด

เรือลำเล็กขนาดนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะแล่นทวนน้ำ ไม่เพียงเปลืองแรงยังแล่นได้ไม่เร็ว เช่นนั้นก็ต้องไปทางตะวันออกแล้ว สิงฟู่อวี่งอนิ้วนับดูเวลา ไล่ตามไปตอนนี้น่าจะตามทัน เขารีบซื้อเรือจากชาวบ้านอีกลำ แล้วรีบไล่ตามไปอย่างรวดเร็ว

อูอีเสวี่ยที่ไม่รู้ว่าสิงฟู่อวี่กำลังไล่ตามมาอย่างสุดกำลัง หลังจากนอนอยู่ในเรือจนสว่าง พลันถูกเสียงเอะอะโวยวายของคนทำให้ตกใจตื่น นางรีบโผล่หัวขึ้นมาจากเรือลำน้อย พอมองไปก็ต้องร้องว่าแย่แล้ว โจรในแม่น้ำกำลังปล้นเรือ!