ทดลองอ่าน โปรดยิ้มตอบข้าด้วยไมตรี บทที่ 1 – หน้า 5 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน โปรดยิ้มตอบข้าด้วยไมตรี บทที่ 1

นางกวาดตามองไปรอบด้าน สิ่งที่เห็นล้วนแต่เป็นต้นไม้หนาทึบ บนพื้นมีวัชพืชขึ้นอยู่บางตากับเศษใบไม้ที่กองทับถมจนหนา ต้นไม้ที่นี่ล้วนสูงใหญ่กว่ามากเมื่อเทียบกับที่ที่นางไปจับนกเมื่อครู่นี้

ดวงอาทิตย์ถูกบดบัง มีเพียงแสงเส้นบางๆ ส่องลอดลงมา ทั้งผืนป่าพลันดูสลัวมัว

เมื่อนึกถึงข่าวลือเกี่ยวกับเสือแล้วหลินฟางโจวก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาบ้าง

ไป! ต้องรีบออกไป!

หลินฟางโจวกำลังจะเดินกลับไปทางเดิม ทว่านางกลับได้ยินเสียงเคลื่อนไหวบนยอดไม้ที่อยู่ไม่ไกลนี้เสียก่อน ยอดไม้นั้นสั่นเหมือนกับมีอะไรบางอย่างกำลังเขย่าไปมา เดิมทีนางคิดว่าเป็นแค่ลิง แต่พอเงยหน้าขึ้นมองแล้ว เบื้องหน้าสายตากลับมีเงาดำขนาดใหญ่ร่วงลงมาจากต้นไม้ ระหว่างทางชนเข้ากับกิ่งไม้ไปหลายครั้ง จนสุดท้ายก็ร่วงตกลงมาบนพื้นเสียงดังตุบ!

ลิงน่าจะไม่โง่เช่นนี้หรอกนะ

หรือจะเป็นหมีดำ?

หมีดำก็คงไม่โง่เช่นนี้กระมัง

เอ่อ

หลินฟางโจวเดาไม่ถูกแล้วว่า ‘เจ้าสิ่งนั้น’ เป็นตัวอะไร ตอนนี้นางกลัวอย่างถึงที่สุดแล้วจริงๆ ความหวาดกลัวเช่นนี้หาใช่ความหวาดกลัวตัวสั่นยามที่เผชิญหน้ากับเสือหรือหมีดำไม่ ทว่าเป็นความหวาดกลัวที่ไม่รู้ว่าตนเองกำลังเผชิญหน้ากับสิ่งใดอยู่กันแน่ นางได้แต่ขนลุกซู่อยู่ในใจ

แต่ว่าตกลงมันคืออะไรกันแน่เล่า!

หลินฟางโจวสงสัยแทบตายแล้ว

ไปลองดูหน่อยเถอะ ดูแค่แวบเดียวก็พอ สิ่งนั้นตกลงบนพื้นแล้วก็แน่นิ่งไม่ไหวติง ไม่แน่อาจจะเป็นแค่ก้อนหินก็ได้!

หลินฟางโจวเดินไปทางนั้นเพียงไม่กี่ก้าวก็เห็นว่าอีกด้านหนึ่งคือหน้าผาที่สูงนับร้อยจั้ง

มีหินหล่นลงมาสักก้อนสองก้อนก็ถือเป็นเรื่องปกติหรือเปล่านะ

ดังนั้นหลินฟางโจวจึงทำใจกล้าค่อยๆ เดินตรงไปหา ‘เจ้าสิ่งนั้น’ ทีละก้าว

ท่ามกลางแสงสลัวมัวภายในป่า ตอนที่นางเข้าไปใกล้ก็ได้พบว่าสิ่งที่นอนอยู่บนกองเศษใบไม้แห้งหนาๆ ในเวลานี้คือ…คนผู้หนึ่ง

ดูจากรูปร่างแล้วน่าจะเป็นเด็กคนหนึ่ง ใบหน้าครึ่งซีกของเด็กคนนั้นซุกอยู่กับกองใบไม้แห้งกรอบ ร่างกายไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

หากเมื่อครู่ไม่ได้เห็นด้วยตาตนเองคงยากนักที่หลินฟางโจวจะเชื่อว่ามีคนเป็นๆ ตกลงมาจากฟ้าจริงๆ

ไม่สิ บางทีตอนนี้คงไม่อาจนับว่าเป็น ‘คนเป็น’ แล้ว

เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้นี้แล้วหัวใจของหลินฟางโจวก็เต้นกระหน่ำรัวอย่างบ้าคลั่ง นางทำใจกล้าคุกเข่าลงกับพื้นก่อนจะยื่นมือไปทดสอบลมหายใจของเด็กคนนั้น

แม้ลมหายใจอ่อนแรงแต่ก็ยังมีความร้อนอยู่บ้างเล็กน้อย

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 84.1-84.2

    By

    บทที่ 84.1 ชายาเป่ยเจิ้นอ๋องมองชุดรัดเอวแขนหลวมทำจากผ้าพลิ้วกรุยกรายลายปักซูซิ่ว บนร่างองค์หญิงอวี๋หยางอีกครา ดูคล้ายกับแบบที่ซูลั่วอวิ๋นสวม...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 83.1-83.2

    By

    บทที่ 83.1 หานเหยาได้ยินน้องชายพูดขึ้นมา นางก็เอ่ยอย่างลิงโลด “ดี! พี่สะใภ้ ท่านไม่ต้องกลับไปที่หมู่บ้านเฟิ่งเหว่ยแล้ว ที่นั่นวุ่นวายเหลือเก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 82.1-82.2

    By

    บทที่ 82.1 ที่แท้จ้าวกุยเป่ยคิดว่าให้สัญญากับหานเหยาไว้ว่าจะมารับลูกอมก็จำเป็นต้องรักษาคำพูดหรือไร หานหลินเฟิงคร้านจะแยแสบุรุษหัวทึบผู้นี้ เ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ราตรีวุ่น แววตาเสิ่นเฉียนมืดทะมึน กัดริมฝีปาก ปลายคางเกร็งแน่นเผยความแข็งกร้าวอยู่ในที “ที่แท้ถูกเด็ดปีกหมดสิ้นแล้วเนรเทศมาให้ข้านี่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 81.1-81.2

    By

    บทที่ 81.1 ฉิวเจิ้นเพ่งตามองดูแล้วก็พบว่าไม่เพียงกำแพงของค่ายเสบียงมีการต่อเติมให้สูงขึ้น ยังขุดคูลึกรอบตัวกำแพงทั้งด้านนอกด้านในเพิ่มอีกสอง...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 หงหลวนแต่งงาน ลมราตรีพัดกรู แสงจันทร์สาดส่อง ภายในหอตั้นเสวี่ยของจวนสกุลเซี่ยเวลานี้ เซี่ยจิ่นสองมือไพล่หลัง ฟังน้องชายตัวน้อยเซี่ยซ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 1-2

    By

    บทที่ 1 ลมตะวันตกพัดมา สุริยันจมลับประจิม แสงสายัณห์สาดส่องขอบฟ้า เสิ่นเฉียนเปลี่ยนม้าไปตัวหนึ่งแล้วในจุดพักม้า เช่นนี้จึงเร่งมาถึงนอกเมืองห...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

community.jamsai.com