ทดลองอ่าน โปรดยิ้มตอบข้าด้วยไมตรี บทที่ 7

เสี่ยวหยวนเป่ายังคงพูดต่อไป “นอกเสียจากเจ้าจะฆ่าข้าให้ตาย ทำลายศพทำลายหลักฐานให้ดี แล้วเจ้ายังต้องมั่นใจว่าจะไม่ถูกผู้ใดล่วงรู้เข้า มิเช่นนั้นเจ้าคงถูกตัดหัว บ้านเจ้าก็จะขาดทายาทสืบสกุลไป อ้อ ไม่ขาดสิ เจ้ายังมีน้องชายอีกคนหนึ่งนี่ น้องชายเจ้าเป็นลูกที่เกิดจากอนุกับท่านพ่อของเจ้า หากเจ้าตายไป ลูกของอนุได้สืบสกุล ท่านแม่เจ้าที่เป็นภรรยาเอกจะอึดอัดใจสักเพียงใดนะ แต่เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงให้มากเกินไปหรอก ท่านแม่เจ้าไม่มีลูกชายแท้ๆ ไม่แน่ว่าอาจรับน้องชายเจ้าคนนี้เป็นลูกของตนเองก็ได้ มารดาเมตตาลูกชายกตัญญูก็ถือว่าดีมาก ดังนั้นเจ้าโปรดวางใจแล้วเล่นงานข้าเถอะ”

“หุบปาก ไม่ต้องพูดอีกแล้ว!” อู่จ้าวหลินโกรธอย่างถึงที่สุด เขากำหมัดแน่นอยากจะต่อยเสี่ยวหยวนเป่า ทว่าพอมองเห็นแววตาเย็นชาของอีกฝ่ายแล้ว สุดท้ายเขาก็ยังกลัวว่าเรื่องที่อีกฝ่ายพูดจะเป็นจริง จึงทำได้เพียงปั้นหน้าโหดและพูดด้วยความเข่นเขี้ยว “หลังจากนี้หากข้ามีโอกาสได้สั่งสอนเจ้าเมื่อใด! เจ้าก็เตรียมตัวรอข้าเลย!” พูดจบเขาก็หันหลังเดินจากไป

เฉินเสี่ยวซานเช็ดหยาดน้ำตาที่หางตาพลางมองแผ่นหลังของอู่จ้าวหลินอย่างเหม่อลอย “เขาไปแล้ว…แค่นี้?”

“แข็งนอกอ่อนใน” เสี่ยวหยวนเป่าใช้สี่คำมาสรุปความเป็นอู่จ้าวหลิน

เฉินเสี่ยวซานกะพริบตาปริบๆ “มันหมายความว่าอะไรหรือ”

เสี่ยวหยวนเป่าเดินไปพลางเล่าเรื่อง ‘ลาแห่งเฉียน’ ให้เฉินเสี่ยวซานฟังไปพลาง

นับแต่นั้นเฉินเสี่ยวซาน ไม่สิ ไม่ใช่แค่เฉินเสี่ยวซาน คนทั้งห้องเรียนชั้นต้นล้วนคล้อยตามเสี่ยวหยวนเป่า

พอพานเหรินเฟิ่งมีเวลาว่าง เขาก็นำเรื่องวิวาทในสำนักศึกษากลับมาคิดอีกรอบหนึ่ง เมื่อนึกถึงทุกการกระทำ ทุกแผนการ และทุกกลยุทธ์ของหลินฟางซือแล้ว เขาก็ยิ่งรู้สึกประหลาดใจ สิ่งที่เขาแปลกใจมากที่สุดก็คือตั้งแต่ต้นจนจบเด็กอายุสิบขวบคนนั้นไม่มีท่าทีตื่นตระหนกเลยสักนิด ท่าทางดั่ง ‘ภูเขาไท่ซานถล่มลงตรงหน้าก็มีสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง’ นั้นราวกับท่าทางของเชื้อพระวงศ์อย่างไรอย่างนั้น

เขาลอบครุ่นคิดกับตนเอง คิดไม่ถึงว่าอำเภอเล็กๆ อย่างหย่งโจวจะมีคนเช่นนี้ปรากฏตัวขึ้นมาได้ นับจากนี้ไปต้องเกิดเรื่องดีเป็นแน่ สกุลหลินจะรุ่งโรจน์หรือสร้างเกียรติแก่วงศ์ตระกูลได้มากมายเพียงใดล้วนขึ้นอยู่กับเด็กชายผู้นั้นแล้ว

ไม่นึกว่าหลินฟางโจวซึ่งเป็นอันธพาลที่ตกต่ำระดับนั้นจะโชคดีได้ถึงเพียงนี้ ก่อนหน้านี้ไม่นานก็เพิ่งได้พบเจอกับนักพรตผู้ยิ่งใหญ่ ตอนนี้ยังเก็บเด็กฉลาดที่ไม่มีผู้ใดเทียบได้มาได้อีกคนหนึ่ง…

นี่ล้วนเป็นโชคชะตา!