เชอะ! ให้พวกเจ้าสะอิดสะเอียนจนตายไปเลย!
เพื่อหลีกเลี่ยงมิให้ใครรั้งนางให้ถอยหลัง อวี๋เสี่ยวเถาสำทับอีกประโยคสำคัญว่า
“ทุกท่านอย่าได้บีบคั้นข้าอีกเลย หากบีบคั้นต่อไป ข้าจะแย่งตำแหน่งภรรยาเอก ให้หญิงอื่นเป็นได้แต่เพียงอนุเท่านั้น”
เมื่อทำให้บรรดาบุรุษสะอิดสะเอียนเสร็จสิ้นก็ถึงคราวขู่ขวัญบรรดาสตรีบ้าง ครั้นเอ่ยวาจาออกจากปากไป แต่ละนางต่างหน้าม้าน ใบหน้าแดงก่ำด้วยโทสะ เรี่ยวแรงในการด่าประณามผู้อื่นเริ่มอ่อนลง เกรงกลัวเสียเหลือเกินว่านางจะแย่งตำแหน่งภรรยาเอก ให้พวกนางไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะฝัน
ได้เห็นสตรีพวกนั้นโมโหจนแทบสำลัก อารมณ์ของอวี๋เสี่ยวเถาก็ดีขึ้นไม่น้อย
บัดนี้ต้วนฉางยวนลุกขึ้นยืน เนื่องจากกิริยาเช่นนี้ทำให้ทุกคนสงบเงียบในฉับพลัน บุคคลที่เปี่ยมสง่าราศีอย่างยิ่งก็คือผู้ที่พร้อมด้วยพลังควบคุมความสนใจของทุกผู้คน อวี๋เสี่ยวเถาแอบเลื่อมใสอยู่ในใจอย่างเงียบๆ
“ข้าฉางยวนตัดสินใจแล้ว นี่คือข้อตกลงระหว่างข้ากับนาง ใช้ฐานะอนุภรรยาแลกกับชีวิตของชิงหลิง”
น้ำเสียงก้องกังวานทรงพลังแม้ไม่ดังมาก ทว่ากำลังภายในอันลุ่มลึกส่งให้เสียงกระจายไปทั่วทุกซอกมุมในโถงใหญ่
ในที่สุดประสาทที่เครียดขมึงของอวี๋เสี่ยวเถาก็ได้รับการปลดปล่อย นางลอบระบายลมหายใจเฮือก
“หวังสยง!” ต้วนฉางยวนออกคำสั่งพ่อบ้านใหญ่
“ข้าน้อยอยู่นี่” หวังสยงก้าวมาเบื้องหน้า โค้งกายคำนับ
“จัดพิธีรับอนุภรรยาโดยเร็ว ให้เสร็จสิ้นในวันนี้”
“น้อมรับคำสั่ง”
เมื่อทิ้งคำสั่งแล้วต้วนฉางยวนไม่มองหน้าผู้ใดในโถงใหญ่อีก รีบหมุนกายจากไป หลังเขาจากไปแล้วในโถงใหญ่ก็เต็มไปด้วยเสียงดังระงมขึ้นอีกครา
ต้วนฉางยวนจะรับอนุภรรยาในวันนี้ เรื่องนี้ตัดสินใจแน่วแน่เด็ดขาดแล้ว
ในโถงใหญ่ยังมีคนก่นด่าประณาม บางคนไม่อาจยอมรับการเสียสละของท่านประมุข ที่มากกว่านั้นคือมีคนไม่น้อยแอบถอยออกจากห้องโถง ปล่อยพิราบสื่อสารส่งข่าวคราวออกไป
หลังวันพรุ่งเรื่องนี้คงแพร่ไปทั่วยุทธภพ อวี๋เสี่ยวเถานามอันเหม็นบูดของนางจะเป็นที่รู้จักของทุกคน แต่นางไม่กลัวหรอกเพราะรูปโฉมของนางเป็นของปลอม นามอวี๋เสี่ยวเถานี้ก็เป็นนามปลอมด้วย ฮ่าๆ…
อวี๋เสี่ยวเถาถูกพาไปยังลานบ้านส่วนใน ห่างจากโถงใหญ่สถานที่แห่งความขัดแย้ง เมื่อออกจากโถงใหญ่ ก้าวข้ามประตูโค้งซึ่งเชื่อมต่อไปยังลานบ้านส่วนใน เสียงอื้ออึงเสียดหูของผู้คนก็ค่อยๆ ห่างออกไป
อวี๋เสี่ยวเถาก้าวตามคนรับใช้ผู้นำทางอยู่เบื้องหน้า รู้ดีว่าตนเองยังมิอาจผ่อนคลายความระแวดระวัง แม้ต้วนฉางยวนจะรับปากนางแล้ว แต่ก็ต้องป้องกันมิให้เกิดเรื่องไม่คาดคิด
นางมิได้มองข้ามความดุดันในดวงตาของต้วนฉางยวน นับจากนี้ไปทุกย่างก้าวของนางต้องเดินอย่างระมัดระวัง เพราะนางไม่เคยดูเบาต้วนฉางยวน ข่มขู่เขาย่อมต้องสูญเสียบางอย่างเป็นการตอบแทน
ดังนั้นนางต้องระวังให้มาก ระวังอย่างยิ่ง โดยเฉพาะคืนแห่งเทียนมงคลในห้องหอคืนนี้…คิดมาถึงตรงนี้นางก็หน้าแดงขึ้นอีกครา…
