ทดลองอ่านนิยาย บทเพลงกลางเมฆา เล่ม 1 บทที่ 2 – หน้า 10 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่านนิยาย บทเพลงกลางเมฆา เล่ม 1 บทที่ 2

อวิ๋นเกอถอนหายใจเบาๆ ทำไมแม้แต่ท่าทางกินบะหมี่ของเขาถึงยังน่ามองขนาดนี้นะ

นางเท้าคาง มองดูเมิ่งเจวี๋ยเพลินไม่รู้เนื้อรู้ตัว มืออีกข้างเล่นอยู่กับหยกประดับที่เก็บไว้ในแขนเสื้อ

เป้าหมายการมาฉางอันคือมาหาพี่หลิง แม้จะพบคนแล้ว แต่นางกลับไม่รู้ว่าตัวเองควรทำเช่นไรต่อ

เมิ่งเจวี๋ยมองดูอวิ๋นเกอที่คล้ายกำลังจ้องดูตนเอง แต่แท้จริงกลับไม่ใช่ นัยน์ตาฉายแววทั้งไม่พึงพอใจทั้งโล่งอกอยู่แวบหนึ่ง ก่อนจะเผยรอยยิ้มอบอุ่นราวกับลมวสันต์

อวิ๋นเกอยังคงนิ่งตะลึงงันเหมือนเก่า ส่วนเมิ่งเจวี๋ยครั้นชำเลืองเห็นคนที่อยู่นอกร้านก็รีบบอกเถ้าแก่เจ้าของร้านให้เก็บเงิน เขาล้วงเข้าไปในแขนเสื้ออยู่นาน แต่กลับควานหาเงินไม่พบ

เถ้าแก่เจ้าของร้านกับผู้คนที่นั่งอยู่ด้านในต่างมีสีหน้าประหลาดใจ เมิ่งเจวี๋ยถอนหายใจแล้วกระซิบ “ขอทานที่ชนข้าเมื่อครู่คงขโมยถุงเงินข้าไปแล้วเป็นแน่”

ได้ยินแบบนั้นอวิ๋นเกอก็หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที รู้สึกเหมือนกับว่าคนที่เมิ่งเจวี๋ยพูดถึงนั้นคือนาง

โชคดีที่นางหน้าตามอมแมมจนดูไม่ออกว่ากำลังหน้าแดง อวิ๋นเกอล้วงเงินออกมาโยนให้กับเถ้าแก่เจ้าของร้าน “พอหรือไม่”

เถ้าแก่เจ้าของร้านรีบยิ้ม “พอ พอแล้ว!”

เมิ่งเจวี๋ยยิ้มจางๆ มองดูอวิ๋นเกอล้วงหยิบเงิน ไม่ทั้งเอ่ยปากบอกปัด ไม่ทั้งเอ่ยปากขอบคุณ

ตอนอวิ๋นเกอกับเมิ่งเจวี๋ยเดินออกจากร้านมาด้วยกัน เสียงถอนหายใจหดหู่ของเถ้าแก่เจ้าของร้านดังลอยตามมาจากทางด้านหลัง…

“ถึงเรื่องแปลกประหลาดจะมีกันทุกปี แต่วันนี้กลับเยอะเป็นพิเศษ! เปิดร้านมายี่สิบปี นี่นับเป็นครั้งแรกที่เห็นขอทานเข้ามากินอาหาร และก็เป็นครั้งแรกที่เห็นคุณชายท่าทางราวกับเทพบนสรวงสวรรค์ สวมใส่เสื้อผ้าอาภรณ์หรูหรา แต่แค่บะหมี่ชามเดียวกลับไม่มีปัญญาจ่าย ต้องให้ขอทานเนื้อตัวมอมแมมสกปรกจ่ายเงินก้อนโตเลี้ยง”

 

ครั้นอวิ๋นเกอชำเลืองเห็นคนที่เดินอยู่ทางด้านหน้าสองคน นางก็คิดปลีกตัวหลบ แต่เมิ่งเจวี๋ยกลับรั้งแขนนาง เอ่ยปากขอบคุณด้วยกิริยานอบน้อมจริงใจ อวิ๋นเกอพยายามออกแรง แต่ก็ไม่อาจสลัดมือของเมิ่งเจวี๋ยได้สำเร็จ

ใบหน้าของเมิ่งเจวี๋ยดึงดูดสายตาผู้คนมาแต่ไหนแต่ไร ยามนี้ยิ่งมายื้อยุดฉุดกระชากกับขอทานเสื้อผ้าขาดวิ่นก็ยิ่งชวนให้คนที่สัญจรไปมาหยุดเท้ามอง

สวี่ผิงจวินกับหลิวปิ้งอี่ที่เดินอยู่ด้านหน้าก็หันมองมาเช่นกัน พอเห็นว่าเป็นอวิ๋นเกอ พวกเขาก็รีบสาวเท้าเดินดิ่งเข้ามาเร็วรี่

ยังไม่ทันถึง สวี่ผิงจวินก็ตะโกนร้องขึ้นมาก่อน “ขอทานเหม็น! เอาของที่ขโมยไปคืนมาเสียดีๆ ไม่อย่างนั้นเจ้าได้เจอดีแน่!”

พอได้ยินเช่นนั้นผู้คนบนท้องถนนก็ต่างมองดูอวิ๋นเกอด้วยสายตาดูแคลน เมิ่งเจวี๋ยงุนงงตื่นตระหนก รีบคลายมือที่จับอวิ๋นเกอออก

อวิ๋นเกอคิดวิ่งหนี แต่หลิวปิ้งอี่กลับขวางหน้านางได้ก่อน ใบหน้าเต็มเปี่ยมด้วยรอยยิ้ม แต่น้ำเสียงกลับเย็นยะเยือก “ข้าไม่คุ้นหน้าเจ้า ดูท่าคงจะมาจากที่อื่นกระมัง หากอัตคัดขัดสน ต้องการความช่วยเหลือเร่งด่วนก็ไม่เป็นไร แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ควรลงมือแล้งน้ำใจเช่นนี้ กฎข้อที่หนึ่ง ไม่ขโมยของจากสตรี ชายหญิงแตกต่าง ขโมยของสตรีมือไม้อาจเผลอล่วงเกินคนเขาได้ กฎข้อที่สอง ไม่ขโมยทรัพย์อันเป็นครุภัณฑ์เครื่องหยก เพราะของเหล่านี้มักเป็นสมบัติล้ำค่าที่สืบทอดต่อกันมา เป็นของที่ระลึกจากรุ่นสู่รุ่น หรือแค่กฎพื้นฐานพวกนี้เจ้าก็ยังไม่เข้าใจ?”

Comments

comments

Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

    By

    บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสินใจไปอ่านเอกสารที่ห้อ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

    By

    บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยากลำบากเหลือแสน เดิมท...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.5-1.6

    By

    บทที่ 1.5 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง ยามนี้ในห้องลงทัณฑ์เงียบสงัดราวกับไร้คนมีชีวิต ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ยากจะทานทนเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.3-1.4

    By

    บทที่ 1.3 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง หลังจากหิมะตกในยามค่ำคืน วันถัดมาที่หนานไห่จื่อก็ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ผู้ดูแลเอามือป้องตาพลางเปิ...

  • ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

    By

    บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาครั้งนี้ หลายคนต่างบอก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถ...

ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาคร...

community.jamsai.com