ทดลองอ่านนิยาย ย้อนกาลสารทวสันต์ เล่ม 1 บทที่ 1 – บทที่ 2 – หน้า 19 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่านนิยาย ย้อนกาลสารทวสันต์ เล่ม 1 บทที่ 1 – บทที่ 2

“ในเหมืองแร่ของเจ้าไม่มีคนที่รูปร่างหน้าตาดีสักหน่อยหรือ” เขาถาม

กงอิ่นรู้สึกประหลาดใจ “เจ้าไม่ใช่บอกว่าต้าหวังเกลียดการละเล่นสำราญทำให้งานเสียหายหรอกหรือ ครั้งก่อนข้าบอกจะหาหญิงขับร้องร่ายรำ เจ้า…”

“บอกแล้วให้เจ้าใช้สมอง!” เสี่ยวเฉินฝูถอนใจ สั่งสอนว่า “ครั้งนี้ต้าหวังมาเพื่อหาความสำราญ ใจคอคึกคักสนุกสนาน แม้จะไม่มีหญิงขับร้องร่ายรำ แต่สาวใช้จะเป็นไรไป มีสาวงามคอยรับใช้ปรนนิบัติ ผู้ใดบ้างไม่ชอบ”

กงอิ่นเข้าใจแล้ว แต่ก็กลัดกลุ้มขึ้นมาอีก “ต้าหวังจะเสด็จมาอยู่แล้ว ละแวกใกล้เคียงนี้ก็มีแต่ท้องทุ่งชนบท จะไปหาสาวงามจากที่ใด”

เสี่ยวเฉินฝูมองเขาอย่างดูแคลน “เรื่องนี้ข้าก็จนปัญญา ในถงซานเจ้าเป็นคนดูแล ก็จัดการเองเถิด!”

 

เชียนโม่ไม่ต้องตัดหญ้า ได้แต่ตามคนอื่นไปทำงานเล็กๆ น้อยๆ ในเขตเหมืองแร่

คงเพราะรักษาโรคได้ คนส่วนใหญ่จึงรู้จักเธอและให้ความเป็นมิตรกับเธออย่างมาก เชียนโม่ไม่อยากอยู่ว่าง เธออยากเที่ยวดูทั่วๆ ถงซาน ดูว่ามีหนทางอื่นอีกหรือไม่ ด้วยเหตุนี้เมื่อมีหญิงสาวหลายคนจะไปส่งอาหารในอุโมงค์ เชียนโม่จึงรีบตามไป

ครั้งก่อนตอนเห็นเขตเก็บแร่ เป็นเพียงการเดินผ่านไปอย่างรีบร้อน นี่นับเป็นครั้งแรกที่ได้เข้าไปข้างในจริงๆ ที่นี่มีงานยุ่งวุ่นวายและจ้อกแจ้กจอแจ ทุกแห่งมีแต่คนขนย้ายหินแร่ ภายใต้แสงอาทิตย์ กลิ่นเหงื่อผสมปนเปกับฝุ่นละออง อากาศไม่สะอาด

อาหารส่งลงไปทางปากอุโมงค์ด้านบนคล้ายการสาวน้ำ

หญิงคนหนึ่งซึ่งสนิทสนมกันดีกับเชียนโม่อยากจะไปเยี่ยมสามี นางเห็นเชียนโม่จ้องมองบ่อแร่เหล่านั้นด้วยความอยากรู้อยากเห็นจึงกระตุกชายเสื้อเธอ ทำมือทำไม้ถามว่าจะไปด้วยกันหรือไม่

เชียนโม่ยิ้มๆ แล้วตามไปด้วยความยินดี

โครงไม้ที่ค้ำยันอุโมงค์เหมืองแร่ไม่ได้ใหญ่มากจึงต้องก้มศีรษะเดิน เพิ่งจะเข้าไปเชียนโม่ก็สัมผัสได้ถึงความเย็นที่อยู่รอบตัว คล้ายเข้าไปในห้องที่ติดเครื่องปรับอากาศ ผนังทั้งสี่ด้านเปียกชื้น ในอุโมงค์ทั้งเปียกทั้งลื่น พอเดินลึกเข้าไปก็พบว่ามีไอน้ำเกาะอยู่บนผนัง ไอน้ำบนเพดานหยดลงมาเป็นเม็ดๆ

เดินมาได้ระยะหนึ่ง หญิงคนนั้นก็หันมาแล้วชี้ไปที่ปากบ่อแห่งหนึ่งในอุโมงค์ ให้เชียนโม่ระมัดระวัง เชียนโม่พยักหน้า ตอนเดินผ่านบ่อลูกนั้นแล้วมองไป เพียงเห็นในนั้นเต็มไปด้วยน้ำ ไม่รู้ลึกแค่ไหน

เชียนโม่รู้ว่านั่นเป็นบ่อเก็บน้ำ ภูเขาถงลวี่ตั้งอยู่ในเขตที่น้ำท่าอุดมสมบูรณ์ ปัญหาน้ำซึมเข้ามาในบ่อแร่ทำให้คนหงุดหงิดรำคาญใจมาโดยตลอด บ่อเก็บน้ำก็ทำมาเพื่อรับมือกับน้ำที่ซึมเข้ามา เป็นวิธีดั้งเดิมและได้ผล

บ่อแร่มีเส้นทางเชื่อมต่อไปทั่วสี่ทิศแปดทาง ทว่าช่องทางเล็กและคับแคบ บางที่ต้องปีนจึงจะผ่านไปได้ ไม่เพียงเท่านั้น บางเส้นทางยังมีน้ำซึมเข้ามามาก ถ้าระบายน้ำได้ไม่ดี คนที่อยู่ข้างในก็ต้องขุดแร่ทั้งที่ร่างจมอยู่ในโคลน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าหากเกิดเหตุคับขันขึ้นมาฉับพลันกะทันหัน จะหนีก็ยังไม่ทัน

เชียนโม่มองคนงานเหวี่ยงอุปกรณ์ในมือเสียงหนักทึบ ก็นึกถึงเรื่องในสมัยก่อนขึ้นมา

เธอเคยเห็นคุณปู่และบรรดาศาสตราจารย์ด้านโบราณคดีเข้าประชุมด้านวิชาการด้วยกัน ในห้องวิชาการขนาดเล็กห้องหนึ่ง แสงไฟนุ่มนวล พื้นโต๊ะเป็นเงาวาว ศาสตราจารย์ทั้งหลายกำลังวิเคราะห์ภาพวัตถุโบราณที่ถูกขุดค้นพบบนจอเครื่องฉายภาพ ในบรรยากาศที่สงบงดงาม ดื่มกาแฟหรือชาไปพลางครุ่นคิดถึงเรื่องในสมัยโบราณด้วยความรู้สึกอันลึกล้ำ เชียนโม่เชื่อว่าศาสตราจารย์เหล่านั้นหากเป็นเช่นเธอในเวลานี้จะต้องแทบอยากเอาเคียวเปลือกหอย ขวานหินที่เคยเห็นเป็นสิ่งล้ำค่าเหล่านั้นมาทุบให้แหลกละเอียด แล้วด่าอย่างบ้าคลั่งในใจหมื่นครั้ง ‘ชนชั้นปกครองที่เลวระยำต่ำช้าล้วนไม่ใช่คน!’

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เชิดรักมังกรซ่อนเงาหงส์ บทที่ 1-2

บทที่ 1 เสียงเคาะระฆังบอกโมงยามดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงอันคุ้นเคยเตือนให้คนเก่าคนแก่ในวังตระหนักได้ว่าเพลานี้เป็น...

ชาตินี้ข้าจะรักท่านให้มาก

ทดลองอ่าน ชาตินี้ข้าจะรักท่านให้มาก บทที่ 1-2

บทที่ 1 ต้นฤดูใบไม้ร่วง ท้องฟ้าสีฟ้าคราม สายลมโชยอ่อนพัดแผ่ว ม่านโปร่งบนศาลาริมน้ำขยับไหว ที่อยู่หลังม่านโปร่งคือโฉมสะคร...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน สานวาสนากับท่านอาของอดีตคู่หมั้น บทที่ 1-2

บทที่ 1 เวลาเช้าตรู่กู้เจี้ยนหลีรออยู่หน้าโรงจำนำเป็นเวลานานมากแล้ว ในมือของนางกำปิ่นรูปผีเสื้อคู่ประดับพู่ระย้าไว้อันหน...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เชิดรักมังกรซ่อนเงาหงส์ บทที่ 3-4

บทที่ 3 เนี่ยชิงหลินได้ยินคำพูดเช่นนี้จึงเงยหน้าขึ้นเหลือบมองสีหน้าเย็นชาเข้มงวดของเว่ยเหลิ่งเหยาปราดหนึ่ง นางลังเลอยู่ช...

community.jamsai.com