ทดลองอ่านนิยาย เพลง(รัก)ของเจ้าชายอสูร บทที่ 15 – บทที่ 16

“เลวร้ายที่สุด…แย่มาก ทั้งซาดิสต์ หยาบกระด้าง เอาแต่ใจ แล้วยังมางกอาหารอีก…แย่ๆๆๆ ไอ้บ้าแดร็กคิวล่า” เพลงพิณร้องโวยวายอยู่ในสวนที่คนงานกำลังทำงานที่เธอสั่งอย่างขยันขันแข็ง ร่างบางเดินกลับไปกลับมาด้วยความโมโห…ยิ่งความหิวเข้ามากลุ้มรุม โทสะก็ยิ่งเติบโตแบบก้าวกระโดด

กว่าเขาจะออกจากห้องอาหารก็ปาไปเกือบเที่ยง เพราะหลังจากอิ่มหนำกับอาหารเช้าครบคอร์สหอมกรุ่นที่เชฟปิแอร์ปรุงมาเพื่อเอาใจ คอนสแตนตินก็สั่งให้คนไปเอาแล็ปท็อปของตัวเองมาให้และเรียกให้พวกผู้ช่วยมานั่งทำงานที่โต๊ะอาหาร เสียงโทรศัพท์ เสียงรัวคีย์บอร์ด และเสียงคุยงานหลากหลายภาษาดังระงมจนคนที่งอตัวอยู่ในตู้ทั้งเมื่อยและแทบคลั่ง ร่ำๆ จะตบะแตกอยู่หลายครั้ง หลายชั่วโมงผ่านไป พอคิดว่าความอดทนขาดแล้วจริงๆ เจ้าของปราสาทกับทีมก็อพยพกันออกไปจากห้อง เพลงพิณที่แทบแข็งค้างและเจ็บแปลบไปทั้งตัวจากฤทธิ์เหน็บชาก็ได้รับการช่วยเหลือจากอันน่าที่หน้าตาซีดเซียวกระวนกระวายด้วยความเป็นห่วง คนสนิทพาเธอไปอาบน้ำล้างเหงื่อไคลและปรนนิบัติด้วยการนวดน้ำมันหอมจนรู้สึกดีขึ้น ก่อนจะนำขนมปังและเนยถั่วที่แอบไปจิ๊กมาเก็บไว้ให้อย่างไม่กลัวตายให้หญิงสาวรองท้อง จนเพลงพิณถึงกับตื้นตันใจ

ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็ยังไม่เข็ด…ชีวิตยังมีอยู่ แล้วคนอย่างเธอก็ถือว่าฆ่าได้ หยามไม่ได้…

หญิงสาวเดินไปนั่งใต้ร่มไม้ ดวงตาเรียวเล็กเปล่งประกายชั่วร้ายอีกครั้งขณะควานมือหาของในย่าม พอจับถูกแท่งช็อกโกแลตก็เอาออกมาลอกฟอยล์แล้วกัดเข้าปากเคี้ยวแก้เครียดเสียคำหนึ่ง ก่อนจะล้วงลงไปอีกครั้งเพื่อหาโพยที่จดไว้…แผนการแก้แค้นขั้นที่สอง

หลังจากอ่านสารพัดวิธีที่จดไว้ คนเจ้าคิดเจ้าแค้นก็ร้องเรียกบอดี้การ์ดสามคนที่รับหน้าที่ดูแลเธอ ซึ่งกำลังทำตัวเป็นประโยชน์โดยการช่วยงานของทีมตกแต่งสวน “วู้ๆๆ บุช นิค ดอน…รบกวนออกไปซื้อของสำคัญให้ฉันหน่อยได้ไหม”

เพลงพิณกัดขนมถั่วตัดที่หอบหิ้วมาจากเมืองไทยพลางกดเม้าส์สั่งพริ้นต์รูปที่ต้องการ เสียงเครื่องพริ้นต์ดีเลิศในห้องทำงานของคอนสแตนตินดังลื่นไหล รอบกายของหญิงสาวด้านหนึ่งเต็มไปด้วยรูปภาพสีสดมากมาย อีกด้านเป็นกรอบรูปหลากหลายขนาดที่บอดี้การ์ดไปจัดหามาให้ตามที่เธอสั่ง

เรื่องเปลี่ยนเมนูอาหารเป็นการแก้แค้นเรื่องที่เขาทิ้งตะกร้าของที่มาร์คส่งมาให้เธอ ส่วนที่เธอทำอยู่ตอนนี้เป็นการแก้แค้นที่เขาทำให้เธออับอายต่อหน้าครอบครัวและคนงานของเขาทั้งปราสาท…อีกไม่นานคอนสแตนตินก็จะได้รู้บ้างว่าเมื่อวานนี้เธอรู้สึกยังไง

“ขอบคุณนะอลันเพื่อนรัก…”

หญิงสาวหยิบรูปที่เลื่อนออกมาจากเครื่องพริ้นต์แล้วไปวางเรียงต่อจากใบที่อยู่ก่อนแล้ว ดวงตาเจ้าเล่ห์มองพิจารณาภาพนายแบบทั้งแมนแท้ทั้งเกย์สุดฮอตที่เพื่อนของเธอสะสมไว้นับร้อยอย่างสุขใจ อย่างภาพล่าสุดนี้เป็นภาพนักฟุตบอลชื่อดังที่มีเรือนร่างบึกบึน ผิวสีแทนเต็มไปด้วยมัดกล้ามสวย สวมเพียงอันเดอร์แวร์สีขาวของคาลวิน ไคลน์ รุ่นเฟล็กซิเบิล ฟิต ที่สำคัญการโพสท่าของเขาช่างเร่าร้อนยิ่งนัก โดยการเอนกายครึ่งๆ บนโซฟาและยกขาข้างหนึ่งเกี่ยวพนักไว้…อลันเคยเล่าให้ฟังว่าภาพนี้เคยอยู่บนป้ายบิลบอร์ดขนาดใหญ่ทั่วนิวยอร์กซิตี้ และทำให้รถติดเพิ่มขึ้นถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์เพราะคนขับพากันชะลอดู