ทุกคนร้องกันอย่างตกอกตกใจ มองชายรูปร่างสูงใหญ่กว่าเพลงพิณเกือบเท่าตัวด้วยสีหน้าปั้นยาก
คอนสแตนตินชักเริ่มปวดหัว และรู้สึกว่าเขากำลังจะทำให้ชีวิตตัวเองหายนะ มือเล็กๆ กระตุกเสื้อเชิ้ตสีดำของเขาและทำท่ากระซิบกระซาบอะไรบางอย่าง เขาจึงก้มลงไปฟัง
“ข้อเสนอเนี่ยรวมถึงอาหารการกินไม่อั้นด้วยใช่มะ”
…เธอถามอะไรประสาทๆ แบบนี้ทำไมเนี่ย
“อือ”
“เยี่ยมกู้ด” เพลงพิณร้องออกมาอย่างดีใจ
ทัศนียาและพันธรปฏิเสธเสียงแข็งกับวันแต่งงานที่เพลงพิณแจ้งกับทุกคน ผู้เป็นแม่โวยวายชี้แจงว่าหากแต่งงานกันภายในอาทิตย์เดียวหลังจากเรื่องฉาวโฉ่ ผู้คนคงพากันนินทาว่าเพลงพิณท้องจนครอบครัวต้องบังคับให้ฝ่ายชายรับผิดชอบ ส่วนพันธรผู้เป็นพ่อนั้นก็ใจหายที่อยู่ๆ ลูกสาวคนเล็กจะสละโสดแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย หลังจากที่ลูกสาวคนโตเพิ่งจะเข้าพิธีแต่งงานและกำลังจะย้ายไปอเมริกา
ดังนั้นงานแต่งของเพลงพิณจึงจัดขึ้นในอีกสองเดือนต่อมา เป็นงานพิธีเล็กๆ เรียบง่ายที่เสร็จสิ้นภายในช่วงเช้า มีคนมาร่วมงานเฉพาะญาติๆ และเพื่อนสนิทเท่านั้น
และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่เพลงพิณได้พบกับคนในครอบครัวของคอนสแตนตินนอกจากอเล็กซิส…ย่า อา และอาเขยของคอนสแตนตินที่บินมาร่วมงานแต่งงาน ทำให้หญิงสาวรู้สึกว่าโชคดีที่เธอจะไปพักอยู่ที่ปราสาท ไม่ได้พักอยู่ที่บ้านในเมือง เพราะเธอคงไม่มีความสุขกับท่าทางผู้ดีจัด จะพูดจะจาอะไรก็เหมือนกับกลัวว่าดอกไม้จะร่วงจากปากของย่าเขา และท่าทางคอยตรวจตราจับผิด หัวสูงของอาผู้หญิง รวมถึงสายตาที่ลอกแลก ประเมินราคาทุกสิ่งทุกอย่างของอาเขย
เพื่อนๆ ของเพลงพิณเป็นกำลังใจและสนับสนุนการตัดสินใจของหญิงสาวเหมือนเคย ทุกคนต่างมีส่วนช่วยในการเตรียมงานและพยายามแปลงโฉมทอมบอยตัวเล็กให้กลายเป็นผู้หญิง ซึ่งล้มเหลวอย่างน่าเศร้า…ทั้งกลุ่มพยายามรีดเค้น หว่านล้อม ซักฟอกถึงเบื้องลึกเบื้องหลังการคบหาของหญิงสาวกับคอนสแตนตินคู่กัด ซึ่งเจ้าตัวก็เล่าปัดๆ ไปว่าเธอกับเขาพบกันบ่อยสมัยที่เธอยังเรียนอยู่ที่นิวยอร์ก เธอเองก็ไม่คิดว่าเรื่องจะจริงจังขนาดนี้ แต่อยู่ๆ คอนสแตนตินที่เพิ่งได้เห็นหน้าเธอครั้งแรกหลังจากไม่ได้พบกันสี่ห้าเดือนก็ราวกับจะคลุ้มคลั่ง ลากเธอไปรำลึกความหลังในสวนจนเกิดเรื่องขึ้น แรกๆ ก็ไม่มีใครเชื่อ เพราะเพลงพิณไม่ใช่คนที่จะมีความลับกับเพื่อนได้ ที่สำคัญเธอไม่ชอบคอนสแตนตินอย่างรุนแรง ก่อนหน้านี้ขนาดใครเอ่ยชื่อเขาขึ้นมาเธอก็บังคับให้ถอนคำพูด…แต่เมื่อเจ้าตัวยังยืนยันกระต่ายขาเดียว ทุกคนก็เลยเริ่มเชื่อ จนงานแต่งงานเริ่มใกล้เข้ามา และเพลงพิณที่มักทำตาวิบวับ ปากเป็นกระจับยิ้มแย้ม และร้องเพลงหงุงหงิงตลอดเวลาราวกับคนที่มีความสุขจนแทบบ้า ก็ทำให้ผู้คนรอบข้างเชื่อได้ในที่สุดว่าหญิงสาวกำลังตกอยู่ในห้วงรักจริงๆ
ไม่มีใครรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วสิ่งที่ทำให้เพลงพิณมีความสุขจนแทบอยากเร่งกำหนดวันงานแต่งงานให้มาถึงเร็วๆ นั้นคือการวาดภาพว่าเธอเดินไปเดินมาอยู่หน้าปราสาทขนาดใหญ่ที่งดงามหรูหราราวกับพระราชวัง สื่อมวลชนมากมายพากันเดินถ่ายภาพทั้งเธอทั้งส่วนต่างๆ ของปราสาทไม่มีหยุดพัก เธอคอยยิ้มแย้มตอบคำถามของคนที่กำลังสัมภาษณ์ ขณะเดียวกันก็ผายมือไปยังผลงานของเธอเองพร้อมกับอธิบายไปด้วย ส่วนเจ้าของปราสาทที่ไม่น่าเจริญหูเจริญตา เธอก็คิดไว้เสร็จสรรพว่าเธอได้หาห้องลับปริศนาเจอเรียบร้อยแล้ว และจับคอนสแตนตินไปขังไว้เพื่อกันไม่ให้เขามาทำอันตรายผู้คน…ภาพคนตัวโตหนวดเครารุงรังเต็มหน้าตะโกนอย่างเดือดดาลอยู่หลังประตูลูกกรงเหล็ก โดยมีเธอยืนแกว่งกุญแจท้าทายอยู่ตรงหน้า สร้างความสุขให้หญิงสาวเสียจนเผลอหัวเราะออกมาขณะเลือกชุดแต่งงานท่ามกลางเพื่อนๆ ที่รายล้อม
หญิงสาวตกอยู่ในภวังค์ของความสุขจนไม่คิดอะไรทั้งนั้น ใจจดจ่อกับโครงการที่เหมือนกับเป็นใบเบิกทางไปสู่ความรุ่งโรจน์ของอาชีพ จนไม่สนว่าการแต่งงานปลอมๆ นั้นจะเปลี่ยนชีวิตเธออย่างไร การที่เธอต้องเดินเคียงข้างต่อหน้าสาธารณชน และต้องอยู่ร่วมกันในที่รโหฐานกับผู้ชายที่ร่ำรวยมีชื่อเสียงและมีนิสัยแตกต่างกับเธอเหมือนฟ้ากับมหาสมุทรนั้น เธอจะต้องเตรียมตัวอย่างไร เธอยังคงสนุกสนานแม้หลังจากพิธีแต่งงานซึ่งคอนสแตนตินต้องบินกลับไปทำธุระด่วน ส่วนเธอเองก็ต้องเตรียมตัวสำหรับการย้ายไปอยู่ที่เกาะมิครอส เจ้าสาวหมาดๆ ที่ยังคงเป็นทอมบอยแสบสันวิ่งวุ่นกับการเตรียมข้าวของเครื่องใช้มากมาย รวมถึงของแห้งของกินจำนวนมหาศาลที่ตระเวนซื้อหาและจัดเตรียมไว้เต็มบ้านไปหมด
โปรดติดตามตอนต่อไป…
