ทดลองอ่านนิยาย เพลง(รัก)ของเจ้าชายอสูร บทที่ 5 – บทที่ 6

คอนสแตนตินทักทายอาเขยและอาสาวของเขาสองสามคำ เพลงพิณที่ยืนข้างๆ เห็นสายตาของมาเรียอาผู้หญิงของเขาที่มองเธออย่างเหยียดๆ ปนคลางแคลงใจ จึงรีบไปเกาะกอดแขนของสามีกำมะลออย่างแกล้งยั่วโมโหก่อนจะทักทายตามมารยาท ส่วนสามีของมาเรียเป็นชาวฝรั่งเศสชื่อฌอง ฟิลิป ชายวัยต้นห้าสิบทักทายเสียงดังและยิ้มแย้ม แต่รอยยิ้มนั้นกลับไปไม่ถึงดวงตาสีเทาที่ดูครุ่นคิดกังวล

สมาชิกคนต่อมาของครอบครัวคอนสแตนตินซึ่งเธอได้พบเป็นครั้งแรกเพราะเขาไม่ได้ไปงานแต่งงานที่เมืองไทยก็ทำให้เพลงพิณยิ้มกว้าง และรู้สึกว่าคฤหาสน์หลังนี้มีอะไรรื่นรมย์ขึ้นมาบ้าง…ยอร์โก้เป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่นและขี้เล่นมาก ไม่ทันที่เธอจะเปิดปาก เขาก็ทักทายขึ้นก่อนและจับมือเธอไปเขย่า

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ พี่สะใภ้…คุณดูเด็กจัง และผมก็ชอบเสื้อแจ็กเก็ตของคุณด้วย”

เพลงพิณหัวเราะ แล้วก็ตอบว่าเธอก็ชอบรองเท้าหนังสุดเท่ของเขาเหมือนกัน หญิงสาวต้องหยุดการพูดคุยเมื่อคอนสแตนตินลอบมองเธอด้วยตาดุๆ ก่อนจะแนะนำให้เธอกับลูกพี่ลูกน้องผู้หญิงของเขารู้จักกัน…ดอร์เซียหรือดาเน่มีบุคลิกต่างกับพี่ชายลิบลับ หญิงสาวแต่งกายเหมือนเตรียมจะไปขึ้นปกนิตยสารโว้ก และไม่มีท่าทียินดีต้อนรับเธอเลย เพลงพิณรู้สึกแปลกใจเมื่อเธอมองทะลุมาดไม่แยแสไม่พอใจนั้นกลับเห็นความอ่อนแอ สิ้นหวังบางอย่าง รวมถึงความเศร้าในดวงตาและรอยเครียดรอบๆ ปากซึ่งถูกกลบเกลื่อนไว้อย่างดีด้วยเครื่องสำอาง…แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าเหยียดๆ แฝงความดูถูกของอีกฝ่ายก็ทำให้เพลงพิณหมั่นไส้ ดวงตารูปเม็ดอัลมอนด์วาววามขณะลอยตาทักทายหญิงสาวแบบบางที่สูงกว่าเธอถึงช่วงศีรษะด้วยท่าทีเหนือกว่าของเจ้าของบ้านคนใหม่

พอเห็นว่าหลานสะใภ้คนใหม่ทักทายสมาชิกในครอบครัวครบแล้ว โซเฟียก็เรียกชายอายุกลางสี่สิบหน้าตาท่าทางเข้มงวดจริงจังที่ยืนอยู่หัวแถวของคนงานที่ลานหน้าบันไดให้ขึ้นมาหา ก่อนจะให้เขาแนะนำตัวกับนายหญิงคนใหม่อย่างเป็นทางการ

“กาลีเมร่า[1] ครับคิริอา กระผมเอวานครับ เป็นพ่อบ้านคอยดูแลทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่…ตระกูลกระผมรับใช้ตระกูลอันเกลอสมาสามชั่วอายุคนแล้ว และกระผมก็ยินดีอย่างมากขอรับที่จะได้รับใช้คิริอา”

เพลงพิณเบิกตาอย่างอึ้งนิดๆ นายเอวานพ่อบ้านคนนี้ดูท่าทางจู้จี้เจ้าระเบียบไม่ใช่เล่น ผมของเขาเรียบกริบไม่กระดิกสักเส้น ชุดสูทของเขาก็เนี้ยบและทำให้เขาดูสง่าเหมือนนายพล แต่ใบหน้าของเขากลับชวนให้หมั่นไส้ที่สุด เพราะมันช่างดูวางภูมิและเอาจริงเอาจังเสียจนน่าแกล้งให้มาดหลุดยิ่งนัก

เพลงพิณยิ้มแล้วถามเสียงใส “ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ…แล้วแต่งงานหรือยังล่ะเอวาน”

พ่อบ้านอึ้งไปนิดด้วยความคาดไม่ถึง ก่อนจะสำรวมสีหน้า ทั้งที่ไม่ค่อยยินดีนักที่ถูกถามในเรื่องส่วนตัว…แต่เสียงที่ตอบก็ยังสุภาพ “ยังครับคิริอา”

เพลงพิณยิ้มแย้ม แกล้งเย้าว่า “รีบๆ ก็ดีนา…เดี๋ยวไม่ทันผลิตทายาทรุ่นสี่”

เสียงยอร์โก้หัวเราะออกมาอย่างขบขัน เพลงพิณหันไปยิ้มให้ ฝ่ายโซเฟียที่รู้นิสัยเอาจริงเอาจังเจ้าระเบียบของเอวานดีก็กลัวว่าเขาจะถูกล้อเล่นให้ต้องช็อกอีก จึงรีบเปลี่ยนเรื่อง

“เอ้า คอน พาเมียหลานเข้าบ้านได้แล้ว จะได้พักผ่อน เดินทางกันมาเหนื่อยๆ” โซเฟียสั่ง แล้วเดินนำทุกคนเข้าไปก่อน

[1] สวัสดีตอนเช้าในภาษากรีก แต่ส่วนใหญ่ใช้พูดได้ถึงบ่าย