ทดลองอ่านนิยาย พบพานชายาในแปลงสมุนไพร บทที่ 1 – บทที่ 3

ทันทีที่นางเดินไปถึงที่เจ้าโสมต้นนั้น นัยน์ตาของเด็กหญิงก็ต้องเบิกกว้างขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับยกมือขึ้นอุดปากตนเองอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งล้ำค่าที่ตนได้มาเจอในยามนี้…เพราะนี่คือโสมชั้นยอดที่มีอายุร่วมพันปีต้นหนึ่งจริงๆ

เผยจื่ออวี๋ลืมสิ้นถึงความเจ็บปวดบนตัว แหงนหน้าขึ้นหัวเราะ “ฮ่าๆ” เสียงดังอย่างดีอกดีใจ “ข้ารวยแล้ว!”

เก้าปีต่อมา

ม่านรัตติกาลทิ้งตัวลงมาครอบคลุม ทำให้ภายในโรงเตี๊ยมจุดพักม้าคืนนี้ไร้ซึ่งสรรพสำเนียงใดๆ กลายเป็นความเงียบสงัดอย่างน่าประหลาด

หวงฝู่จี้ยืนมองรัตติกาลอันเงียบสงัดที่ปกคลุมไปด้วยละอองไอหมอกอยู่ที่ข้างหน้าต่าง สายตาทอดไปยังคลองสุ่ยอวี้ที่ทอดตัวยาวราวกับมังกรสีชาดซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก

ในความเงียบสนิทเช่นนี้ ชายหนุ่มพลันรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง เพราะโดยทั่วไปเวลานี้น่าจะมีทหารลาดตระเวนผ่านมาที่ด้านหน้าของเรือนพักได้แล้ว แต่เพราะเหตุใดถึงยังไม่มีใครมาอีก?

สายลมเย็นพรั่งพรูเข้ามาอย่างกะทันหันพร้อมกลิ่นคาวเลือด ฆานประสาทของชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงกลิ่นเหม็นไหม้แสบจมูก หัวคิ้วจึงขมวดเข้าหากันทันควันพร้อมๆ กับปิดบานหน้าต่างลงอย่างรวดเร็ว

หวงฝู่จี้คว้าจดหมายที่ปิดผนึกเรียบร้อยแล้วบนโต๊ะกับตราหยกที่เป็นหลักฐานประจำตัวของตนขึ้นมาห่อกระดาษไขก่อนยัดใส่ไว้ในแขนเสื้อ ขณะเงี่ยหูรับฟังเสียงที่ดังมาจากทั้งแปดทิศอย่างเต็มไปด้วยความระแวดระวัง ตากวาดมองไปรอบด้าน

ฉับพลันที่ด้านนอกก็มีเสียงร้องโหยหวนดังเข้ามา ขณะที่หวงฝู่จี้คิดจะก้าวออกไปดู กลับมีเสียงเสียงหนึ่งแหวกอากาศพุ่งเข้ามาหาเขา มีดบินคมกริบจำนวนนับสิบเล่มที่เปล่งประกายเย็นเยียบทะลุผ่านหน้าต่างเข้ามาที่ตัวชายหนุ่ม…

หวงฝู่จี้พลิ้วร่างอย่างว่องไวแล้วคว้าเอาโต๊ะขึ้นมาเป็นที่กำบังร่างจากอาวุธลับจนได้ยินเสียงดัง “ปึกๆๆๆ” พริบตาเดียวมีดบินจำนวนมากก็เข้ามาปักพราวเต็มโต๊ะ

ทั้งที่ภายในห้องเกิดเรื่องขึ้นมาขนาดนี้ แต่พวกองครักษ์ลับที่อยู่ด้านนอกกลับไม่มีคนใดเข้ามาคุ้มกันเลย ซึ่งนั่นทำให้หวงฝู่จี้คิดได้อย่างเดียวว่าเขาถูกหักหลังเสียแล้ว!

คนชุดดำหลายคนถีบประตูและกรูกันเข้ามาพร้อมดาบใหญ่ในมือ แต่ละคนต่างยกดาบขึ้นฟาดฟันไปที่ร่างของหวงฝู่จี้อย่างรุนแรงหมายเอาชีวิต

แต่หวงฝู่จี้พลิ้วร่างไปชักดาบคู่กายที่ซ่อนไว้ที่ใต้หมอนบนเตียงขึ้นมาสกัดรับ บังเกิดเป็นเสียงคมโลหะกระทบกันทันที

“ใครส่งพวกเจ้ามา” เมื่อดาบโลหะสีเงินวาวกระทบถูกคมดาบในมือของหวงฝู่จี้ ชายหนุ่มก็เอ่ยถามคนชุดดำที่อยู่ตรงหน้าด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ

“ไม่ต้องพูดมาก! แค่ทิ้งชีวิตกับของไว้ที่นี่ก็พอ” คนชุดดำวาดดาบสังหารออกมาอีกครั้ง แต่หวงฝู่จี้พลิ้วร่างหลบไปได้อย่างว่องไว

หวงฝู่จี้โค้งมุมปากขึ้นอย่างเย็นชา “อยากได้ชีวิตกับของของข้า ก็ต้องดูก่อนว่าเจ้าจะมีปัญญาหรือไม่”

ดูท่าว่าเรื่องนี้จะต้องเกี่ยวพันกับตวนอ๋องเป็นแน่ เพราะเมื่อหนึ่งเดือนก่อนตอนที่เกิดอุทกภัยครั้งร้ายแรงที่สุดในรอบศตวรรษนั้น มีชาวบ้านพลัดที่นาคาที่อยู่กันเป็นจำนวนมาก เสด็จพ่อได้รับรายงานลับกราบบังคมทูลมาว่าสาเหตุที่เกิดอุทกภัยร้ายแรงได้ถึงเพียงนี้ เป็นเพราะเขื่อนที่เพิ่งซ่อมแซมเสร็จไปเมื่อปีก่อน นอกจากจะมีขุนนางทุจริตรับสินบนแล้ว การก่อสร้างยังขาดความระมัดระวังและมีข้อบกพร่องอย่างมากอีกด้วย