ทดลองอ่านนิยาย แม่ทัพอยู่บน ข้าอยู่ล่าง บทที่ 1

สีหน้าดั่งภูเขาน้ำแข็งของเยี่ยเจาเหยเกลงสามส่วน นางก้มศีรษะ จ้องเขม็งที่โต๊ะปักผ้าซึ่งไม่เข้ากับห้องหนังสือที่เต็มไปด้วยสรรพาวุธและตำราพิชัยสงครามดุจเดิม

บนโต๊ะปักผ้าขึงชุดแต่งงานสีแดงสดปราศจากลวดลายไว้ตัวหนึ่ง สายตานางนิ่งสนิทคล้ายอยากมองเห็นรูโหว่สักรูใจจะขาด จากนั้นนางก็หยิบอาวุธลับอีกเล่มออกมาจากตลับเข็ม ลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนจะสุ่มสี่สุ่มห้าแทงลงไปสุดแรง

ธรรมเนียมต้าฉิน สินเดิมเจ้าสาวมีของรักของหวงก่อนออกเรือนรวมอยู่ด้วย@@@

เยี่ยเจาเป็นต้นเหตุให้พี่สะใภ้ใหญ่กลุ้มอกกลุ้มใจจนผมหงอกไปสามเส้น เมื่อฟังอีกฝ่ายร่ำไห้รำพันถึงพี่ชายที่ตายไปอีกสามชั่วยาม บันดาลให้ในใจรู้สึกผิด นางก็มีท่าทีให้ความร่วมมือขึ้นมาบ้าง สำหรับสินเดิมอื่น หลังจากรวบรวมมาจากหลายทางยังมีของขวัญที่จักรพรรดิกับพระพันปีพระราชทานให้เจ้าสาว สุดท้ายก็ตระเตรียมได้ครบถ้วนแล้ว

ถึงวันแต่งงาน ตอนส่งสินเดิมเจ้าสาว บนถนนสายใหญ่จากคฤหาสน์เจิ้นกั๋วกงไปยังวังอันอ๋องคับคั่งไปด้วยผู้คนอีกคำรบหนึ่ง ชาวเมืองมากมายทั้งลูกจ้างและเจ้าของร้านค้าไม่แม้แต่จะทำมาหากิน พากันแห่มาดูด้วยความสนใจ ทำให้ร้านน้ำชาและหอสุราริมถนนขายดิบขายดีเป็นเท่าตัว กระทั่งแผงขายน้ำขมและเกี๊ยวน้ำข้างทางยังได้กำไรเป็นกอบเป็นกำ

วังอันอ๋องเปิดประตูหน้าแต่เช้า ผ่านไปไม่นานเท่าไรก็แว่วได้ยินเสียงดนตรี

ผู้ที่หาบสินเดิมเจ้าสาวมามิใช่บ่าวไพร่ธรรมดา หากแต่เป็นคนจากกองทหารม้าประจัญบานทั้งหมด แต่ละคนอกผายไหล่ผึ่ง ก้าวเท้าพร้อมเพรียงกัน หาบหีบใส่เครื่องเรือนหนักอึ้งได้สบายมือราวกับเป็นของเบาๆ พวกเขาเดินมาตามถนนอย่างคึกคักห้าวหาญ สีหน้าเคร่งขรึมประหนึ่งกำลังปฏิบัติภารกิจนำส่งเสบียงและอาวุธยุทธปัจจัยให้ลุล่วง

นับแต่โบราณมามีผู้ใดสามารถใช้กองทหารส่งสินเดิมเจ้าสาวได้ เมื่อพบเห็นกระบวนทัพน่าเกรงขามนี้ ทุกคนอดโห่ร้องชอบใจมิได้

สินเดิมเจ้าสาวหีบแรกที่เคลื่อนผ่านไปเป็นแส้เหล็กไหลที่จักรพรรดิพระราชทานให้ หีบที่สองคือรัดเกล้าทองอัญมณีเจ็ดสีที่พระพันปีพระราชทานให้ อัญมณีส่องประกายแพรวพราวกระทบกันระยิบระยับจนแทบลืมตาไม่ขึ้น

ด้านหลังตามมาด้วยของขวัญที่อัครมเหสี พระราชชายา พระญาติ และขุนนางชั้นผู้ใหญ่กำนัลให้เจ้าสาว มีตู้ตั้งของประดับแปดมงคลฝีมือประณีตบรรจง คันฉ่องจากโพ้นทะเลตะวันตก โต๊ะประทินโฉมไม้พะยูง แต่ละอย่างงามวิจิตรจนชวนให้กังขาว่าพวกเขานำของที่ดีที่สุดของบุตรสาวตัวเองออกมาเพื่อประจบเอาใจแม่ทัพใหญ่ผู้ทรงอำนาจมากที่สุดในขณะนี้ใช่หรือไม่

ต่อจากนั้นเป็นข้าวของเครื่องใช้ที่คฤหาสน์เจิ้นกั๋วกงจัดหาเพิ่มเติมเอง รวมถึงของมงคลที่พบเห็นบ่อยเช่นพวกถังน้ำลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง แม้วัสดุที่ใช้ทำจะพิถีพิถัน แต่แบบกลับเรียบง่ายยิ่ง ไม่แฝงกลิ่นอายของห้องสตรีสักนิด

สินเดิมเจ้าสาวหนึ่งร้อยยี่สิบหีบเป็นขบวนยาวร่วมหลายลี้ หัวขบวนเข้าประตูวังแล้ว ท้ายขบวนยังไม่ออกจากคฤหาสน์

ซย่าอวี้จิ่นสวมชุดสีแดงหรูหรา ใบหน้าสวยงามซีดขาวดุจกระดาษแต่แรกแล้ว เขากำลังยืนอยู่นอกประตูวัง ต้อนรับแขกเหรื่ออย่างฝืนใจ ลูกตากลอกไปทางซ้ายทีขวาทีราวกับกำลังสำรวจเส้นทางหนี ท่าทางไม่เหมือนผู้ที่จะตบแต่งภรรยา กลับคล้ายกำลังเข้าสู่ลานประหาร

ฝ่ายซย่าอวี้เชวี่ยทักทายแขกเหรื่อที่มาจากทั่วสารทิศด้วยใบหน้าแย้มยิ้มสดใส กระนั้นเขารู้สึกอยู่เช่นกันว่าน้องชายตนมีสีหน้าบูดบึ้งเกินไป จึงเอ่ยปลอบในฐานะพี่น้องร่วมสายเลือด