ทดลองอ่านนิยาย แม่ทัพอยู่บน ข้าอยู่ล่าง บทที่ 1

การทำสงครามติดต่อกันนานหลายปีส่งผลให้ท้องพระคลังร่อยหรอมานานแล้ว สมบัติจำนวนมหาศาลนี้จะบรรเทาความเดือดร้อนดั่งไฟที่ลามมาถึงคิ้วได้พอดี

“ยอดขุนนางเอ๋ยยอดขุนนาง”

จักรพรรดิจะเข้าไปประคองเยี่ยเจาลุกขึ้น แต่ขณะที่จวนเจียนแตะถูกไหล่นาง หัวหน้าขันทีข้างกายรีบกระแอมไอหนักๆ เสียงหนึ่ง พระองค์ฉุกคิดได้ว่าอีกฝ่ายเป็นสตรีก็ชักมือคืนกลางคัน โบกมือเบาๆ ทีหนึ่งพลางกล่าวชม

“เจ้าออกศึกแทนบิดา สร้างความดีความชอบยิ่งใหญ่กว่าแม่ทัพหญิงฉินอวี้ในราชวงศ์ก่อนเสียอีก”

เยี่ยเจาเอ่ยตอบ

“ฝ่าบาททรงเลือกใช้ผู้มีความสามารถโดยไม่ยึดติดในธรรมเนียม มีสายพระเนตรแหลมคมเหนือผู้ใด น้ำพระทัยกว้างขวาง เทียบเคียงได้กับกษัตริย์ผู้ทรงพระปรีชาสามารถมานับแต่อดีตกาลเพคะ”

หนึ่งกษัตริย์หนึ่งขุนนางโต้ตอบกันไปมา ยกยอปอปั้นซึ่งกันและกันสองสามคำตามมารยาทต่อหน้าผู้คน จากนั้นก็รำพึงรำพันถึงความภักดีกล้าหาญของเยี่ยจงที่สละชีพเพื่อแผ่นดิน

จักรพรรดิซึ่งเชิดชู ‘เมตตาธรรม’ เสมอมายังหลั่งน้ำตาหลายหยดต่อหน้าทุกคน ก่อนจะมีบัญชาให้ประกาศพระราชโองการยาวเหยียด อีกทั้งพระราชทานตราผู้บัญชาการกองทัพใต้หล้า ตราเหล็กอักษรแดง แส้เหล็กไหลที่ตกทอดจากบรรพบุรุษ และพระราชทานสมรสกับหนานผิงจวิ้นอ๋อง

นางกล่าวขอบพระทัย สีหน้าไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ

จักรพรรดินึกถึงความไม่เอาถ่านของหนานผิงจวิ้นอ๋องก็หวั่นใจว่าขุนนางผู้มีความชอบจะบังเกิดความไม่พอใจ หลังจากกลับถึงวังหลวงยังกล่าวปลอบนางอีกหลายคำลับหลัง

“แม่ทัพเยี่ย พระพันปีทรงเห็นว่าเจ้าตรากตรำกรำศึกเพื่อแผ่นดินมานานหลายปี แม้จะอยู่ในฐานะผิดแผกจากคนอื่นแต่ก็มิใช่ผู้ละกิเลสทางโลก แคว้นต้าฉินเองก็ไม่มีเชื้อพระวงศ์และผู้สูงศักดิ์ที่ครองตัวลำพังจึงยิ่งมิอาจถ่วงรั้งความสุขชั่วชีวิตของเจ้าได้ น่าเสียดายที่เราเฟ้นหาในหมู่เชื้อพระวงศ์อยู่นานสองนาน ผู้ที่มีวัยเหมาะสมเป็นฝั่งเป็นฝาไปหมดแล้ว กระนั้นคงไม่เป็นการดีนักหากจะลากเด็กน้อยอายุสิบห้าสิบหกสักคนมาจับคู่กับเจ้า มีเพียงหนานผิงจวิ้นอ๋องที่ทั้งชาติตระกูลและอายุล้วนเหมาะเจาะ แม้นิสัยใจคอจะเหลวไหลไปสักหน่อย ทว่าเขายังมีข้อดีอยู่บ้าง ทั้งรูปงาม แล้วก็@@@แล้วก็@@@”

พระองค์อึกอักอยู่ชั่วครู่ ครั้นคิดอย่างอื่นไม่ออกแล้วจริงๆ เลยได้แต่เอ่ยรวบรัดปิดท้าย

“เอาเป็นว่าเขาเป็นคนรูปงามอย่างมาก เจ้าคงเต็มใจกระมัง”

“หม่อมฉันเต็มใจเพคะ”

จักรพรรดิระบายลมหายใจเฮือกหนึ่งแล้วสั่งให้นางกลับไปเตรียมออกเรือน พระองค์ยังพระราชทานวังหนานผิงจวิ้นอ๋องและให้คนดูแลความเรียบร้อยเป็นอย่างดี เพื่อใช้รับตัวเจ้าสาวในอีกสองเดือนข้างหน้าอีกด้วย

รอเยี่ยเจาออกไปแล้ว จักรพรรดิก็เรียกหัวหน้าองครักษ์หลวงปีกซ้ายมาสั่งกำชับอย่างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน

“ส่งคนไปจับตาดูซย่าอวี้จิ่นอย่างใกล้ชิดเพิ่มขึ้น เจ้านั่นไม่ว่าเรื่องต่ำทรามอะไรกล้าทำทั้งสิ้น บอกเขาว่าหากเขาหนีการแต่งงานจะต้องโทษหมิ่นพระบรมเดชานุภาพทั้งตระกูล หากมีความเคลื่อนไหวอะไรแม้แต่น้อยให้มารายงานเรา มิเช่นนั้น…พระพันปีไล่เลียงเอาผิดลงมา เราจะเปลี่ยนให้เจ้าแต่งแม่ทัพเยี่ยเป็นภรรยาแทน”

หัวหน้าองครักษ์หลวงปีกซ้ายหน้าถอดสีในบัดดล หลังจากกลับไปแล้วก็ส่งคนไปที่วังอันอ๋อง วางกำลังล้อมด้านในสามชั้นด้านนอกสามชั้นอย่างแน่นหนาไร้ช่องโหว่ และถือทวนปักหลักเฝ้าอยู่ข้างในด้วยตัวเองทั้งวันทั้งคืนไม่ห่าง ทุ่มเทแรงกายแรงใจจนซูบผอมไปถนัดตา ทว่าเรื่องนี้ถูกปิดเงียบไม่กล่าวถึง