ทดลองอ่าน ข้าผู้นี้… วาสนาดีเกินใคร บทที่ 6

เมื่อมาถึงบ้าน เมิ่งซื่อยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกไม่พอใจ แต่ก็เป็นห่วงว่าหากให้บุตรสาวรู้เรื่องเข้าแล้วจะเสียใจ ยามอยู่ต่อหน้าเจินจยาฝู นางจึงจงใจไม่พูดถึงสักครึ่งคำ

เมิ่งซื่อกลับไม่รู้เลยสักนิดว่าตนเองกลับมาเพียงครู่เดียว บุตรสาวก็ทราบข่าวจากสาวใช้ข้างกายนางแล้ว

เรื่องราวดำเนินไปอย่างราบรื่นตามที่เจินจยาฝูคาดการณ์ไว้ในตอนแรกจริงๆ สองวันมานี้ทางด้านเผยโย่วอันที่เดิมทีนางนึกกังวลที่สุดก็ไม่ได้มีความเคลื่อนไหวอะไร

การชำเลืองมองมาของเขาในคืนนั้น บางทีอาจเป็นแค่การกระทำโดยไม่เจตนาจริงๆ เป็นตนเองที่ร้อนตัวจนคิดมากเกินไป ทำให้ตนเองตกใจไปเองเท่านั้น

ในที่สุดเส้นประสาทที่ตึงเครียดตลอดสองวันของเจินจยาฝูก็ผ่อนคลายลงได้ แต่เมื่อเห็นท่าทางมารดาที่อัดอั้นใจแต่ก็กลัวนางจะรับรู้ ในใจพลันอดรู้สึกผิดไม่ได้ กำลังคิดว่าจะปลอบใจมารดาอย่างไร บ่าวรับใช้ผู้หนึ่งก็เข้ามารายงาน บอกว่าอวี้จูสาวใช้ข้างกายฮูหยินผู้เฒ่าจวนเว่ยกั๋วกงผู้นั้นมาเยือน

เมิ่งซื่อรู้ว่าอวี้จูจะต้องได้รับคำสั่งมาจากฮูหยินผู้เฒ่าอย่างแน่นอน จึงรีบสั่งคนให้ไปพาตัวเข้ามา ผ่านไปไม่นานก็เห็นอวี้จูในชุดสีฟ้าครามเดินยิ้มกว้างนำสาวใช้สองคนที่ในมือถือกล่องอาหารเข้ามา เมิ่งซื่อเดินเข้าไปต้อนรับด้วยตนเอง

อวี้จูรีบเอ่ย “ฮูหยินนั่งอยู่เฉยๆ ก็พอแล้วเจ้าค่ะ บ่าวก็เป็นแค่บ่าวรับใช้ที่คอยปรนนิบัติเท่านั้น จะรบกวนให้ฮูหยินออกมารับบ่าวด้วยตนเองได้อย่างไร”

เมิ่งซื่อจูงมืออวี้จูพลางเอ่ย “เดินมารับเจ้าแค่ไม่กี่ก้าวจะเป็นอะไรกัน ขาข้าจะหักหรือไร เจ้ามีจุดใดที่เทียบกับคุณหนูทั่วไปไม่ได้บ้าง ก็แค่ชะตาชีวิตสู้ไม่ได้เท่านั้น”

อวี้จูยิ้มเอ่ย “คนมีชะตาปรนนิบัติผู้อื่นอย่างบ่าว ได้รับคำชมเช่นนี้จากฮูหยินก็นับว่ามีชีวิตอยู่อย่างไม่เสียเปล่าแล้วเจ้าค่ะ”

ทั้งสองคนพูดคุยหัวเราะกัน พากันเดินมานั่งลงในห้องอุ่น อวี้จูสั่งให้สาวใช้นำกล่องอาหารที่ถือมาวางลงพลางยิ้มเอ่ย “ฮูหยิน ฮูหยินผู้เฒ่าของพวกเราบอกว่าคุณหนูสกุลพวกท่านนั้นดียิ่ง ของที่อยู่ในนี้คืออาหารบางอย่างที่ปกตินางชอบกิน วันนี้ตั้งใจสั่งให้ทางห้องครัวทำเพิ่มมาหนึ่งส่วน แล้วสั่งให้บ่าวนำมามอบให้คุณหนู เพียงแต่ไม่รู้ว่าชอบรสอาหารเช่นไร บอกให้คุณหนูกินแล้วบอกมาด้วย หนหน้าจะทำตามรสอาหารของคุณหนูเจ้าค่ะ”

สาวใช้เปิดกล่องอาหารออก ข้างในนั้นคือรังนกเห็ดหอมผสมไก่สับหนึ่งจาน ขนมแป้งกรอบธัญพืชหนึ่งจาน ขนมผักกาดใส่ดอกกุ้ยหนึ่งจาน นอกจากนี้ยังมีฟองนมแพะหมักอีกหนึ่งจาน

เมิ่งซื่อทั้งตกใจทั้งยินดี

สิ่งของพวกนี้เป็นเพียงเรื่องรอง นางจะมองเจตนาที่แท้จริงของฮูหยินผู้เฒ่าไม่ออกได้อย่างไร ในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ อยู่ดีๆ ฮูหยินผู้เฒ่าก็สั่งคนมาส่งของพวกนี้ให้เป็นพิเศษ ทั้งยังเอ่ยชมบุตรสาวของตนเอง ความหมายโดยนัยย่อมต้องการแสดงท่าทีของนางออกมาอยู่แล้ว