ทดลองอ่าน ข้าเป็นสัตว์เลี้ยงของศาลต้าหลี่ บทที่ 5-บทที่ 6 – หน้า 5 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ข้าเป็นสัตว์เลี้ยงของศาลต้าหลี่

ทดลองอ่าน ข้าเป็นสัตว์เลี้ยงของศาลต้าหลี่ บทที่ 5-บทที่ 6

“จี๊ดๆ” พวกเจ้าช่วยทำความดีด้วยการขยับห่างออกไปสักนิดเถอะ

แต่คำพูดของนางไม่มีใครฟังเข้าใจได้

ทันใดนั้นไอเย็นในร่างมารวมอยู่ที่จุดหนึ่ง พุ่งทะลวงไปที่จุดตันเถียน* ของหรูเสี่ยวนัน

หรูเสี่ยวนันขยับตัวอยู่หลายที นางยังจำสิ่งที่ปู่สอนได้ พยายามตั้งจิตให้มั่น แต่ความร้อนในร่างนางกลับถูกตัดทอนไปจนเกือบหมด แม้ว่านางยังมีสติอยู่ แต่แขนขาของนางแข็งเกร็งเหมือนคนใกล้ตาย

นางได้ยินคนพูดอย่างร้อนใจว่า “รองตุลาการ! ชะมดเช็ดตัวนี้เห็นทีว่าจะไม่ไหวแล้ว”

ใครบอกล่ะ ข้าเพียงต้องการความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วนเท่านั้น

ดวงตาสีเขียวกลอกกลิ้ง แต่นางกลับส่งเสียงอะไรไม่ออกเลย

กลุ่มคนกระจายตัวออกเปิดทางให้คนด้านหลัง นางมองเห็นใบหน้าของชิงโม่เหยียน เขาโน้มตัวลงมาและค่อยๆ อุ้มนางขึ้น

ร่างสัมผัสกันทำให้นางรับรู้ถึงความอบอุ่นจากตัวเขา ไอเย็นเยือกนั้นค่อยๆ ถอยเข้าไปอยู่ในร่างนางราวกับหวาดกลัวรังสีความอบอุ่นนั้น…

“จี๊ด…จี๊ด…” เจ็บเหลือเกิน

เสียงของนางแม้จะเบาหวิว แต่ชิงโม่เหยียนได้ยินแล้ว เขารีบสั่งการทันที “รีบไปตามฉางเฮิ่นมา”

ตอนที่เขาก้มหน้าลงมองก้อนขนเล็กนั้นอีกครั้งก็พบว่ามันหลับตาลงแล้ว

หากไม่ใช่เพราะปลายจมูกของมันยังมีลมหายใจอุ่นอยู่ เขาคงคิดว่ามันขาดใจไปแล้ว

ชิงโม่เหยียนอุ้มหรูเสี่ยวนันกลับห้องหนังสือไป ตลอดทางเขาเดินอย่างร้อนใจมากจนชายเสื้อปลิวสะบัด ความสุขุมเป็นปกติล้วนหายไปหมดสิ้น

คนจำนวนไม่น้อยที่พบเขาระหว่างทางเห็นท่าทางเช่นนี้ของเขาแล้วก็รู้สึกตกใจมาก

“ฉางเฮิ่นล่ะ ยังไม่มาอีกหรือ” เขาเอ่ยถามเสวียนอวี้อย่างร้อนรน

“ส่งคนไปเชิญแล้วขอรับ” เสวียนอวี้กล่าวตอบ เขาเองก็เพิ่งเห็นซื่อจื่อร้อนใจเช่นนี้เป็นครั้งแรก แม้ท่านหมอประจำศาลต้าหลี่จะรีบรุดมาด้วยความเร็วสูงสุด อย่างไรก็ย่อมต้องใช้เวลา

ชิงโม่เหยียนเอามือลูบหัวชะมดเช็ดน้อยเบาๆ หากเป็นเวลาปกติเขาทำเช่นนี้ เจ้าตัวเล็กจะหรี่ตาลงอย่างสบายตัว ท่าทางมีความสุขมาก แต่ตอนนี้มันนอนอยู่ตรงนั้นไม่ขยับ มิหนำซ้ำยังตัวเย็นเฉียบ

เมื่อครู่ที่ห้องหนังสือเขาแค่ไม่ทันระวังมันก็วิ่งออกไปเสียแล้ว รู้อยู่แล้วว่ามันเป็นตัวชอบก่อเรื่อง คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้จะกลายเป็นเช่นนี้

เหมือนคนใกล้ตาย…

ในใจเขาเกิดความเศร้าอย่างไร้สาเหตุ และแฝงความหวาดกลัวเอาไว้ด้วย

หากเจ้าตัวเล็กนี้ตายไปเช่นนี้จริง…

ความคิดนี้เพิ่งแวบผ่านสมองก็ถูกเขาไล่ออกไปในทันที

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ข้าเป็นสัตว์เลี้ยงของศาลต้าหลี่

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

จุติรัก พลิกชะตาร้าย

ทดลองอ่าน จุติรัก พลิกชะตาร้าย บทที่ 1-2

บทที่ 1 ฮ่องเต้หญิง   “ท่านพี่นำร้อง น้องหญิงคลอรับ ท่านพี่เสียงเพิ่งลับ น้องหญิงสลับขึ้นเวที เป็นมารดาอารี มีบุตรีกตัญญ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ร้อยเรียงรักเคียงฤทัย บทนำ – 1.2

บทนำ ความหลังของต้าลี่ 1   ฤดูหนาวในรัชศกต้าลี่ปีที่สิบเอ็ด โม่เป่ย ตำบลค่งหม่า สถานที่แห่งนี้คือประตูด่านสำคัญสุดท้ายทา...

จุติรัก พลิกชะตาร้าย

ทดลองอ่าน จุติรัก พลิกชะตาร้าย บทที่ 7-8

บทที่ 7 ค่าเดินทาง เมื่อภูตสุนัขดำคืนร่างเป็นสุนัขธรรมดาตัวหนึ่ง ภูตบุปผาสองตนนั้นก็ไม่อาจทำการใหญ่ ต่อให้ชาวหมู่บ้านป่า...

จุติรัก พลิกชะตาร้าย

ทดลองอ่าน จุติรัก พลิกชะตาร้าย บทที่ 3-4

บทที่ 3 เกิดใหม่   เวิ้งฟ้าดำสนิทปานน้ำหมึก เพียงมีดวงดาวบางตากระจัดกระจายบนม่านฟ้า ทอรัศมีอ่อนจางประเดี๋ยวเผยประเดี๋ยวเ...

community.jamsai.com