ทดลองอ่าน ทิวาหลอมทราย ชุด ม่านรักฐานันดร บทที่ 5

ภาคินเพิ่งแต่งงานกับมุกตาภา เขายังทำกับเธอและลูกเหมือนเป็นเพียงเศษฝุ่นธุลี หากวันหนึ่งทั้งสองคนมีลูกด้วยกัน รศิตาไม่อยากจะคิดเลยว่าพวกเขาจะเหยียบย่ำเธอกับลูกขนาดไหน

คนอย่างมุกตาภาไม่มีทางต่างคนต่างอยู่อย่างที่ภาคินพูดแน่ๆ และในอนาคตคงมีเรื่องที่ทำให้เธอกับลูกต้องเจ็บปวดตามมาไม่หยุด ดังนั้นสู้เธอตัด ‘เนื้อร้าย’ ออกไปจากชีวิตซะตั้งแต่วันนี้ยังจะดีกว่า

“ศิ…” ภาคินเรียกชื่ออีกฝ่ายอย่างไม่พอใจเพราะที่ผ่านมาภรรยาจะเป็นฝ่ายยอมเขาเสมอ แต่ครั้งนี้รศิตาทำเหมือนต้องการจะต่อรองกับเขา “คุณเห็นเพื่อนดีกว่าพ่อของลูกอย่างผมงั้นเหรอ”

“อย่าเทียบกันเลยค่ะ แค่คุณคิดจะเทียบกับยายแซนด์ก็ดูเสียมารยาทมากแล้ว”

คำพูดเรียบๆ น้ำเสียงนิ่งๆ ที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดของภรรยาทำให้ภาคินแสบร้อนไปทั้งอกเพราะมันคือความจริงที่ทิ่มแทงหัวใจ แต่เขาไม่คิดเลยว่าเธอจะกล้าตอกกลับเขาแบบนี้

ใช่…ที่ผ่านมารศิตาไม่กล้าปริปาก แต่วันนี้เธอสุดจะทนแล้ว ภาคินแต่งงานกับมุกตาภา ทั้งสองจดทะเบียนสมรสกัน อยู่กินกันอย่างออกหน้าออกตาและประกาศให้ประชาชนรับรู้ทั่วประเทศ แต่คนที่มาก่อนอย่างเธอกลับมีสถานะเป็นแค่ ‘เมียเก็บ’ ที่อยู่ในมุมมืดและไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะพูดว่าเป็นเมียเขาด้วยซ้ำ

เขาย่ำยีศักดิ์ศรีเธอจนไม่เหลือแล้วจริงๆ!

“คุณพูดเองนะว่าจะเลี้ยงลูกคนเดียว”

ภาคินไม่แม้แต่จะง้อหรือพยายามเหนี่ยวรั้งรศิตาเอาไว้ เพราะเขาคิดว่าตนเองถือไพ่เหนือกว่าเธอมาก ดังนั้นคนที่จะต้องเป็นฝ่ายง้อแล้วอ้อนวอนให้เขากลับไปก็คือผู้หญิงปากเก่งอย่างเธอ

ชายหนุ่มแสดงความไม่พอใจด้วยการเดินกระแทกเท้าทำท่าจะออกจากบ้านไปเหมือนทุกครั้ง และเขาคิดว่าหลังจากนี้อีกไม่กี่วันรศิตาก็คงทนไม่ไหวจนเป็นฝ่ายโทรไปหาเขาเอง เพราะทุกครั้งที่หญิงสาวพยายามจะใจแข็ง เธอก็ต้องยอมแพ้เมื่อลูกรบเร้าว่าอยากเจอพ่อและอยากให้พ่อมาหา

“ผมจะไม่มาที่นี่อีก แล้วคุณก็ไม่ต้องโทรมากวนใจผมด้วย”

ภาคินบอกอย่างไม่แยแส เขารู้ว่ารศิตารักเขามาก เธอขาดเขาไม่ได้ ต่อให้เขาจะทำตัวเลวร้ายสารพัด เธอก็ยังรักเขาอยู่วันยังค่ำ ชายหนุ่มถึงได้ลำพองใจและไม่เห็นคุณค่าของเธอกับลูก

“เราจะจบกันแค่นี้จริงๆ ใช่มั้ย”

รศิตาถามก่อนที่สามีจะเดินออกไป

“ก็คุณเป็นคนพูดเอง”

ภาคินบอกเหมือนเขารอวันนี้มานาน

“คุณไม่คิดจะแคร์น้องภูบ้างเหรอ แกไม่ใช่ลูกของคุณหรือไง คุณถึงไม่แยแสความรู้สึกของลูกเลยสักนิด” รศิตาถามเพื่อลูก เขาตัดขาดความเป็นสามีกับเธอ แต่ก็ควรจะนึกถึงลูกบ้าง

“คนที่อยากเก็บลูกไว้คือคุณไม่ใช่เหรอ…”

พระเอกหนุ่มย้อนถามเป็นประโยคสุดท้ายก่อนที่เขาจะเดินออกไปโดยไม่หันกลับมามองรศิตาอีกเลย…คำถามนั้นเหมือนมีดแหลมคมที่กรีดลงบนหัวใจเธออีกครั้งและครั้งนี้รอยแผลก็บาดลึกยิ่งกว่าที่ผ่านมา มันชัดเจนแล้วว่านอกจากเธอจะไม่มีค่าในชีวิตเขา ลูกก็ไม่ได้มีความหมายสำหรับเขาเช่นกัน!