ทดลองอ่าน นวลหยกงาม บทที่ 8

ทดลองอ่าน – บทที่ 8

 ตำบลแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้กับหมู่บ้านเค่าซานที่สุดชื่อว่าตำบลจาง แรกเริ่มเดิมทีมันมิได้มีชื่อนี้ เพียงเพราะเมื่อสิบปีก่อน จวี่เหรินแซ่จางผู้หนึ่งโยกย้ายครอบครัวมา อีกทั้งสละเงินส่วนตนซ่อมสะพานสายเดียวของที่นี่ และตั้งชื่อสะพานนั้นว่า ‘สะพานสกุลจาง’ ส่วนจวี่เหรินผู้นั้นก็ได้เป็นนายตำบลในภายหลังเพราะเหตุนี้ ฉะนั้นตำบลแห่งนี้ย่อมถูกเรียกขานว่า ‘ตำบลจาง’ เป็นธรรมดา

ตอนนี้นายตำบลจางมีวัยล่วงเลยห้าสิบแล้ว ภรรยาเอกของเขาล้มป่วยจากไปเมื่อปีก่อน ในเรือนเหลืออนุอยู่แค่สองคน กลับไม่มีบุตรธิดาสักคนอยู่จนแล้วจนรอด จวบจนพักก่อนมีนักพรตตกอับเร่ร่อนมาถึงที่สกุลจางกล่าวทายทักอย่างแม่นยำว่าจางจี้เสียนหรือนายท่านจางผู้นี้ถูกลิขิตให้ไร้ทายาท ดังนั้นให้ตัดใจเลิกคิดเสีย

จางจี้เสียนเป็นผู้ที่เชื่อในเรื่องโชคชะตาอยู่แล้ว เห็นท่วงท่าของนักพรตท่านนี้แฝง ‘รัศมีสูงส่งดุจเซียน’ ทั้งได้ยินถ้อยคำอันแฝงนัยลี้ลับนี้ก็เชื่อถือไปแล้วสิบส่วน เขาจัดแจงเลี้ยงดูปูเสื่อนักพรตจนอิ่มหนำสำราญ หมายใจว่าจะขอวิธีแก้ดวงชะตา

นักพรตผู้นั้นกินๆ ดื่มๆ อยู่ในเรือนสกุลจางนานครึ่งเดือนเศษ ถึงชี้ ‘ทางสว่าง’ สายหนึ่งให้ว่าจางจี้เสียนจำเป็นต้องตบแต่งภรรยาเป็นหญิงม่ายที่มีชะตาแปดอักษร ธาตุไฟจึงจะได้สมปรารถนา

นายตำบลจางเชื่อสนิทใจ ว่าจ้างแม่สื่อแซ่หวังในตำบลทันที ตกปากให้เงินตอบแทนก้อนโตหากนางสืบหาหญิงม่ายได้ตรงตามคุณสมบัตินี้

ว่ากันว่าแม่สื่อแซ่หวังผู้นี้พอจะมีสัมพันธ์โยงใยกับทางหมู่บ้านเค่าซาน หลานสาวในตระกูลนางคนหนึ่งออกเรือนมาอยู่ที่นี่ อีกทั้งทุกเทศกาลวันปีใหม่สองครอบครัวยังไปมาหาสู่กันเสมอๆ ทำให้นางได้ยินเรื่องซุบซิบนินทาในหมู่บ้านไม่เคยขาด หนึ่งในนั้นที่พูดถึงบ่อยที่สุดคือหญิงม่ายหลูซื่อที่ถูกตระกูลสามีขับไล่ไสส่งออกมาพร้อมกับบุตรชายแล้วยังคลอดบุตรสาวโง่งมคนหนึ่งในภายหลัง

เมื่อได้รับการไหว้วานจากขุนนางแซ่จางให้ตามหาหญิงม่ายที่มีชะตาแปดอักษรสมพงศ์กัน นางนึกถึงหลูซื่อที่หมู่บ้านเค่าซานเป็นคนแรก หญิงม่ายที่มีคุณสมบัติเหมาะเจาะในตำบลจางเองก็มีสองคน เพียงแต่ผู้ที่อาศัยอยู่ที่นั่นได้ยินได้ฟังข่าวเล่าลือในเรือนนายตำบลจางมามาก แล้วจะมีผู้ใดเล่าเต็มใจแต่งงานกับเขา

อีกประการหนึ่งได้ยินว่าหลูซื่อผู้นั้นดูแลเหย้าเรือนได้ ยังให้กำเนิดบุตรชายสองคนบุตรสาวหนึ่งคน อีกทั้งอบรมเลี้ยงดูได้เป็นอย่างดี ถ้าชะตาแปดอักษรยังตรงกันจริงๆ ค่อยบอกต่อขุนนางแซ่จาง จะต้องได้รับเงินตอบแทนเพิ่มขึ้นอีกไม่น้อยแน่

ด้วยเหตุนี้ในวันที่สองหลังแม่สื่อหวังได้รับงานมา นางยืมลาตัวหนึ่งขี่ไปที่หมู่บ้านเค่าซาน เมื่อถึงที่หมายนางมิได้ตรงไปยังเรือนสกุลหลู กลับไปหารือกับหวังซื่อ หลานสาวของตนเองก่อน

ตอนแรกหวังซื่อดีใจมากที่ได้พบอาหญิงของตน แต่พอฟังนางกล่าวถึงจุดประสงค์ที่มาจบก็บังเกิดความริษยาในใจ สำหรับหญิงชนบทแล้ว เป็นความโชคดีมหาศาลที่ได้ตบแต่งเป็นภรรยาคนที่สองของท่านนายตำบลที่มาจากตำแหน่งจวี่เหรินคนหนึ่ง ทว่าเรื่องดีๆ อย่างที่ถือโคมไฟส่องก็หาไม่พบนี้กำลังจะตกเป็นของหลูซื่อนี้ทำให้นางไม่พึงพอใจยิ่ง อาศัยอะไรที่หญิงม่ายลูกติดถูกตระกูลสามีขับไล่ไสส่งคนหนึ่งอย่างนั้นถึงมีวาสนาได้คู่ครองชั้นนี้