ทดลองอ่าน นวลหยกงาม เล่ม 10 บทที่ 7 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน นวลหยกงาม เล่ม 10 บทที่ 7

หน้าที่แล้ว1 of 4

บทที่ 7

“พูด เกิดเรื่องใดขึ้น”

“ทูลท่านอ๋อง…” ผิงถงก้มศีรษะประสานนิ้วมือทั้งสิบไว้ตรงหน้าท้อง นางทิ้งตัวลงคุกเข่าท่ามกลางความแคลงใจของหลี่ไท่ “หม่อมฉันสมควรตาย ไม่ได้ดูแลคุณหนูให้ดี ท่านอ๋องโปรดทรงลงทัณฑ์ด้วยเพคะ”

เขาใจกระตุกวูบ สายตาที่จับจ้องตัวสาวใช้เริ่มเปล่งประกายเหี้ยมเกรียมอย่างสุดระงับ ข่มขวัญนางจนต้องก้มตัวลงต่ำอีกหลายส่วน

“หือ?”

ได้ยินเขาทำเสียงขึ้นจมูกเบาๆ ผิงถงก็บังเกิดความพรั่นพรึงจนหมอบตัวลงกับพื้น นางนึกถึงวิธีการของผู้เป็นนายเก่าคนนี้แล้วเพียงรู้สึกขนอ่อนตรงท้ายทอยตั้งชัน แต่เมื่อภาพอี๋อวี้ลมหายใจรวยรินตอนถูกพาตัวไปในคืนก่อนผุดขึ้นในห้วงสมอง ก็ไม่รู้ว่านางไปเอาความกล้ามาจากที่ใด กล่าวตอบเสียงแข็ง

“หม่อมฉันมิบังอาจปกปิด ยามบ่ายวันที่สิบสามคุณหนูกลับมาจากเมืองหลวง ถือป้ายไม้สลักอย่างดีอกดีใจ พูดคุยและกินอาหารเย็นกับฮูหยิน ตกดึกยังเขียนหนังสืออยู่เป็นนาน แต่พอหัวถึงหมอนก็หลับไป ตอนกลางดึกนางตกใจตื่นจากฝันครั้งหนึ่ง หม่อมฉันยังไม่รับรู้ถึงความผิดปกติ ทว่าเช้าวันถัดมานางก็เริ่มจับไข้พูดเพ้อไม่หยุด เรียกอย่างไรก็ไม่ตอบ ฮูหยินรีบเร่งให้คนไปตามหมอในเมืองมาดูอาการแล้วต้มยาสมุนไพร ไหนเลยจะรู้ว่านางดื่มไปสองเทียบ พอตกบ่ายกลับตัวร้อนมากขึ้นอีก จวบจนหัวค่ำ นางไม่พูดเพ้อแล้ว ตะ..แต่ไข้สูงจนหมดสติ ท่านหมอบอกว่าเพราะคุณหนูตากฝน ประกอบกับธาตุไฟกำเริบ ถ้าไข้ไม่ลด…”

เสียงข้อนิ้วลั่นเปาะๆ ตัดบทเสียงพูดรำพันแกมสะอื้นของผิงถง นางเกร็งคอเงยหน้ามองแวบหนึ่ง เห็นใบหน้าเย็นชาเป็นนิจของหลี่ไท่ปรากฏแววอำมหิตโดยไม่ปิดบังสักนิด มือหนึ่งกำเป็นหมัดแน่นวางราบกับโต๊ะ เกร็งแรงราวกับกำลังข่มความโกรธอยู่ แค่ปราดเดียวนี้ก็ทำให้ความสะพรึงกลัวที่นางสะกดไว้เมื่อครู่นี้ย้อนกลับมาเกาะกุมกะทันหัน

“เกิดเรื่องพรรค์นี้กลับไม่รู้จักมาหาคนในเมืองหลวง พวกเจ้าเป็นคนตายใช่ไหม”

ถ้อยคำนี้ของเขาถามตรงจุดพอดี ผิงถงทำใจดีสู้เสืออ้าปากพูดตะกุกตะกัก พร้อมกับน้ำตาไหลพรากอย่างกลั้นไม่อยู่

“สะ…ส่งคนมาหาแล้วเพคะ บ่ายวันนั้นก็ส่งคนเข้าเมืองหลวงหาท่านอ๋อง ตั้งใจจะเชิญหมอหลวงไปดูอาการ แต่รอจนกลางดึกไม่เห็นคนกลับมา คุณหนูตัวร้อนเหมือนไฟเผา กระทั่งยาต้มก็ต้องงัดปากป้อน…ป้อนลงไปครู่เดียวก็อาเจียน นายท่านหานทนดูไม่ได้ เลยบอกฮูหยินไม่ให้รอคอยพระองค์อีก เอาผ้าห่มห่อตัวคุณหนู เตรียมรถม้าแล้วพานางไป บะ…บอกว่าจะไปหาใครบางคน นะ…นี่ผ่านไปสองวันแล้วมิได้ส่งข่าวกลับมา ไม่รู้ว่าคุณหนูปลอดภัยดีหรือไม่ มะ…หม่อมฉันสมควรตาย หลายวันก่อนก็สังเกตเห็นว่าอารมณ์ของคุณหนูไม่ปกติ ถ้าคืนนั้นดูออกแต่แรกว่านางผิดแปลกไป…”

ตอนท้ายเป็นเสียงพร่ำพรรณนาสะอึกสะอื้นของผิงถง เห็นชัดว่านางตกใจเสียขวัญไปแล้วจริงๆ นางกับผิงฮุ่ยสองพี่น้องเป็นเพราะอี๋อวี้ถึงไม่ต้องเป็นอย่างบริวารในคฤหาสน์ลับที่ลงท้ายต้องเอาชีวิตชดใช้บุญคุณในอดีตของหลี่ไท่ ก่อนพบกับอี๋อวี้ แม้นไม่ต้องเดือดร้อนเรื่องการกินการอยู่ แต่วันทั้งวันต้องอยู่อย่างอกสั่นขวัญแขวน นับแต่หลี่ไท่ยกพวกนางให้อี๋อวี้ จึงหัวเราะร้องไห้ได้เฉกคนปกติที่มีเลือดเนื้อจิตใจ

หน้าที่แล้ว1 of 4

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยา...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสิน...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 7-9

บทที่ 7 กิเลส หิมะแรกหลังย่างเข้าฤดูเหมันต์มาเยือนเมืองหลวง หิมะแรกเล็กละเอียด จากนั้นก็ค่อยๆ รุนแรงขึ้น ปกคลุมไปทั่ววัง...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 10-12

บทที่ 10 เกล็ดย้อน สำนักเซียนอวี้หู หอฉีลู่ เซี่ยจิ่วเอ๋อร์กำลังซักเสื้อผ้า เสื้อผ้าของหวงหร่างมีมากเป็นพิเศษ อีกทั้งแบบ...

community.jamsai.com