ทดลองอ่าน บอสหน้าตายกะยัยสอางค์ บทที่ 1

“ทำไม”

“เป็นมนุษย์ชอบจับผิดน่ะสิ!”

“อ้าว เป็นงั้นไป”

“เออสิ แล้วถ้าเขาจับผิดทุกคน ฉันจะไม่บ่นสักคำเลย นี่อะไรจับผิดแต่ฉัน ทั้งตอนประชุม ทั้งงานเอกสารเล็กๆ น้อยๆ เขาว่า ‘คุณสอางค์ ภาษาอังกฤษของคุณดีมาก ผมยอมรับ แต่ความรอบคอบของคุณเอาไปศูนย์คะแนน ทำงานที่นี่มาตั้งหลายปี น่าจะรอบคอบให้มากกว่านี้หน่อยนะ ไปแก้คำผิดสิบที่นั่นมาใหม่แล้วเอากลับมาให้ผมดูภายในยี่สิบนาทีนี้’ ” สอางค์ดัดเสียงต่ำ เลียนท่าเหมือนตอนเขาพูดเป๊ะ “หมั่นไส้! ตานั่นเคร่งยิ่งกว่าซิสเตอร์สมัยเรียนอีกนะส้ม”

“โธ่ เอิง ไม่เอาน่า เขาอาจจะอยากให้งานออกมาดีจริงๆ ก็ได้”

“เหอะ เขาน่ะปีศาจชัดๆ Devil wears Prada Gucci Armani Whatever เลย!” สอางค์ใส่อารมณ์ทุกคำด้วยความหงุดหงิด

และเพราะมัวแต่เม้าท์อยู่ใต้โต๊ะ จึงไม่ได้สัมผัสถึงบรรยากาศที่เปลี่ยนไปรอบตัว รวมทั้งใครบางคนที่มายืนฟังเธอร่ายประวัติเจ้านายใหม่ยาวเหยียดตั้งแต่ต้น

“เนี่ย เดี๋ยวก็ต้องเข้าไปเจอปีศาจอีก บอกเลยว่าเบื่อมาก เขาน่ะ…”

พอหญิงสาวอ้าปากจะเม้าท์ต่อ เสียงทุ้มต่ำที่เจ้าตัวเพิ่งเลียนแบบไปเมื่อกี้ก็ดังขึ้น

“ผมเป็นปีศาจอย่างนั้นหรือคุณสอางค์”

“ฉิบ…บอส!” หญิงสาวอุทานออกมาเสียงดัง แต่ยังไม่ยอมออกมาจากหลุมหลบภัย เธอคิดว่าถึงโต๊ะจะเล็ก แต่ก็ยังช่วยกันเจ้าของเสียงดุๆ นั่นได้แหละน่า

“ออกมาพูดกับผมด้วย คุณสอางค์ วรรักษ์”

พอโดนเรียกเต็มยศ ร่างบางจึงกรอกเสียงลงโทรศัพท์ในมือว่า “แค่นี้ก่อนนะส้ม ถ้ารอดตายจะโทรกลับไปนะ”

สอางค์ค่อยๆ ดันเก้าอี้ออก โผล่หน้าขึ้นมาส่งยิ้มแห้งๆ ให้เขา แต่คนตรงหน้าไม่ยิ้มตอบเลยสักนิด แถมมองเธออย่างไร้อารมณ์ที่สุดด้วย

“ขอบคุณที่ชมผมเรื่องภาษา…” เขาพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่ดวงตาแทบจะเผาเธอให้ไหม้เป็นตอตะโก

ไอ้ที่พูดแบบนี้ก็แสดงว่ายืนฟังเธออยู่นานแล้วน่ะสิ

เวรกรรมล่ะฉัน ให้ตายเหอะยายเอิงเอ๊ย…เตรียมหาลังเก็บของรอได้เลย โดนไล่ออกแหงแซะ

“แต่ผมต้องการคำอธิบายเรื่องที่คุณกล่าวหาว่าผมเป็นปีศาจตอนเราแก้โปรเจ็กต์กันอีกครั้ง…ในอีกห้านาทีนี้ ถ้างานของคุณเสร็จทันนะ”

เขาปรายตามองกองกระดาษรกเกลื่อนโต๊ะด้วยสายตาค่อนไปทางตำหนิ

“ค่ะ บอส” ตอบแล้วรีบกวาดทุกอย่างมากองรวมกันเท่าที่จะทำได้

ชายหนุ่มเดินกลับห้องตัวเองพร้อมเสียงถอนหายใจจากพนักงานแถวนั้นดังขึ้นพร้อมๆ กัน หลังประตูห้องเจ้านายปิดลง สายตาทุกคู่จ้องมาที่เธอเป็นจุดเดียว

“มองอะไรกันยะ ทำงานของตัวเองไปสิ” โวยแก้เก้อแล้วกระแทกตัวลงนั่ง ก้มหน้างุด ไม่มองใครอีก

ไม่เอาแล้ว…ลาออกดีกว่า ถ้าโดนว่าอีกครั้ง จะลาออก ไม่อยู่แล้ว…เจ้านายฟิลิปปินส์ว่าระเบียบจัดแล้ว ยังสู้อีตานี่ไม่ได้เลยสักนิด

บ่นในใจอย่างคนไม่เคยโทษตัวเอง

หรือจะแอบหนีกลับไปก่อนดี…ยังไงงานก็ไม่ผ่านแน่ๆ แต่ถ้าไม่อยู่ให้เห็นหน้าก็ต้องโดนหมายหัว เตรียมหาที่ทำงานใหม่ได้เลยเหมือนกัน

จะเอายังไงดีล่ะ ยายเอิง…

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 1 ธ.ค. 64 เวลา 12.00 น.