ทดลองอ่าน ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า… คือข้าผู้เดียว บทที่ 3 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า… คือข้าผู้เดียว บทที่ 3

หน้าที่แล้ว1 of 13

บทที่สาม

เด็กชายกะพริบตาแรงๆ ก่อนตอบ “พวกเรา…พวกเราไม่มีบ้านแล้วขอรับ…”

เป็นเด็กกำพร้าคู่หนึ่งจริงเสียด้วย!

ซูเพียนจื่อตั้งใจแน่วแน่ยิ่งกว่าเดิมว่าจะต้องช่วยชีวิตพวกเขาให้จงได้ สาวน้อยช้อนตากวาดมองสัตว์อสูรที่รายล้อมอยู่ไม่ไกลไปทีละตัวอย่างช้าๆ ก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงที่เย็นยะเยือก “ต่อหน้าเด็กน้อยทั้งสอง ข้าไม่อยากให้เหตุการณ์โชกเลือดเกินไป จนมีเลือดของพวกเจ้ามาเปรอะเปื้อนมือข้า”

ซูเพียนจื่อเบนสายตาไปหยุดบนร่างของหมาป่ายักษ์สีครามที่เอะอะโวยวายก่อนหน้านี้ แล้วค่อยพูดต่อเรียบๆ “แต่จะว่าไป หนังบนตัวเจ้าก็มีขนสวยใช้ได้อยู่เหมือนกัน”

หมาป่ายักษ์สีครามตัวนั้นตื่นกลัวจนผลุบไปหลบหลังสัตว์อสูรร่างพยัคฆ์แล้วพูดเสียงสั่น “จะ…เจ้าคิดจะทำอะไร”

ซูเพียนจื่อกวาดมองสัตว์อสูรที่อยู่ใกล้ตัวรอบหนึ่งจึงค่อยถามกลับ “เจ้ายังมีพี่น้องอีกหรือไม่ เจ้าตัวเดียวไม่พอทำเบาะหนังให้ครบชุดหรอก…”

หมาป่ายักษ์สีครามถูกแววตาอันเยียบเย็นชวนสะพรึงของนางเขย่าขวัญจนหันหลังวิ่งเตลิดไปทันที ก่อนจะเบี่ยงตัววับหายไปด้านหลังเรือนที่อยู่ตรงมุมถนน สัตว์อสูรที่เหลือเห็นพวกพ้องซึ่งแต่ไรมาใจกล้ากว่าใครถึงกับเผ่นหนีนำหน้าไปก่อน แต่ละตัวจึงหนีกระเจิดกระเจิงตาม พริบตาเดียวก็วิ่งหายไปจนเกลี้ยง

เด็กชายพยุงน้องสาวยืนขึ้นอย่างยากลำบาก แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เคียดแค้น “พี่สาวเทพธิดา เหตุใดท่านไม่ฆ่าพวกมันทิ้งให้หมดเสียเลยเล่า พวกมันกินคนที่อยู่นอกตัวอำเภอไปตั้งเยอะนะขอรับ”

ก็เพราะพี่สาวไม่มีความสามารถนั้นน่ะสิ…

ซูเพียนจื่อเกือบจะพูดตรงๆ ออกไปตามที่คิดแล้ว ทว่าฝูอวิ๋นพลันส่งคำเตือนที่ไร้เสียงมาได้ทันท่วงที…สัตว์อสูรเหล่านั้นยังหนีไปไม่ไกล!

ซูเพียนจื่อจึงรีบกดข่มคำพูดที่หลุดมาถึงมุมปากแล้วเอาไว้ จากนั้นเอ่ยตอบหน้าขรึม “มนุษย์ฆ่าสัตว์อสูรก็เพื่อความอยู่รอด สัตว์อสูรกินมนุษย์ไม่ใช่เพื่อความอยู่รอดเหมือนกันหรอกหรือ การฆ่าสังหารที่พร่ำเพรื่อจะกลายเป็นจิตมารบนเส้นทางของการฝึกวิชา…ช่างเถอะ พวกเจ้ายังเด็กไม่เข้าใจหรอก ในเมื่อพวกมันไม่มาตอแยข้า ก็เว้นทางรอดให้พวกมันสักสายแล้วกัน”

วาจาเสแสร้งที่พูดเฉไฉให้คลุมเครือเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ซูเพียนจื่อเคยอ่านจากในหนังสือเบ็ดเตล็ดจำนวนหนึ่ง ไม่นึกว่าตนเองจะหยิบมาปรับใช้เฉพาะหน้าได้คล่องปากเป็นอย่างยิ่ง ทั้งขู่ทั้งปลอบจนเด็กน้อยที่ไร้เดียงสาสองคนตะลึงงันไปทีเดียว

พอเหล่าสัตว์อสูรที่หลบซ่อนอยู่ไกลๆ ได้ยินดังนั้น แต่ละตัวต่างก็ดีอกดีใจที่วันนี้เจอกับผู้ฝึกวิชาที่ยึดถือหลักปรัชญาเช่นนี้เข้า ผู้มีพลังวัตรขั้นสูงนี่ช่างแตกต่างจริงๆ คำพูดคำจาล้วนไม่เหมือนกับผู้ฝึกวิชาคนอื่นๆ ที่เอะอะก็จะฆ่าแกงพวกมัน

ในเมื่อผู้อื่นเจตนาดีเว้นทางรอดให้พวกมันสายหนึ่งแล้ว ขืนพวกมันยังก่อเรื่องต่อจนยั่วโทสะนางขึ้นมา พวกมันได้จบชีวิตกันทุกตัวแน่!

สัตว์อสูรร่างพยัคฆ์ดอดไปถึงนอกตัวอำเภอ แล้วคำรามเรียกระดมสัตว์อสูรที่เหลือให้ถอนกำลังกลับขึ้นเขาอย่างรวดเร็ว

จวบจนฝูอวิ๋นลอบบอกซูเพียนจื่อว่าสัตว์อสูรทั้งหมดล่าถอยไปแล้ว นางจึงค่อยๆ พรูลมหายใจที่กลั้นอยู่ในช่องอกออกมา ในใจแทบไม่กล้าเชื่อเลยว่าตนจะขู่ขวัญสัตว์อสูรที่โหดเหี้ยมฝูงใหญ่นั้นให้หนีเตลิดไปได้จริงๆ

หน้าที่แล้ว1 of 13

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 98

    By

    บทที่ 98 เมื่อคิดได้เช่นนี้ โม่เซี่ยวเหนียงก็ลุกขึ้นนั่งให้ดี ก่อนจะยกเท้าถีบฮั่วสุยเฟิงที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ อย่างแรง ฮั่วสุยเฟิงปล่อยให้โม่เ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 65-66

    By

    บทที่ 65 ต่อสู้ กรมซือเทียน ห้องโถงรับแขกของกองเสวียนอู่ เซี่ยหงเฉินถูกเชิญเข้ามาข้างใน ชาถูกยกมาให้อย่างรวดเร็ว เขามิได้เร่งรัด เพียงใช้มือ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.5-10.6

    By

    บทที่ 10.5 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ ปลายฤดูใบไม้ร่วง การสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วงก็ใกล้จะสิ้นสุดลง วันสุดท้ายของการสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วง ท้องฟ้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 96-97

    By

    บทที่ 96 ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เซิ่งฮูหยินโกรธจนร่างสั่น นางรีบคุกเข่าลงที่พื้นร้องขอความเมตตาและขออภัยฮุ่ยหมิ่นเซี่ยนจู่ “ข้าดูแลอนุข...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.3-10.4

    By

    บทที่ 10.3 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ หยางหวั่นประคองเติ้งอิงนั่งลง ส่วนตนเองกลับรวบชายกระโปรงนั่งยองๆ ลงไป เติ้งอิงรีบบอกว่า “ทำอะไร” หยางหวั่นยื่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 94-95

    By

    บทที่ 94 โม่เซี่ยวเหนียงตักเตือนไปเช่นนี้ ในที่สุดคนของบ้านใหญ่ก็กลับไปด้วยความไม่พอใจ ตลอดการเดินทางนี้ช่างเหนื่อยล้าจริงๆ โม่เซี่ยวเหนียงไ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 63-64

    By

    บทที่ 63 วุ่นวาย ชีวิตของหวงหร่างค่อยๆ สูญสลายไป นางยกมือขึ้นดึงเข็มใบชาโปร่งใสบนศีรษะออกมาเบาๆ หยดน้ำที่ละลายมาจากเข็มใบชาเล่มนั้นผสานรวมเป...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยา...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสิน...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 7-9

บทที่ 7 กิเลส หิมะแรกหลังย่างเข้าฤดูเหมันต์มาเยือนเมืองหลวง หิมะแรกเล็กละเอียด จากนั้นก็ค่อยๆ รุนแรงขึ้น ปกคลุมไปทั่ววัง...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 10-12

บทที่ 10 เกล็ดย้อน สำนักเซียนอวี้หู หอฉีลู่ เซี่ยจิ่วเอ๋อร์กำลังซักเสื้อผ้า เสื้อผ้าของหวงหร่างมีมากเป็นพิเศษ อีกทั้งแบบ...

community.jamsai.com