ทดลองอ่าน ยอดสามีของกุลสตรีอันดับหนึ่ง บทที่ 1-บทที่ 2

รอจนบ่าวที่นางส่งคนไปตามมารับนาง บ่าวแบกเปลหามที่มาพร้อมกันจึงได้พูดว่า ‘เรียนคุณหนูใหญ่ หาตัวคุณหนูรองพบแล้ว ท่านหญิงให้ตามท่านกลับไปขอรับ’

หาตัวเฉิงอวี๋โม่เจอแล้วหรือ นี่เป็นข่าวดีมาก นางไม่อยากฝ่าไอหนาวเย็นอยู่ข้างนอกแล้วแสร้งเป็นพี่สาวที่ดีแม้แต่น้อย

ฮั่วฉางยวนหมดสติอยู่ในหมู่บ้านของท่านหญิงชิ่งฝูสามวัน ระหว่างนั้นตื่นบ้างหลับบ้าง โดยรวมแล้วไม่ค่อยมีสติเท่าใด ส่วนพวกนางในฐานะหญิงสาวที่ยังไม่แต่งงาน ไม่สามารถเดินเข้าออกห้องนอนชายหนุ่มนอกครอบครัวได้ เคราะห์ดีที่ทางภูเขาถูกเกลี่ยทางได้เร็ว คนของจวนจิ้งหย่งโหวจึงมารับตัวฮั่วฉางยวนกลับไป

เป็นการดีที่ได้จวนจิ้งหย่งโหวช่วยเหลือ จึงสามารถเคลื่อนรถไปตามทางภูเขาได้รวดเร็วเช่นนี้

จริงดังคาด ผู้ที่อาศัยผลงานการรบสร้างตระกูลขึ้นอย่างมั่นคงย่อมไม่เหมือนชั้นประดับดอกไม้เช่นพวกเขา เพราะหากมัวแต่สงบใจรอให้จวนอี๋ชุนโหวส่งคนมาช่วยเหลือก็คงต้องอยู่บนภูเขาอีกนาน

เฉิงอวี๋จิ่นออกจากจวนก็ช่วยชีวิตคนเอาไว้ หลังจากกลับจวนฮูหยินผู้เฒ่าเฉิงยังพูดชื่นชมยกใหญ่ ฮูหยินผู้เฒ่าเฉิง ท่านหญิงชิ่งฝู รวมถึงเฉิงอวี๋จิ่นต่างรู้ดีแก่ใจแต่ไม่พูดออกมา บุญคุณยิ่งใหญ่เช่นนี้ จวนจิ้งหย่งโหวควรแสดงท่าทีอะไรบ้างกระมัง

ไม่ผิดไปจากที่คาด ผ่านไปไม่นานฮูหยินผู้เฒ่าจิ้งหย่งโหว ฮั่วเซวียซื่อ มารดาของฮั่วฉางยวนก็มาเยือนที่จวนด้วยตนเอง ขอบคุณที่เฉิงอวี๋จิ่นยื่นมือเข้าช่วย ของกำนัลที่สกุลฮั่วนำมายิ่งใหญ่กว่าที่เฉิงอวี๋จิ่นคิดไว้ แน่นอนว่าสิ่งที่ทำให้นางพอใจที่สุดก็คือการหมั้นหมายที่ฮั่วเซวียซื่อนำมาด้วย

ฮั่วฉางยวนซาบซึ้งบุญคุณในการช่วยชีวิตของเฉิงอวี๋จิ่น อยากจะหมั้นหมายกับนางให้มาเป็นภรรยาเอก

ฮูหยินผู้เฒ่าเฉิงยามนั้นยิ้มไม่หุบเลยทีเดียว ท่านหญิงชิ่งฝูกับเฉิงอวี๋จิ่นที่ผ่านมามีความผูกพันบังหน้า แต่เมื่อบุตรสาวที่เลี้ยงมาหลายปีภายใต้ชื่อของนางมีคู่ครองที่ดีได้ ท่านหญิงชิ่งฝูก็พลอยดีใจไปด้วย จวนอี๋ชุนโหวเบิกบานไปทั่ว กระนั้นจวนโหวย่อมต้องคำนึงถึงหน้าตา เหล่าผู้อาวุโสพูดบ่ายเบี่ยงคิดจะกลบเกลื่อนความยินดีแต่กลายเป็นเผยให้เห็นชัดเจนมากขึ้น กล่าวว่าต้องถามความเห็นของบุตรสาวก่อน

ถามเฉิงอวี๋จิ่นหรือ เฉิงอวี๋จิ่นย่อมยินดีอยู่แล้ว ในความเป็นจริงนี่จึงจะเป็นจุดประสงค์แท้จริงที่นางช่วยชีวิตฮั่วฉางยวนเอาไว้

ปลายรัชศกเจี้ยนอู่ปีที่ยี่สิบเอ็ดจวนอี๋ชุนโหวอยู่ท่ามกลางความยินดีอย่างยิ่ง จวนโหวที่มีเพียงโครงเปล่าจับคู่กับท่านโหวสูงศักดิ์คนใหม่ที่มีอนาคตที่สุด อายุน้อยที่สุดในราชสำนัก เรียกได้ว่ามีความสุขกันทั้งจวน ฮูหยินผู้เฒ่าเฉิงเอาแต่พร่ำพูดว่าหลายปีมานี้ไม่ได้เลี้ยงเฉิงอวี๋จิ่นเสียเปล่าเลย

เฉิงอวี๋จิ่นทำการลงทุนครั้งสำคัญที่สุดในชีวิตสำเร็จแล้ว ไม่เกินความคาดหมาย เกียรติยศความร่ำรวยอีกครึ่งชีวิตของนางมีความมั่นคงแล้ว เฉิงอวี๋จิ่นพอใจอย่างมาก นับจากนี้จึงไม่ออกจากจวน อยู่อย่างสบายใจในจวนเตรียมสินเดิม

ยามนั้นข้างกายเฉิงอวี๋จิ่นมีเสียงดังวุ่นวายเกินไป นางไม่ได้สังเกตเห็นว่าหลังจากเฉิงอวี๋โม่กลับจากหมู่บ้านกลางเขาก็กลัดกลุ้มไม่เบิกบานใจ ล้มป่วยเป็นเวลานาน นางไม่ได้สังเกตว่าท่าทีการหมั้นหมายของสกุลฮั่วดูรีบร้อนมากเกินไป ต่อให้เป็นการตอบแทนบุญคุณก็ไม่น่าจะมีแค่การแต่งงานกับนางวิธีนี้วิธีเดียว

น่าเสียดายที่นางไม่ได้สังเกตเห็น

ตามหลักทุกอย่างกำหนดแน่นอนแล้ว แต่เมื่อเริ่มเข้าเดือนสอง เฉิงอวี๋จิ่นก็เริ่มอกสั่นขวัญแขวนอย่างไร้สาเหตุ กระทั่งตอนนอนยังรู้สึกไม่สบายใจ เมื่อคืนนี้นางก็มีความฝันยาวนานเรื่องหนึ่ง

เฉิงอวี๋จิ่นตกใจตื่นอย่างฉับพลันตอนยามอิ๋น* เหงื่อผุดพรายเต็มตัว ไม่อาจหลับลงได้อีก นางนอนอยู่บนเตียงนานมาก ตามหลักนั่นเป็นเพียงแค่ความฝัน เอาความฝันมาเป็นความจริงมันน่าขบขันเกินไป แต่เฉิงอวี๋จิ่นกลับรู้สึกว่านี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น…นี่เป็นความจริง