ทดลองอ่าน ราชันใต้อาณัติ บทที่ 2 – หน้า 16 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ราชันใต้อาณัติ บทที่ 2

“อันที่จริงนายท่านของข้าสามารถออกเดินทางมาเมืองปาไซ่แห่งนี้ได้ตั้งแต่เมื่อวานซืน เพียงแต่คิดถึงเรื่องที่แม่นางไม่อยากขี่ม้า จึงได้สั่งให้คนไปนำรถม้ามาจากบริเวณใกล้ๆ โดยเฉพาะ ทำให้ล่าช้าจนถึงวันนี้ค่อยออกเดินทาง โชคดีที่ยังตามมาทัน” เหลียงลิ่งพูดด้วยรอยยิ้มตาหยี

“ลำบากเขาต้องเปลืองสมองแล้ว” ฉินโยวโยวยิ้มได้อ่อนหวานเกรงใจ ในใจกลับไม่เห็นเป็นเช่นนั้น วางแผนไม่ให้ข้าจากไปตั้งแต่แรกแล้วจริงๆ ด้วย นี่นับเป็นการให้สิทธิ์พิเศษแก่เชลย?

“สัตว์วิเศษทั้งสองตัวของแม่นางมีลักษณะเด่นใดบ้าง แล้วมีชื่อว่าอะไร” เหลียงลิ่งเอ่ยถาม

ฉินโยวโยวใจหายวาบ แย่แล้ว! หากเจ้าคนเลวจับพวกมันมาข่มขู่ข้า ข้าจะทำเช่นไรเล่า!

นางไม่ตอบคำถามของเหลียงลิ่ง แต่ย้อนถามว่า “ไม่ทราบว่าพวกท่านคิดจะหยุดพักที่เมืองปาไซ่กี่วัน หากทำให้พวกท่านต้องเสียเวลาเพราะข้า เช่นนั้นก็ออกจะไม่ดีนัก”

เหลียงลิ่งคล้ายไม่รับรู้ถึงการหลบเลี่ยงของนาง เขายิ้มได้กระตือรือร้นอย่างยิ่ง “ไม่เป็นไรเลย นายท่านของข้ามีเวลามากนัก เรื่องของแม่นางเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในยามนี้”

นี่หมายความว่าอย่างไร ฉินโยวโยวฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ กำลังพิจารณาว่าควรเอ่ยถามถึงฐานะของเหยียนตี้ให้รู้ชัดดีหรือไม่ ข้ารับใช้ชายผู้หนึ่งที่ด้านนอกก็มาแจ้งว่านายท่านมีงานจะสั่ง เรียกตัวเหลียงลิ่งไป

เพราะฉินโยวโยวเป็นห่วงความปลอดภัยของสัตว์วิเศษทั้งสอง นางจึงไม่รู้สึกอยากอาหารดีๆ ที่มีอยู่เต็มโต๊ะนัก แค่เติมท้องให้อิ่มเพียงลวกๆ

แสงจันทร์นอกหน้าต่างงามกระจ่าง ฉินโยวโยวเปิดประตูเดินออกมากลางสวนดอกไม้ที่ด้านนอก สายลมยามเย็นพัดพากลิ่นหอมเย็นของต้นไม้ใบหญ้ามาเป็นระลอก บริเวณรอบๆ เงียบจนเหลือเพียงเสียงแมลงดังระงม ครั้นหลับตาลงก็รู้สึกคล้ายว่าได้กลับไปอยู่ที่เขาเสี่ยวชงซึ่งเป็นที่เร้นกายของนางกับอาจารย์

เวลานั้นไม่ว่าเรื่องใดก็ล้วนมีอาจารย์เป็นผู้จัดการ ทุกวันนางทำแค่เรื่องที่นางชอบเป็นอันใช้ได้ คนในหมู่บ้านเล็กริมเขาเองก็ดีต่อนางยิ่ง ไม่มีใครคิดวางอุบายทำร้ายนางเลย

ชีวิตที่เมื่อก่อนรู้สึกว่าราบเรียบราวกับผิวน้ำ มาบัดนี้สูญเสียไปแล้วถึงได้รู้ว่ามีค่าควรแก่การหวงแหนมากเพียงใด ทว่าอาจารย์หายตัวไปแล้ว อาจจะเป็นตามที่เขาบอกไว้ในบันทึก ในที่สุดเขาก็กลับบ้านเกิดอันไกลโพ้นของตนเอง…จะไม่ปรากฏตัวออกมาอีกตลอดกาล

ฉินโยวโยวเศร้าใจ นางเหม่อมองดวงจันทร์บนฟ้าอย่างใจลอย

ฝ่ามืออุ่นร้อนข้างหนึ่งลูบผ่านแก้มนางเบาๆ เสียงของเหยียนตี้ดังขึ้นริมโสต “ไฉนจึงทำท่าเหมือนอยากร้องไห้”

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

    By

    บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสินใจไปอ่านเอกสารที่ห้อ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

    By

    บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยากลำบากเหลือแสน เดิมท...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.5-1.6

    By

    บทที่ 1.5 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง ยามนี้ในห้องลงทัณฑ์เงียบสงัดราวกับไร้คนมีชีวิต ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ยากจะทานทนเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.3-1.4

    By

    บทที่ 1.3 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง หลังจากหิมะตกในยามค่ำคืน วันถัดมาที่หนานไห่จื่อก็ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ผู้ดูแลเอามือป้องตาพลางเปิ...

  • ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

    By

    บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาครั้งนี้ หลายคนต่างบอก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถ...

ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาคร...

community.jamsai.com