ทดลองอ่าน สามีข้ากลายเป็นท่านอาเสียแล้ว บทที่ 22-บทที่ 24

บทที่ 24 พอฟัดพอเหวี่ยง

 ฮูหยินผู้เฒ่าเจียงตื่นขึ้นมาล้างหน้าล้างตาเรียบร้อยแล้ว กำลังนั่งดื่มชาหวานใส่เมล็ดซิ่งอยู่บนเตียงเตาตรงหน้าต่างทิศใต้

เครื่องปรุงสิบกว่าชนิดจำพวกถั่วลิสง งา โก่วฉี่ถูกบดใส่กับเมล็ดซิ่งแล้วต้มให้ร้อน เวลาดื่มก็ใส่น้ำตาลทรายกับน้ำตาลดอกกุ้ยลงไปเพิ่ม อยู่ไกลก็ยังได้กลิ่นหอมบริสุทธิ์ เป็นของชั้นดีสำหรับบำรุงร่างกายให้อายุยืนยาว

เจียงชิงหว่านยอบตัวคารวะฮูหยินผู้เฒ่าเจียง

ฮูหยินผู้เฒ่าเจียงก็เรียกนางมานั่งบนเตียงเตา แล้วบอกให้เถาเยี่ยรินชาหวานใส่เมล็ดซิ่งให้นางถ้วยหนึ่ง มองเห็นใต้ตานางมีรอยคล้ำจางๆ ก็ถามด้วยความเป็นห่วง “เมื่อคืนเจ้าหลับไม่สนิท?”

เมื่อคืนเจียงชิงหว่านหลับไม่สนิทจริงๆ ฝันเห็นชุยจี้หลิงตลอดทั้งคืนจนแทบจะเป็นฝันร้าย

ทว่าเรื่องเหล่านี้ไม่อาจบอกฮูหยินผู้เฒ่าเจียงได้เด็ดขาด จึงยิ้มพลางตอบว่า “เมื่อคืนข้าได้ยินท่านย่ากับท่านพ่อคุยกันว่าได้เชิญหมัวมัวมาสอนงานฝีมือให้พวกเรา จึงเป็นกังวลว่าจะเรียนได้ไม่ดี ดังนั้นเมื่อคืนจึงหลับไม่สนิท ทำให้ท่านย่าต้องเป็นห่วงแล้วเจ้าค่ะ”

งานฝีมือของนางในชาติก่อน แรกๆ ก็ทำได้ไม่ดีนัก นี่ก็เป็นเรื่องหนึ่งที่ฮูหยินผู้เฒ่าชุยมักใช้เหน็บแนมนาง ทว่าต่อมาในช่วงสามปีที่อยู่โรงซักล้าง นางได้รู้จักกับซุนกูกู

ในตอนแรกซุนกูกูเริ่มทำงานที่โรงเย็บปักในวัง มีฝีมือปักผ้าไม่เป็นสองรองใคร แต่เพียงแค่ทำผิดพลาดเล็กน้อยกลับถูกขันทีที่เห็นซุนกูกูขัดตามาตลอดหาเหตุส่งอีกฝ่ายมาอยู่ที่โรงซักล้าง

ซุนกูกูเป็นคนอบอุ่นอ่อนโยนเมตตาใจดี ซ้ำยังศรัทธาในพุทธศาสนา รู้ทุกเรื่องในพุทธสูตร แรกๆ ด้วยความที่เจียงชิงหว่านเศร้าเสียใจจึงเงียบขรึมยิ่ง ผู้อื่นเห็นนางอ่อนแอปวกเปียกก็จะรังแกนาง ซุนกูกูให้การปกป้องนางหลายหน หลังจากรู้เรื่องราวของนางก็ปลอบใจนางต่างๆ นานา บอกให้นางปล่อยวาง อย่าไปแค้นผู้ใดอีก มาบำเพ็ญภาวนาให้ชาติหน้ามีชีวิตราบรื่นแทน เวลาว่างก็ยังสอนงานฝีมือให้นางด้วย ดังนั้นตอนนี้แม้จะกล่าวไม่ได้ว่านางมีฝีมือไม่เป็นสองรองใคร แต่อย่างไรก็นับว่านำออกมาอวดได้

ฮูหยินผู้เฒ่าเจียงได้ยินแล้วก็วางใจ ก่อนกล่าวยิ้มๆ อีกว่า “เจ้าเป็นคนฉลาด ขอแค่เจ้าตั้งใจจริงๆ ข้าเชื่อว่าเจ้าจะต้องเรียนได้ดีแน่นอน ไม่ต้องดูถูกตนเอง”

ไม่กี่วันมานี้ฮูหยินผู้เฒ่าเจียงคอยสังเกตดูหลานสาวแต่ละคนของตน เจียงชิงเซวียนแม้จะมีนิสัยว่าง่าย แต่กิริยาวาจาดูกระโดกกระเดกเกินไป เจียงชิงอวี้ย่อมไม่ต้องพูดถึง นิสัยวางอำนาจบาตรใหญ่ป่าเถื่อนเอาแต่ใจ ต้องดูแลสั่งสอนให้ดี เจียงชิงอวิ๋นนั้นเป็นคนร่าเริง แต่ไม่แน่ว่าจะตั้งใจจดจ่อกับอะไรได้ อีกทั้งอายุก็ยังน้อยอยู่ เช่นนี้ดูไปแล้วเจียงชิงหว่านก็คือคนที่โดดเด่นที่สุดจากในบรรดาพี่สาวน้องสาว

เจียงชิงหว่านขอบคุณฮูหยินผู้เฒ่าเจียง ก่อนจะถามถึงหมัวมัวผู้สอนงานฝีมือผู้นั้นว่าจะมาเมื่อไร ฮูหยินผู้เฒ่าเจียงจึงบอกว่าจะมาในอีกวันสองวันนี้ นางให้คนเก็บกวาดห้องให้สะอาดๆ เตรียมไว้ให้อีกฝ่ายพักอาศัยแล้ว