บานประตูห้องข้างๆ เปิดออกทันทีที่เขาล็อกกุญแจดอกโตเข้ากับล้อจักรยานเสร็จ ดวงหน้าสวยใสคุ้นตาโผล่ออกมามอง ดวงตาโตมองจ้องเขานิ่ง มาร์คยืนนิ่งรอให้เธอเป็นฝ่ายพูดก่อนโดยไม่เอ่ยอะไรออกมา
มาร์คคิดว่าเธอน่าจะมีเรื่องอยากพูดกับเขา เพราะดูแล้วสาวข้างห้องน่าจะกำลังรอฟังเสียงการกลับมาของเขาอยู่ หาไม่แล้วคงไม่เปิดประตูออกมาเจอกันได้อย่างพอเหมาะพอเจาะอย่างนี้หรอก
“จะไปออกเรือเหรอ” เธอถามตรงเป้าหมายทันที เขาพยักหน้ารับ ก่อนจะเอ่ยตอบนอบน้อมระวังตัว
…ก็ไม่รู้ว่าวันนี้ทะเลมีคลื่นแรงหรือเปล่า อารมณ์สาวเจ้าไม่มีพยากรณ์อากาศล่วงหน้าเสียด้วยสิ
“ใช่ครับ ออกเรือ”
“ไปทำไม”
มาร์คทำหน้าเหลอหลากับคำตอบนั้น และคงจะอึ้งไปนาน เพราะคิ้วเรียวสวยราวกับวาดของหญิงสาวขมวดมุ่นอย่างเริ่มขัดใจ
“ก็…เก็บตัวอย่าง…ครับ”
“เก็บอะไร” เธอซักต่อราวกับทนาย เขาลอบถอนหายใจเบาแสนเบาด้วยกลัวว่าเธอจะจับได้ ก่อนจะค่อยๆ ตอบออกมา
“เก็บตัวอย่างหมึกครับ พวกอิกะน่ะครับ ผมทำวิจัยเกี่ยวกับหมึกทะเลที่ฮาโกะดาเตะ”
“เหรอ” ตอบราวกับไร้อารมณ์ด้วยซ่อนอาการตื่นเต้นไว้ภายในอย่างมิดชิด
…วิจัยหมึก อย่างนี้ก็ต้องมีตกหมึก…จับหมึก และเธอก็ต้องได้กินหมึก…หมึกสดๆ จากทะเล…
“แล้วไม่ทำพวกทาโกะด้วยเหรอ” เธอถามต่ออย่างมีความหวัง เพราะอยากจะเห็นวิธีการปล่อยหม้อดินลงทะเลล่อหมึกยักษ์ให้เข้ามาติดกับเหมือนกับที่เคยเห็นในสารคดี
…อยากกินทาโกะซาชิมิด้วย
เธอคิดอย่างกระหยิ่ม หากแล้วความฝันก็พังทลายเมื่อชายหนุ่มข้างห้องตอบกลับมา
“แค่อิกะอย่างเดียวครับ”
เธอพยักหน้ารับรู้ ซ่อนอาการผิดหวังไว้อย่างแนบเนียน “เข้าใจล่ะ หลับฝันดี พรุ่งนี้เจอกัน”
ลมพัดเอาคลื่นจางหายไปแล้ว เมื่อเธอปิดประตูใส่หน้าเขาหลังจากที่พูดประโยคนั้นจบ มาร์คมองตามอย่างงงๆ ก่อนจะส่ายหน้าแล้วยิ้มออกมา มือใหญ่ไขกุญแจเปิดประตูห้องของตัวเองบ้าง
…สาวข้างห้องมีเรื่องให้สนใจและน่าติดตามอยู่ทุกวันสิเล่า
ติดตามบทที่ 5 ได้แล้ววันนี้!