ทดลองอ่าน หวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนงาม เล่ม 1 บทที่ 7-บทที่ 8 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน หวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนงาม เล่ม 1 บทที่ 7-บทที่ 8

“อยากอยู่ต่อจริงๆ รึ” ฉือชั่นเลิกคิ้วสูงอย่างหงุดหงิดมากขึ้นทุกที

เฉียวเจาสั่นศีรษะ สืบเท้าขึ้นหน้าหนึ่งก้าวแล้วยื่นมือไปหาเขา

ฉือชั่นจับข้อมือนาง ดึงตัวขึ้นหลังม้าทันทีโดยไม่เกรงใจแม้แต่น้อย

เสียงลมพัดอู้ละม้ายคมมีดบาดผิวหน้าเฉียวเจา พร้อมกันนั้นยังกรีดลงกลางใจนางด้วย

ที่แท้สายลมในฤดูใบไม้ผลิก็หนาวเหน็บปานนี้

เฉียวเจาคิดคำนึงเช่นนี้พลางเหลียวหน้าไปมองหมู่บ้านที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังนิ่งนานเป็นครั้งสุดท้าย

เพลานี้แสงอาทิตย์อัสดงฉายฉานเต็มท้องฟ้ากับสวนซิ่งจื่อที่ปิดกั้นความอัปลักษณ์และงดงามไว้บรรจบเป็นผืนเดียวกัน เหลือไว้เพียงความเงียบเชียบสุขสงบของหมู่บ้าน

ควันไฟจากการหุงอาหารลอยอวลอ้อยอิ่ง ราวกับทุกสิ่งยังคงเป็นดังวันวาน มีเพียงเด็กสาวที่ขี่ม้าจากไปไกลถึงล่วงรู้ว่าตนสูญเสียอะไรไปแล้วบ้าง

ยามนี้ฝุ่นควันที่ฟุ้งตลบขึ้นจากฝีเท้าม้าจางหายไปจนหมด เงาร่างสายหนึ่งโฉบผ่านมุมหนึ่งของสวนซิ่งจื่อแล้วจากที่นี่ไปเช่นเดียวกัน

 

กลุ่มของเฉียวเจาเข้าเมืองได้ทันก่อนประตูเมืองปิด จากนั้นเลือกเข้าพำนักในโรงเตี๊ยมชั้นดีแห่งหนึ่งในเมือง

หลังจากประตูเมืองเลื่อนปิดเข้าหากันอย่างเนิบนาบ คนผู้หนึ่งรุดมาถึงอย่างเร่งร้อน

“ประตูเมืองปิดแล้ว อยากเข้าเมืองก็รีบมาแต่เช้าวันพรุ่งนี้” ทหารยามบอกอย่างรำคาญใจ

คนผู้นั้นล้วงป้ายคำสั่งป้ายหนึ่งจากอกเสื้อ ชูผ่านเบื้องหน้าสายตาทหารยามวูบหนึ่ง

ทหารยามทำหน้าเจื่อนทันใด กล่าวอย่างตะกุกตะกัก “ที่แท้เป็น…เป็น…”

“มัวพล่ามอะไร ยังไม่รีบเปิดประตูอีก”

“ขอรับ” ทหารยามลุกลนเปิดประตูเมือง รอจนคนผู้นั้นไปไกลแล้วถึงกล้ายกมือปาดเหงื่อบนหน้าผาก

“หัวหน้า นั่นใครหรือขอรับ” ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาขยับมาใกล้

ทหารยามมองซ้ายทีขวาที ก่อนจะลดสุ้มเสียงลงบอกชื่อชื่อหนึ่งที่ใครได้ยินก็ต้องขวัญหนีดีฝ่อ “องครักษ์จินหลิน*

องครักษ์จินหลินผู้มีหน้าตาดาษดื่นคนนั้นลัดเลี้ยวไปมาตามถนนในเมืองเข้าสู่เรือนหลังหนึ่งด้วยความคุ้นเคยที่ทางอย่างยิ่ง

ใต้ต้นไห่ถัง** กลางลานเรือน บุรุษชุดสีดำผู้หนึ่งนั่งอยู่หน้าโต๊ะหินตามลำพัง เขากำลังรินสุราดื่มเอง มีบุรุษหลายคนยืนเงียบๆ อยู่ไม่ไกล

ทันทีที่องครักษ์จินหลินผู้นั้นก้าวเข้ามา บุรุษหลายคนนั่นก็หันไปมองด้วยสีหน้าระวังระไวทันที ครั้นเห็นว่าเป็นเขาถึงผ่อนคลายลง

คนผู้นั้นเดินมาถึงตรงหน้าบุรุษชุดสีดำในเวลาอันสั้น เขาแสดงคารวะก่อนเรียกขาน “ใต้เท้า”

บุรุษชุดสีดำวางจอกสุราลง มองเขาแวบหนึ่งแล้วเอ่ยถาม “ทางสวนซิ่งจื่อมีความผิดปกติใดหรือไม่”

“เรียนใต้เท้า วันนี้มีบุรุษสามคนกับสตรีหนึ่งคนไปที่สวนซิ่งจื่อ สตรีนางนั้นปลอมตัวเป็นบุรุษ จากนั้นคนทั้งสี่ก็ไปหาผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านไป๋อวิ๋นขอรับ” เขาพูดถึงตรงนี้แล้วหยุดเว้นจังหวะค่อยกล่าวต่อไป “พวกเขามาจากเมืองหลวง ตอนนี้เข้าเมืองมาแล้วขอรับ”

บุรุษชุดสีดำผงกศีรษะแล้วหันหน้ากวาดตามองทุกคนปราดหนึ่ง

บุรุษหลายคนนั่นทำสีหน้าขึงขังฉับพลัน

“พวกเจ้าทั้งหมดไปสืบดูว่าคนเหล่านั้นมีความเป็นมาอย่างไร”

“ขอรับ”

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 84.1-84.2

    By

    บทที่ 84.1 ชายาเป่ยเจิ้นอ๋องมองชุดรัดเอวแขนหลวมทำจากผ้าพลิ้วกรุยกรายลายปักซูซิ่ว บนร่างองค์หญิงอวี๋หยางอีกครา ดูคล้ายกับแบบที่ซูลั่วอวิ๋นสวม...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 83.1-83.2

    By

    บทที่ 83.1 หานเหยาได้ยินน้องชายพูดขึ้นมา นางก็เอ่ยอย่างลิงโลด “ดี! พี่สะใภ้ ท่านไม่ต้องกลับไปที่หมู่บ้านเฟิ่งเหว่ยแล้ว ที่นั่นวุ่นวายเหลือเก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 82.1-82.2

    By

    บทที่ 82.1 ที่แท้จ้าวกุยเป่ยคิดว่าให้สัญญากับหานเหยาไว้ว่าจะมารับลูกอมก็จำเป็นต้องรักษาคำพูดหรือไร หานหลินเฟิงคร้านจะแยแสบุรุษหัวทึบผู้นี้ เ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ราตรีวุ่น แววตาเสิ่นเฉียนมืดทะมึน กัดริมฝีปาก ปลายคางเกร็งแน่นเผยความแข็งกร้าวอยู่ในที “ที่แท้ถูกเด็ดปีกหมดสิ้นแล้วเนรเทศมาให้ข้านี่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 81.1-81.2

    By

    บทที่ 81.1 ฉิวเจิ้นเพ่งตามองดูแล้วก็พบว่าไม่เพียงกำแพงของค่ายเสบียงมีการต่อเติมให้สูงขึ้น ยังขุดคูลึกรอบตัวกำแพงทั้งด้านนอกด้านในเพิ่มอีกสอง...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 หงหลวนแต่งงาน ลมราตรีพัดกรู แสงจันทร์สาดส่อง ภายในหอตั้นเสวี่ยของจวนสกุลเซี่ยเวลานี้ เซี่ยจิ่นสองมือไพล่หลัง ฟังน้องชายตัวน้อยเซี่ยซ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 1-2

    By

    บทที่ 1 ลมตะวันตกพัดมา สุริยันจมลับประจิม แสงสายัณห์สาดส่องขอบฟ้า เสิ่นเฉียนเปลี่ยนม้าไปตัวหนึ่งแล้วในจุดพักม้า เช่นนี้จึงเร่งมาถึงนอกเมืองห...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

community.jamsai.com