ทดลองอ่าน First Frost วันนี้ วันไหน ยังไงก็เธอ บทที่ 9-บทที่ 10

เวินอี่ฝานมาถึงเมืองหนานอู๋ยังไม่ถึงสามเดือน ก่อนจะมาเธอได้ขายกระเป๋าเดินทางไปหลายใบหรือไม่ก็ทิ้งไว้อย่างนั้น บวกกับยังไม่มีเวลาไปซื้อของใหม่สักที คราวนี้ที่เธอเก็บข้าวของก็ไม่ต่างจากตอนมาเมืองหนานอู๋เท่าไหร่

เธอใช้เพียงกระเป๋าเดินทางหนึ่งใบรวมกับกระเป๋าสัมภาระอีกหนึ่งใบก็เก็บข้าวของจนหมด

หลังจากที่ตรวจสอบว่าไม่ได้ทิ้งของอะไรไว้แล้ว เวินอี่ฝานก็เปิดประตูเดินออกไป

ซังเหยียนเหลือบมองกระเป๋าเดินทางของเธอแวบหนึ่ง “มีแค่นี้?”

“อืม”

ชายหนุ่มก็ไม่พูดอะไรอีก พลันเข้าไปช่วยเธอยกกระเป๋าเดินทางสองใบลงไปด้านล่างทันที

หลังออกจากชุมชนแห่งนั้น ซังเหยียนก็วางกระเป๋าเดินทางไว้ที่ท้ายรถ จากนั้นก็ขึ้นไปนั่งในตำแหน่งคนขับ

“เพื่อนเธอพักอยู่ที่ไหน”

เวินอี่ฝานครุ่นคิดว่าจะไปค้างบ้านของจงซือเฉียวดี หรือว่าจะปรึกษากับหวังหลินหลินว่าเธอจะขอเข้าไปพักคืนนี้เลย

ซังเหยียนไม่มีความอดทนมากนัก “เธอได้ยินมั้ยเนี่ย”

เวินอี่ฝานพูดได้เพียงว่า “ซั่งตูฮวาเฉิง”

ซังเหยียนขมวดคิ้วมองเธอแวบหนึ่งแล้วเคลื่อนรถออกไป

ที่นี่อยู่ใกล้ซั่งตูฮวาเฉิงมาก ขับรถไปไม่ถึงห้านาที

พอใกล้จะถึงจุดหมาย ซังเหยียนก็ถามไปเรื่อยเปื่อย “เพื่อนเธอพักอยู่ตึกไหน”

“…” เวินอี่ฝานจำตำแหน่งได้ แต่ไม่ได้ตั้งใจมองว่าอยู่ตึกไหน เธอพูดตามความจริง “ฉันจำไม่ได้แล้วอะ”

ซังเหยียนก็ไม่ได้ใจร้อน “เธอลองถามเพื่อนดู”

เวินอี่ฝานส่งข้อความวีแชตไปหาหวังหลินหลิน แต่อีกฝ่ายอาจจะไม่ได้ดูมือถือ เลยไม่ตอบกลับมาสักที เธอไม่อยากรบกวนซังเหยียนนานเกินไปจึงพูดขึ้นว่า

“เธอยังไม่กลับมา ไม่เป็นไร นายส่งฉันลงตรงทางเข้าก็ได้”

จากนั้นก็เงียบงันกันไปครู่หนึ่ง

“เธอมีเพื่อนอยู่ที่นี่จริงๆ?” ฟังจากน้ำเสียงของซังเหยียนไม่รู้ว่าเขามาอารมณ์ไหน

“…” เวินอี่ฝานไม่เข้าใจความหมายของเขา “อะไรนะ”

ซังเหยียนไม่พูดอะไรอีก

พอถึงทางเข้าซั่งตูฮวาเฉิง ซังเหยียนก็ลงจากรถ ช่วยเธอยกกระเป๋าเดินทางลงมา

เวินอี่ฝานจึงเอ่ยขอบคุณเขาอีกครั้งอย่างเกรงใจ “วันนี้รบกวนนายจริงๆ นายว่างเมื่อไหร่ฉันขอเลี้ยงข้าวนายมื้อนึงนะ”

“เรื่องเลี้ยงข้าวไม่ต้องหรอก” น้ำเสียงซังเหยียนเย็นชา พูดอย่างเฉียบขาด “วันนี้ถึงจะเป็นคนที่ไม่รู้จัก ฉันก็ต้องทำเหมือนกัน”

เวินอี่ฝานจ้องที่รอยช้ำบนใบหน้าเขา อดพูดไม่ได้ “งั้นถ้านายกล้ายืนหยัดเพื่อสิ่งที่ถูกต้องแบบนี้ ภายในปีนึงหน้านายจะดูได้บ้างมั้ยเนี่ย”

“…”

(ติดตามต่อได้ในฉบับเต็มเดือน มีนาคม 65)