ทดลองอ่าน How to… เดตออนไลน์ยังไงให้พัง เล่ม 1 บทที่ 7 #นิยายวาย

บทที่ 7

 

เมื่อทั้งสี่คนด้านหลังตามมาถึงตรงนี้ก็เห็นภาพจิ่งแสนหวานตัวน้อยพุ่งไปที่ร่างของหัวใจเพรียกหาพอดี

เสียงเรียก ‘พี่ชาย’ ทำให้หัวใจของลู่หังแทบหยุดเต้น “ไม่รู้จักจริงดิ”

ภายในเกมเมื่อเข้าร่วมปาร์ตี้แล้วจะมีอยู่สองทางเลือก หนึ่งคือแค่เดินตามหัวหน้าปาร์ตี้โดยไม่จำเป็นต้องทำอะไร สองคือลงมือเอง แต่ทำได้ภายในขอบเขตที่จำกัดเท่านั้น

เซี่ยงไหวจือรีบกดปุ่มเลิกติดตามแล้วเดินถอยหลังเพื่อหลบคนที่พุ่งมาจากบนฟ้า “ไม่รู้จัก”

จิ่งฮวนไม่ได้คิดว่าเซี่ยงไหวจือจะรับเขาไว้อยู่แล้ว ดังนั้นไม่กี่วินาทีก่อนจะตกถึงพื้นเขาจึงใช้หน้าผาที่อยู่ด้านข้างเป็นฐานในการกระโดดไปลงตรงหน้าหัวใจเพรียกหาโดยไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่ปลายเส้นผม

เขาปรายตามองปาร์ตี้ของหัวใจเพรียกหา อืม มีสายฮีลตั้งสามคนแล้ว

เพื่อจีบสาวแล้วแม้แต่ประสิทธิภาพในการฆ่ามอนสเตอร์ก็ยังไม่สนใจ สมกับเป็นวิถีไอ้หน้าหม้อจริงๆ

จิ่งฮวนแขวะอีกฝ่ายในใจขณะที่นิ้วมือบังคับให้ตัวละครค่อยๆ เข้าไปหลบหลังหัวใจเพรียกหา ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดสุดๆ “พี่เทพสงคราม มีคนกำลังไล่ฆ่าฉัน”

พวกคนจากหอเสียนเหรินได้ยินประโยคนั้นพอดีจึงรีบพูดคุยกันในปาร์ตี้

“หัวใจเพรียกหาเหรอ ทำไมเขามาอยู่ในแผนที่ป่าได้ล่ะ”

“ไม่เห็นพวกผู้หญิงในปาร์ตี้เหรอ ก็คงมาจีบสาวนั่นแหละ ชิ สงสารเซียนเซียนจริงๆ” ผู้วิเศษชะงักไปครู่หนึ่ง “แต่ว่า…เสียงยัยจิ่งแสนหวานตัวน้อยนี่เพราะจังเนอะ”

“ไร้สาระ ไม่งั้นนายคิดว่าทำไมพวกตัวเป้งในกิลด์ถึงได้หลงกลล่ะ! ว่าแต่ยัยนั่นกับหัวใจเพรียกหาเป็นอะไรกันน่ะ”

“ไม่รู้สิ แล้วตอนนี้เราจะทำยังไงกันดี ถ้าหัวใจเพรียกหาลงมือ เราคงสู้ไม่ไหวแน่…”

เพราะการโต้กลับครั้งนี้มีโทษด้วย ทุกคนในปาร์ตี้จึงพากันลังเลและยืนนิ่งอยู่กับที่โดยไม่ได้ลงมือ

“…ใจเย็น ฉันถามเอง” ผู้วิเศษพูดจบก็ปรับไมค์เป็นช่องปัจจุบัน

“เทพ…หัวใจเพรียกหา” เขากลืนคำว่าเทพลงท้อง “นายรู้จักเธอเหรอ เมื่อกี้ยัยนั่นทำเซียนเซียนเสียไอเทมไปน่ะ”

เซี่ยงไหวจือขมวดคิ้ว

 

[ขณะนี้] หัวใจเพรียกหา : เซียนเซียนคือใคร

 

“…”

ทุกคนยกเว้นลู่หังพากันยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นแน่นิ่งไม่ขยับเขยื้อน ความเงียบยาวนานราวกับกำลังพูดคำสองคำออกมา…‘ไอ้ชั่ว’

 

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : เซียนเหมิงเหมิงมาไล่ฆ่าฉันก่อนนะ ฉันแค่ป้องกันตัวเองมันผิดด้วยเหรอ [สงสัย]

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : พี่เทพสงคราม QAQ พวกนั้นอยากได้แผนที่สมบัติที่พี่ให้ฉัน แย่มากเลย

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ฉันไม่ยอมให้พวกนั้นเอาไปหรอกนะ!

 

คนพวกนั้นพากันเงียบไปอีกครั้ง

ลู่หังทนไม่ไหว หัวเราะจนตัวงอ “ถึงขนาดให้ของแทนใจไปแล้วยังจะบอกว่าไม่รู้จักอีกเรอะ!”

เซี่ยงไหวจือแก้ตัวด้วยใบหน้าดำทะมึน “ไม่ได้ให้”

เป็นการขโมยโดยใช้สกิลโจมตีที่สร้างความเสียหายได้เจ็ดสิบเก้าแดเมจต่างหาก เธอขโมยมันใต้จมูกเขาด้วยซ้ำ

พวกหอเสียนเหรินเปิดไมค์อีกครั้ง “หัวใจเพรียกหา แปลว่าเรื่องนี้นายจะมามีเอี่ยวด้วยงั้นเหรอ”

 

[ขณะนี้] หัวใจเพรียกหา : ไม่

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : เห็นไหม! พี่เขาหมายความว่าให้พวกนายไสหัวไปให้พ้น! แล้วเขาอาจจะพิจารณาไม่ฆ่าพวกนายก็ได้! [โมโห]

[ขณะนี้] หัวใจเพรียกหา : ?

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : พี่เขาส่งเครื่องหมายคำถามมาแล้วเนี่ย ยังไม่ไปอีกเหรอ อยากเสียไอเทมหรือไง! [ทุบโต๊ะ]

 

ผู้วิเศษเป็นหัวหน้าปาร์ตี้ในการตามล่าครั้งนี้ เดิมทีเขาก็ตกใจเรื่องที่เซียนเหมิงเหมิงเสียไอเทมไปจนกลัวหัวหดอยู่แล้ว ตอนนี้ดูเหมือนถ้าลองสู้ก็ไม่แน่ใจว่าจะชนะได้เช่นกัน

“…ได้ ฝากไว้ก่อนเถอะ”

พอพูดจบเขาก็ร่ายเวทสกิลของสำนักอยู่ครึ่งวินาทีก่อนจะพาเหล่าเพื่อนร่วมทีมไปจากตรงนี้อย่างรวดเร็ว

เซี่ยงไหวจือที่กำลังจะพิมพ์ข้อความ “…”

ความกล้าแค่นี้ยังกล้าไล่ฆ่าคนอื่นอีกเหรอ

ภายในเกมเจ้าเซียนจิ้งจอกน้อยกระโดดโลดเต้นไปมาอยู่ข้างๆ ตัวเขา ทั้งยังส่งจูบมาให้ด้วยท่าทางของตัวละครในเกมอีกต่างหาก

 

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ขอบคุณนะพี่ชาย ฉันตกใจแทบตายแน่ะ [ร้องไห้]

 

เซี่ยงไหวจืออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่พิมพ์ไปได้ครึ่งหนึ่งก็หยุดอีกครั้ง

ช่างเถอะ จะไปยุ่งกับยัยนักต้มตุ๋นนี่ให้ได้อะไรขึ้นมา

แต่ในทางตรงกันข้าม ลู่หังกลับสนอกสนใจ

 

[ขณะนี้] ถนนยาวไกล : ตกใจอะไรกัน ฝีมือระดับเธอ พวกนั้นจัดการไม่ได้หรอก

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : เมื่อกี้ทำได้เพราะตกใจน่ะ QAQ โชคดีที่มีพี่เทพสงครามอยู่ด้วย

[ขณะนี้] ถนนยาวไกล : เหล่าเซี่ยงเป็นคนให้แผนที่สมบัตินั่นกับเธอจริงๆ เหรอ มันเป็นไอเทมผูกมัดไม่ใช่เหรอ

 

เซี่ยงไหวจือขมวดคิ้ว “นายจะพูดมากอะไรนักหนา ตกลงจะลงดัน ไหม”

“โธ่เอ๊ย ฉันถามแค่สองสามประโยคเอง” ลู่หังตอบ “นายไม่คิดว่าสาวน้อยคนนี้น่าสนใจงั้นเหรอ”

“ไม่เลย”

 

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : อืมๆ จริงๆ แล้วฉันอยากขุดของดีๆ มาให้พี่เทพสงครามนะ แต่ขุดไปได้แค่ครึ่งทางพวกหอเสียนเหรินก็มาแล้ว QvQ

 

ลู่หังตบต้นขาเสียงดัง “เอาล่ะเหล่าเซี่ยง! สาวน้อยคนนี้ชอบนายหัวปักหัวปำเลย!”

เซี่ยงไหวจือยิ้มเย็น “อืม นายลองจีบดูไหมล่ะ อาจจะโดนล้างไอดีก็ได้นะ”

เซี่ยงไหวจือไม่สนใจเรื่องซุบซิบนินทา ปกติแล้วเขาไม่ใส่ใจจะดูข้อความจากโทรโข่งด้วยซ้ำ เรื่องสาวน้อยนักต้มตุ๋นคนนี้ลู่หังก็เป็นคนเอามาบอกเขาเอง ตอนนั้นลู่หังพูดอย่างหนักแน่นว่า ‘มุกเดิมๆ ต้องใช้มุกเดิมแน่ ไอดีนี้ต้องยังไม่เปลี่ยนคนเล่นชัวร์!’

“ไม่ นายดูเธอพูดสิ ขุดอะไรได้จากแผนที่สมบัติก็จะเอามาให้นายหมด นายทำเควสต์มาตั้งหลายวันก็ไม่ใช่เพราะไอ้แผนที่นี้เหรอ” ลู่หังตอบ “ต่อให้เธอเป็นนักต้มตุ๋น แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ขาดทุนนะ!”

เซี่ยงไหวจือต้องการแผนที่สมบัติมากจริงๆ

ถ้าจะพูดให้ถูก สิ่งที่เขาต้องการก็คือวัตถุดิบหายากอย่างลูกแก้ววิญญาณปีศาจสถิตที่ต้องใช้แผนที่สมบัติเท่านั้นถึงจะขุดได้ต่างหาก

น่าเสียดายที่เขาทำเควสต์ตั้งหลายครั้งกว่าจะได้แผนที่มาอันหนึ่ง…แต่กลับโดนจิ่งแสนหวานตัวน้อยขโมยไปซะได้

 

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : พี่ชาย พี่ขาดลูกแก้ววิญญาณปีศาจสถิตใช่ไหม ฉันจะขุดมาให้ได้เลย! [ยกกำปั้น]

[ขณะนี้] หัวใจเพรียกหา : …

[ขณะนี้] ถนนยาวไกล : ใช่ เธอรู้ได้ยังไง!

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ฉันเห็นประกาศระบบเมื่อไม่กี่วันก่อน เขากำลังทำเควสต์กลับชาติมาเกิด น่าจะอยากฟักไข่สัตว์วิญญาณใช่ไหมล่ะ

 

เซี่ยงไหวจือไม่ได้พูดอะไร

เขากำลังทำเควสต์ฟักไข่สัตว์วิญญาณจริงๆ อีกทั้งเควสต์รอบสุดท้ายยังต้องใช้ลูกแก้ววิญญาณปีศาจสถิตด้วย

แม้ลูกแก้ววิญญาณปีศาจสถิตจะเป็นไอเทมที่ซื้อขายได้ แต่วิธีที่จะได้มาต้องได้จากแผนที่สมบัติเท่านั้น แถมโอกาสที่จะดร็อปก็มีไม่มาก…อย่างน้อยตอนนี้บอร์ดซื้อขายในโซนพวกเขาก็ยังไม่มีเลยสักลูก

ในโลกนี้ยังมีสิ่งที่ต่อให้มีเงินเท่าไรก็หามาไม่ได้อยู่

จิ่งฮวนสร้างปาร์ตี้ข้างๆ พวกเขา

“พี่คะ” จิ่งฮวนดัดเสียงเรียก เสียงนั้นสะท้อนในหูฟังทำเอาเขาปวดสมอง “เรามาขุดแผนที่สมบัติด้วยกันไหม ถ้าพี่ไม่มา ฉันกลัวว่าจะโดนฆ่า…”

เซี่ยงไหวจือไม่ได้ต้องการให้อีกฝ่ายคืนแผนที่สมบัติให้ตัวเอง

ถ้าเป็นอย่างที่เธอพูดมาจริงๆ หากเธอโดนคนจากหอเสียนเหรินตามล่าอีกครั้งและต้องเสียแผนที่สมบัติไป งั้นการที่เขาทำเควสต์แบบไม่เห็นเดือนเห็นตะวันอยู่หลายวันก็สูญเปล่าน่ะสิ

เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะออกจากปาร์ตี้เดิม แล้วเข้าร่วมปาร์ตี้กับจิ่งแสนหวานตัวน้อย “ฉันไปด้วยก็ได้”

การขุดแผนที่สมบัติที่น่าตื่นเต้นขนาดนี้ลู่หังเองก็อยากไปสนุกด้วย “นี่น้องสาว พาฉันไปด้วย…”

ยังพูดไม่ทันจบจิ่งแสนหวานตัวน้อยก็พาเซี่ยงไหวจือออกไปจากขอบเขตการมองเห็นของเขาแล้ว

“แม่ง พวกนี้นี่กล่อมยากจริงๆ แค่มาด้วยกันมันจะตายไหม” จิ่งฮวนหันไปมองคนในปาร์ตี้แล้วพึมพำ

 

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : พี่เทพสงคราม เมื่อกี้พี่ทำเควสต์อะไรอยู่เหรอ

[ปาร์ตี้] หัวใจเพรียกหา : เควสต์แผนที่ป่า

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : อ๋อๆ

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : พาฮีลเลอร์มาลงดันตั้งสามคน ไม่ฆ่าบอสยากเหรอ O.O

[ปาร์ตี้] หัวใจเพรียกหา : ไม่

 

เออ คงไม่ยากหรอก ได้พาผู้หญิงสามคนไปลงดันด้วยคงยิ้มหน้าบานอยู่หน้าคอมฯ แล้วมั้ง ไอ้หน้าหม้อเอ๊ย

 

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ก็จริง ฉันลืมไปเลย! พี่น่ะเป็นยอดฝีมือนี่นา! [ส่งหัวใจ]

 

ลู่หังต้องยอมสละว่าที่แฟนสาวสามคนในปาร์ตี้อย่างไม่เต็มใจเพื่อมาดูพวกเขาขุดแผนที่สมบัติ เขากระโดดลงจากเตียงแล้วมานั่งข้างๆ เซี่ยงไหวจือ

“เหล่าเซี่ยง บอกมาสิ นายกับจิ่งแสนหวานตัวน้อยไปรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไร ไปทำอีท่าไหนเธอถึงได้หลงนายหน้ามืดตามัวขนาดนั้น”

เซี่ยงไหวจือบอก “ไม่รู้จักจริงๆ ฉันจะโกหกนายให้ได้อะไร”

ลู่หังมองเขาด้วยความสงสัย

เซี่ยงไหวจือว่า “…เคยเจอกันในป่า เธอมาแย่งฆ่ามอนสเตอร์ฉัน”

ลู่หังตกใจ “บนโลกนี้มีคนแย่งนายฆ่ามอนสเตอร์ได้ด้วยเหรอ”

“ตอนนั้นฉันคุยโทรศัพท์อยู่ ไม่ได้ตั้งใจเล่น” เซี่ยงไหวจือลังเล “แถมก่อนหน้านี้ฉันก็คิดว่าเธอเป็นผู้ชายด้วย”

ลู่หัง “…?”

เซี่ยงไหวจือหันไปมองเซียนจิ้งจอกน้อยที่ยังคงชื่นชมเขาในช่องแชตปาร์ตี้ไม่หยุด “สมัยนี้มีผู้หญิงที่ไหนพูดจาแบบนี้บ้างล่ะ”

 

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : พี่เทพสงคราม พี่สร้างหน้าตัวละครมาหล่อมากเลย ต้องเป็นคนที่เก่งแล้วก็ดูดีขนาดไหนนะถึงสร้างตัวละครในเกมได้เท่ขนาดนี้! [ตาเป็นประกาย]

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ใกล้จะถึงพิกัดแผนที่สมบัติแล้ว ฉันตื่นเต้นจัง

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : [มีใครอยู่ไหม]

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : เฮ้อ ตอนพี่ไม่พูดก็ยังหล้อหล่อ QvQ

 

ลู่หังหัวเราะคิกคัก “ฉันว่า…ก็น่ารักดีออก?”

เซี่ยงไหวจือขี้เกียจจะสนใจเขา

จู่ๆ ข้อความจากเพื่อนก็ส่องสว่างขึ้นมา เซี่ยงไหวจือจึงกดเปิดดู

 

[เพื่อน] เซียนเหมิงเหมิง : นี่นายอยู่ปาร์ตี้เดียวกับยัยนักต้มตุ๋นนั่นด้วยเหรอ

[เพื่อน] เซียนเหมิงเหมิง : เหอะๆ ไม่เลือกกินหน่อยหรือไง

[เพื่อน] เซียนเหมิงเหมิง : เมื่อกี้ยัยนั่นทำฉันดร็อปไอเทม นายรู้ไหม

 

เซี่ยงไหวจือเหลือบมองแล้วกดปิดกล่องข้อความไปทันที

ลู่หังบอก “เฮ้ย ตอบกลับไปสักคำก็ยังดีนะ”

“ไม่ตอบ ยุ่งยาก”

ลู่หังสงสัย “เธอจะรู้ไหมว่าคนที่เล่นไอดีนี้เมื่อไม่กี่เดือนก่อนไม่ใช่นาย”

“รู้”

เขาบอกเรื่องที่ควรบอกกับเซียนเหมิงเหมิงไปหมดแล้ว

แต่เซียนเหมิงเหมิงก็ไม่เชื่อ เอาแต่กัดว่าเขาใช้แผนจักจั่นลอกคราบ ไม่อยากรับผิดชอบ แถมยังเอาเรื่องนี้ไปพูดใส่ไฟให้มันวุ่นวายเข้าไปอีก

ลู่หังอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่จู่ๆ โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เขารับสายแล้วพูดเพียงไม่กี่คำก่อนจะเดินออกไปนอกประตู

“พี่เทพสงคราม” เสียงหญิงสาวดังมาจากหูฟัง จิ่งแสนหวานตัวน้อยถามอย่างระมัดระวัง “พี่อยู่ไหม เรามาถึงพิกัดแผนที่สมบัติแล้วนะ”

 

[ปาร์ตี้] หัวใจเพรียกหา : อืม

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : งั้นฉันไปขุดก่อนนะ

[ปาร์ตี้] หัวใจเพรียกหา : 1

 

เพราะพวกเขาเป็นปาร์ตี้ หลังจากจิ่งฮวนกดแผนที่สมบัติ ตัวละครเกมทั้งสองในปาร์ตี้จึงเริ่มใช้พลั่วขุดพื้น

จิ่งฮวนหยิบแก้วน้ำด้านข้างมาดื่มไปหนึ่งอึก ในใจก็คิดว่าควรจะทำอย่างไรให้หัวใจเพรียกหารับคำขอเป็นเพื่อนของเขาดี

จิ่งฮวนไม่เคยคิดว่าจะขุดเจอของดี เขาก็แค่คนดวงซวยที่หลอมไอเทมระดับเทพทีไรก็ได้มาแต่ไอเทมขยะ

ลูกแก้ววิญญาณปีศาจสถิตน่ะเหรอ อย่างเขาจะได้หรือไง

แถบความคืบหน้าในการขุดหายไป จิ่งฮวนยังไม่ทันได้สติตัวอักษรสีเหลืองโดดเด่นสะดุดตาแถวหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาบนหน้าจอเกม

 

[พลั่วของคุณกระแทกบ้านปีศาจจนทำให้ราชาปีศาจที่ปลีกตัวหลบลี้จากโลกโมโห! ‘เขาลั่วเจีย 132.72’ กรุณาไปที่ผนึกทันที! — ผู้เล่นที่ต้องการ : จิ่งแสนหวานตัวน้อยและหัวใจเพรียกหา ระยะเวลาจำกัด 48 ชั่วโมง]

[แจ้งเตือนจากระบบ] [ข่าวช็อกโลก! ผู้เล่นจิ่งแสนหวานตัวน้อยและหัวใจเพรียกหา พังบ้านปีศาจโดยบังเอิญระหว่างกำลังขุดหาสมบัติที่เขาลั่วเจีย ตอนนี้ราชาปีศาจไร้บ้านกำลังอาละวาดอยู่ที่เขาลั่วเจีย 132.72!]

[ประกาศถึงทุกเซิร์ฟเวอร์] [ผู้เล่นจากเซิร์ฟเวอร์บุปผาในคันฉ่อง จันทราในวารี จิ่งแสนหวานตัวน้อยและหัวใจเพรียกหา ได้รับเควสต์ลับจากแผนที่จอมโจร ‘ความโกรธเกรี้ยวของราชาปีศาจ’]

โปรดติดตามตอนต่อไป…

ติดตามบทต่อไป ได้ในวันที่ 21 มี.ค. 65