ทดลองอ่าน ยอดหญิงเทพสมุนไพร เล่ม 3 ตอนที่ 2

หลี่เมิ่งซีร่างกายแข็งทื่อ หันไปมองก็พบว่าเซียวจวิ้นเดินตามอยู่ข้างหลังตลอด แม้จะไม่ชินที่เขาประคองนางเช่นนี้ แต่ถึงอย่างไรก็เคยกราบไหว้ฟ้าดินด้วยกัน ผลักเขาออกไปคงไม่ค่อยดีนัก อีกอย่างตอนนี้ร่างกายนางก็อ่อนแอมาก มองขั้นบันไดที่ค่อนข้างสูงนั่นแล้ว ท่าทางจะลำบากจริงๆ นางจึงยื่นมือให้เขาประคองแล้วก้าวขึ้นไป ดวงตามองตรงไปข้างหน้าตลอดเวลา จึงไม่ทันสังเกตว่าเซียวจวิ้นที่ประคองนางอยู่นั้นมีสีหน้าอ่อนโยนอย่างยิ่ง มุมปากก็ยกขึ้นนิดๆ

พอขึ้นบันไดและเข้าไปในวิหารเจริญธรรมแล้ว หลี่เมิ่งซีจึงปล่อยมือของเซียวจวิ้น สามเณรน้อยรูปหนึ่งพานางไปที่หน้าประตูข้าง หลี่เมิ่งซีก้าวเท้าเข้าไป เซียวจวิ้นกำลังจะตามไปด้วย แต่สามเณรน้อยกลับประนมมือเอ่ยว่า “อมิตาภพุทธ ประสกโปรดรออยู่ที่นี่”

หลี่เมิ่งซีหันมามองเขาแวบหนึ่ง เห็นเขาพยักหน้าให้นางและยืนอยู่ข้างประตู หลี่เมิ่งซีจึงพยักหน้าให้เขาเช่นกันก่อนจะเดินเข้าไป

เข้าไปด้านในแล้ว เงยหน้าก็เห็นภิกษุชราคิ้วขาวเคราขาวรูปหนึ่ง ห่มจีวรสีแดงนั่งอยู่บนเบาะรอง สองมือวางบนหัวเข่า คิดว่าน่าจะเป็นจิ้งอวิ๋นต้าซือ

เห็นหลี่เมิ่งซีเข้ามา เขาจึงประนมสองมือเอ่ยว่า “อมิตาภพุทธ”

หลี่เมิ่งซีก้าวไปข้างหน้า ประนมมือทั้งสองข้างแล้วไหว้ “ข้าน้อยคารวะจิ้งอวิ๋นต้าซือ ได้ยินชื่อเสียงของต้าซือมานาน วันนี้ได้พบ นับเป็นบุญวาสนาที่สั่งสมมาสามชาติจริงๆ”

“อมิตาภพุทธ สีกาไม่ต้องมากพิธี เจ้ากับข้ามีวาสนาต่อกัน เชิญนั่งลงเถอะ”

ยามนี้สามเณรน้อยที่พาหลี่เมิ่งซีเข้ามาหยิบเบาะรองมาอีกอัน แล้ววางลงที่แทบเท้าหลี่เมิ่งซี นางคารวะจิ้งอวิ๋นต้าซืออีกสองครั้ง ก่อนจะก้าวขึ้นไปคุกเข่าและนั่งลงบนเบาะรอง

จิ้งอวิ๋นต้าซือมองบุคคลตรงหน้าพลันลอบตระหนกในใจ เขาที่บำเพ็ญตบะมาร้อยปี คิดว่าสามารถมองทะลุห้าร้อยปีก่อนและห้าร้อยปีหลังจากนี้ได้ กลับมองบุคคลตรงหน้าไม่ออกแม้แต่น้อย เนื่องจากคำนวณได้ว่าเยียนอ๋องมีอุบายในใจหมายจะชิงตำแหน่งรัชทายาท ทำให้ราษฎรต้าฉีเดือดร้อน ชีวิตลำบากยากแค้น และสตรีตรงหน้าจะเป็นบุคคลสำคัญที่สามารถขจัดเคราะห์ภัยครั้งนี้ได้ การประสบเคราะห์ภัยครั้งนี้ของนางจำต้องได้รับการชี้แนะจากเขา เขาจึงมาพบนางที่วิหารเจริญธรรมด้วยตนเอง

ยามประจันหน้ากับสตรีที่ดวงชะตาผูกอยู่กับต้าฉีทั้งหมด เขากลับมองอนาคตของนางไม่ออกโดยสิ้นเชิง รู้สึกเพียงว่าอนาคตของนางเลือนรางไปหมด ยิ่งมองไม่เห็นถึงที่มาของนาง ราวกับนางมิใช่คนของต้าฉี หลี่เมิ่งซีนั่งอยู่ตรงหน้านี่เอง ทว่ากลับทำให้จิ้งอวิ๋นต้าซือรู้สึกว่างเปล่าล่องลอย ในใจพลันตระหนก เขาลอบท่องอมิตาภพุทธในใจติดๆ กัน

จะบ้าตาย! ให้ท่านมาตีความเซียมซี มิได้มาฟังท่านสวดมนต์