โมเมนต์ชวนจิ้นของคู่หูเพื่อนสนิทในรัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่

'รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่' ผลงานการเขียนของ เมิ่งซีสือ เป็นนิยายวายแปลจีนโบราณแนวสืบสวนสอบสวน อิงประวัติศาสตร์ในสมัยราชวงศ์หมิง

โดยตัวเอกของเรื่อง ได้แก่ 'ถังฟั่น' ผู้พิพากษาศาลซุ่นเทียน กับ 'สุยโจว' นายกององครักษ์เสื้อแพร ทั้งคู่นั้นมักจะมีเหตุให้มาเกี่ยวข้องกับคดีความต่างๆ และช่วยกันคลี่คลายคดีเหล่านั้นกันอยู่เสมอ ซึ่งในเล่มแรกเราจะได้เห็นความสัมพันธ์ที่ค่อยๆ พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ จากคนรู้จักจนกลายเป็นเพื่อนสนิท

ถึงแม้ว่าโมเมนต์ที่เกิดขึ้นจะไม่ได้หวานซึ้ง แต่ความน่ารัก ความใส่ใจ และห่วงใยซึ่งกันและกันของทั้งคู่ ก็ทำให้ยิ้มตามได้ไม่น้อยเลยทีเดียว ว่าแล้วก็ไปส่องโมเมนต์ชวนจิ้นเหล่านั้น กันเลยดีกว่า

โมเมนต์ขยับความสัมพันธ์ให้เรียกนามรอง

ถั่งฟั่นกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คราวนี้ได้ฎีกาของท่านช่วยไว้มาก จึงทำให้สภาขุนนางยอมละเว้นความผิดของศาลซุ่นเทียน ข้ายังไม่ได้กล่าวขอบคุณนายกองสุย วันหน้าหากมีเวลา โปรดให้เกียรติให้ข้าเลี้ยงข้าวสักมื้อ!”

“ก่วงชวน” จู่ๆ สุยโจวก็เอ่ยขึ้น

ถังฟั่นสะอึกอึ้ง “หืม?”

“นามรองของข้าคือก่วงชวน”

ถังฟั่นเข้าใจแล้ว “ในเมื่ออย่างนั้น ท่านเองก็ไม่ต้องเรียกข้าว่าใต้เท้าถังแล้ว เรียกข้าว่ารุ่นชิงก็พอ”

โมเมนต์ชวนกันไปร้านเกี๊ยวน้ำ

สุยโจวมองเขาอย่างครุ่นคิดแวบหนึ่ง “ร้านขายเกี๊ยวน้ำที่เจ้าพูดถึงอยู่ที่ใด”

คำถามที่เอ่ยอย่างปุบปับไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำให้ใต้เท้าถังมึนงงไปชั่วขณะ “หา?”

ถังฟั่นกระจ่างทันที “ท่านเองก็ชอบกินเกี๊ยวน้ำหรือ ไปๆๆ วันกำหนดมิสู้วันบังเอิญ ข้าจะพาท่านไปเอง!

ร้านนั้นไม่ได้มีเพียงเกี๊ยวน้ำ ยังมีบะหมี่น้ำ ข้ารู้จักเถ้าแก่แผงลอยนั้น น้ำแกงของร้านนี้ต่างจากที่อื่น ใช้กระดูกตุ๋นถึงเจ็ดแปดชั่วยาม รสชาติกลมกล่อมมาก หากท่านไปบ่อยๆ จนเป็นขาประจำเจ้าของร้านก็จะให้เพิ่มเป็นพิเศษด้วย...”

ใต้เท้าถังผู้ชื่นชอบการกินตื่นเต้นดีใจเมื่อพบผู้มีความชมชอบเหมือนกัน เดินไปพลางโน้มน้าวอีกฝ่ายไปพลาง

โมเมนต์ชวนไปอยู่ด้วยกัน

"เจ้ากับสกุลหลี่มีปัญหากันเช่นนี้ เรื่องที่อยู่จะทำอย่างไร" สุยโจวถาม

ถังฟั่นไม่ได้เล่าเรื่องที่ตนกำลังหาบ้านพักไปทั่วสารทิศ สุยโจวกลับสังเกตถึงเรื่องนี้แล้ว เห็นชัดถึงนิสัยละเอียดรอบคอบของเขา

"เมืองหลวงกว้างใหญ่ บ้านเรือนมีมาก คิดว่าน่าจะหาได้" ถังฟั่นตอบ

สุยโจวนิ่งเงียบครู่หนึ่ง "หากเจ้าสมัครใจ ก็ย้ายไปอยู่กับข้าได้"

ถังฟั่นชะงัก "นี่...ไม่เหมาะกระมัง ฮูหยินท่านจะไม่ขุ่นใจเอาหรือ"

สุยโจวตอบเสียงเย็น "ข้ายังไม่ได้แต่งงาน"

"เช่นนั้นก็น่าจะมีอนุใช่หรือไม่..."

สุยโจวไม่สบอารมณ์ "ไม่มีทั้งอนุ และอนุรับใช้วุ่นวายอะไรนั่นด้วย" ไม่รอให้ถังฟั่นซักอะไรอีก เขาชิงกล่าว "ท่านพ่อท่านแม่อยู่กับพี่ชาย ข้าแยกออกมาอยู่คนเดียว ไม่ต้องห่วง"

อีกฝ่ายกล่าวถึงเพียงนี้ เชื้อเชิญด้วยความจริงใจ หากถังฟั่นปฏิเสธอีกก็ไม่เหมาะสมแล้ว เขาประสานมือพร้อมโค้งร่างคำนับ กล่าวอย่างจริงใจกลับไป "เช่นนั้นก็ขอรบกวนท่านชั่วคราวแล้ว!"

แม้สุยโจวจะเย็นชา แต่กลับสมาคมด้วยไม่ยาก ทั้งสองเองก็เข้ากันได้ดี และที่สำคัญที่สุดคือคนเขาไม่เพียงทำอาหารเป็น แต่ฝีมือยังดีกว่าตนเป็นร้อยเท่า

เมื่อคิดเช่นนี้แล้ว อันที่จริงใต้เท้าถังก็ตื่นเต้นดีใจอยู่เหมือนกัน

ในที่สุดมุมปากของสุยโจวก็ยกขึ้นเล็กน้อย

"เราสนิทคุ้นเคยกัน ไยต้องเกรงใจ"

นี่ก็คือโมเมนต์น่ารักๆ บางส่วนจากเล่มแรกเท่านั้น ถ้าอยากรับรู้เรื่องราวความสัมพันธ์ของทั้งคู่แบบเต็มๆ พร้อมทั้งสนุกไปกับการคลี่คลายคดีต่างๆ อย่าลืมไปอ่านกันต่อใน รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่ เล่มแรก และเตรียมพบกับเล่มที่ 2 ได้กลางเดือนนี้แน่นอน

สามารถหาซื้อ รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่ ได้แล้ววันนี้ที่ ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ, JamClub หรือสั่งซื้อออนไลน์ได้ที่ JamShop