ทดลองอ่านนิยาย บุพเพอลวน เล่ม 1 บทที่ 5

ประโยคนั้นเป็นเสมือนเข็มแหลมที่เสียดแทงเข้ามาในหัวใจหลิ่วเหวินเจา

ไม่ได้เจ็บปวดรุนแรงและใช่ว่าจะทนไม่ไหว ทว่าก็สัมผัสรับรู้ได้อย่างชัดเจน

เขาเงยหน้าขึ้นช้าๆ มองฉู่ฉู่อย่างครุ่นคิด อีกทั้งยังสบตานางที่กล้าจ้องมองกลับมาอย่างอาจหาญ

ชายหนุ่มยกจอกชาขึ้นบดบังเสี้ยวความรู้สึกที่สะท้อนออกมาทางสีหน้า “เจ้าต้องหลบๆ ซ่อนๆ มานานขนาดนี้คงจะเหนื่อยเต็มที คืนนี้พักผ่อนที่นี่เสียให้สบาย พรุ่งนี้ข้าจะหาทางส่งเจ้าออกจากเมืองหลวง”

คำพูดของเขาเป็นราวกับเสียงสวรรค์ก็ไม่ปาน

ฉู่ฉู่รู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อยภาระหนักอึ้ง นางรีบก้มตัวลงคำนับ ค้อมศีรษะต่ำ เอ่ยขอบคุณเขาจากใจจริง “ขอบคุณ! ขอบคุณมาก! ข้านึกอยู่แล้ว…”

เสียงหวานยังไม่ทันได้พูดจบ หลิ่วเหวินเจาก็เงื้อมือขึ้นฟาดท้ายทอยนางเสียก่อน

นางโลมผู้น่าสงสารล้มพับลงไปโดยไม่มีโอกาสจะได้ส่งเสียงร้องด้วยซ้ำ

ประมาณหนึ่งเค่อ* ให้หลัง หลิ่วเหวินเจาก็เดินหน้าเครียดออกจากห้องแล้วปิดประตูลง

เขาสาวเท้าเดินฉับๆ ไปทางเรือนนอนข้ารับใช้สกุลจิน ระหว่างทางยังปรับสีหน้าตัวเองให้เป็นปกติอย่างรวดเร็ว จนกลับมามีใบหน้าเฉยชาไร้อารมณ์อีกครั้ง

พอเดินมาถึงเรือนหลังหนึ่งที่อยู่ลึกที่สุด เขาก็ยกมือขึ้นเคาะประตูสองสามครั้ง

“มาแล้วๆ ดึกขนาดนี้ยังมีใครมาอีกนะ” เจ้าของเรือนรีบส่งเสียงตอบรับ ตามมาด้วยเสียงสวบสาบคล้ายกำลังสวมเสื้อผ้า

“อากุ้ย ข้าอยากปรึกษากับเจ้าเรื่องการรักษาความปลอดภัยในงานมงคลวันพรุ่งนี้สักหน่อย” หลิ่วเหวินเจาบอกเสียงก้อง

บานประตูเปิดออกดัง ‘แอ๊ด’ อากุ้ยโผล่หน้าออกมามองซ้ายมองขวา ก่อนจะหัวเราะในคอพลางต้อนรับอย่างสนิทชิดเชื้อ “พ่อบ้านหลิ่วนั่นเอง เชิญเข้ามาก่อนเร็วเข้า!”

เขารอจนแขกก้าวเข้ามาข้างในแล้วปิดประตูลง

หลิ่วเหวินเจาเอื้อมมือเข้าไปหยิบเครื่องประดับศีรษะเปื้อนเลือดที่มีลักษณะเหมือนของจากแดนตะวันตกออกมาพลางพูดเบาๆ “ไปรายงานนายเหนือหัว ฉู่ฉู่จะไม่โผล่มาให้เห็นอีกแล้ว”

“ฉู่ฉู่ตายแล้วหรือ” อากุ้ยผงะไปเล็กน้อย

“อืม” อีกฝ่ายพยักหน้า

อากุ้ยรับเครื่องประดับชิ้นนั้นมาอย่างเข้าใจแล้วถามต่อ “ฆ่าเจียงเสี่ยวเซวียนไม่ได้ จะไปรายงานนายเหนือหัวอย่างไรเล่า”

คำถามนั้นทำให้หลิ่วเหวินเจานึกถึงเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ นัยน์ตาคมฉายประกายเหี้ยมเกรียมขณะแค่นเสียงดุดัน “ฆ่าไม่ได้ก็ทำลายเสีย”

“ทำลาย?” คู่สนทนามีสีหน้างุนงง

“นายเหนือหัวไม่ต้องการให้สกุลจินกับสกุลเจียงแต่งงานกันไม่ใช่หรือ ทำให้เจ้าสาวกลายเป็นหญิงอัปลักษณ์เสีย ต่อให้จินหยวนเป่าแต่งงานกับนางจริงก็ทำไปเพราะความจำใจ เท่ากับทำลายจุดประสงค์แอบแฝงของไทเฮา พรุ่งนี้จงไปจัดการเตรียมพลุไว้ทำให้เจ้าสาวเสียโฉม!”

“รับทราบ!”

* เค่อ เป็นการนับช่วงเวลาอย่างหนึ่งของจีน 1 เค่อเทียบเวลาประมาณ 15 นาที

โปรดติดตามตอนต่อไป…