ทดลองอ่านนิยาย โฉมสะคราญล่มเมือง เล่ม 1 บทที่ 5-บทที่ 6 – หน้า 21 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่านนิยาย โฉมสะคราญล่มเมือง เล่ม 1 บทที่ 5-บทที่ 6

เห็นรอยยิ้มของนางแฝงความกลัดกลุ้ม ท่าทางใจลอยเล็กน้อย โหลวเช่อก็ลอบถอนใจแล้วพลิกตัวลงจากหลังม้า ผมดำขลับของกุยหวั่นพลิ้วไปตามลม โหลวเช่อยื่นมือไปรวบผมของนางที่หลุดลุ่ยลงมาแล้วเลิกม่านขึ้น ก่อนจะหันไปสั่งการ “กลับจวน” พูดจบเขาก็กระโดดขึ้นบนรถม้า

ในตัวรถปกคลุมด้วยความเย็น กุยหวั่นหลับตาลง ไม่รู้เพราะเหตุใดเวลานี้นางไม่ค่อยอยากจะเผชิญหน้ากับโหลวเช่อ

โหลวเช่อจ้องมองกุยหวั่น เห็นนางมีสีหน้าเหนื่อยล้าก็รู้สึกสงสาร เขาเป็นห่วง รักใคร่ และดูแลหญิงผู้นี้จนกลายเป็นความเคยชินโดยไม่รู้ตัว เมื่อครู่จู่ๆ ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งวิ่งมารายงานว่านางถูกขวางอยู่ระหว่างทาง เขาก็รีบรุดมาทันทีโดยไม่ได้คิดอะไรมาก เห็นนางในตอนนี้ดูมีความกลัดกลุ้ม เขาทนไม่ไหวจึงยื่นมือไปกดหว่างคิ้วนาง กุยหวั่นตกใจ เบี่ยงศีรษะหนีเบาๆ เขาจึงชักมือกลับ

“กุยหวั่น” โหลวเช่อเรียกนางเสียงอ่อนโยน “เกิดอะไรขึ้น”

กุยหวั่นยังคงหลับตาอยู่ แต่น้ำเสียงยังคงสดใสน่าฟัง “ไม่มีเรื่องอะไรทั้งสิ้น วันนี้ข้าเพียงแค่เหนื่อยเล็กน้อยเท่านั้น”

โหลวเช่อรู้สึกขึ้นมาอย่างฉับพลันว่านางปกปิดความไม่สบายใจและความกังวลใจบางอย่างไว้ ก่อนที่จะรู้ตัวว่าทำอะไรลงไป เขาก็ดึงตัวกุยหวั่นเข้ามากอดไว้เสียแล้ว กุยหวั่นตกใจจึงลืมตาขึ้น ประสานสายตากับโหลวเช่ออย่างตื่นตระหนก

โหลวเช่อกุมมือที่เย็นเฉียบของกุยหวั่นเอาไว้แล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน “อากาศหนาวถึงเพียงนี้ เจ้ายังเปิดม่านรออยู่ข้างทางอีก เหตุใดจึงไม่บอกให้พวกเขาหลีกทางให้” ในคำพูดแฝงการตำหนิกลายๆ

กุยหวั่นยิ้มบางพลางกล่าว “พวกเขาฝ่ายหนึ่งเป็นคนทางบ้านของฮองเฮา อีกฝ่ายเป็นญาติของอิ๋งกุ้ยเฟย ข้าจะกล้าได้อย่างไร…จะทำได้อย่างไร”

โหลวเช่อหัวเราะเหมือนไม่เห็นด้วย แล้วจับเส้นผมตรงหน้าผากของกุยหวั่นไปทัดไว้หลังหู น้ำเสียงยังคงอ่อนโยนดังเดิม “เหตุใดจะทำไม่ได้เล่า”

ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่ากุยหวั่นยังสวมชุดเข้าวังอยู่ จึงขมวดหัวคิ้ว “อากาศหนาวเย็น เจ้าไม่หนาวหรือ”

กุยหวั่นขยับตัวออกจากอ้อมกอดของโหลวเช่อเบาๆ ไม่ได้ตอบกลับ

โหลวเช่อนิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ก่อนจะพูดขึ้น “ทางใต้เพิ่งจะส่งหนังจิ้งจอกหิมะที่หายากมาสองผืน ในฤดูหนาวจะให้ความอบอุ่นได้มาก ข้าจะให้คนตัดเสื้อให้เจ้าสักชุดดีหรือไม่”

กุยหวั่นยิ้มอ่อน “ควรจะให้ฮองเฮากับอิ๋งกุ้ยเฟยไม่ใช่หรือ”

โหลวเช่อสีหน้าอ่อนโยน รอยยิ้มยังไม่จางลง “เสื้อของฮองเฮาไม่จำเป็นแล้ว”

กุยหวั่นจ้องโหลวเช่อนิ่ง เหมือนกับได้รู้จักเขาเป็นครั้งแรก สามีของนางท่าทางอบอุ่น แต่ภายในกลับเย็นชาราวน้ำแข็ง คิดถึงภาพความเศร้าที่ฮองเฮาต้องอยู่ในตำหนักเพียงคนเดียว นางก็รู้สึกปวดใจ “เรื่องของฮองเฮา…ท่านเป็นคนทำหรือ”

โหลวเช่อตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าปัญหานี้จะถูกกุยหวั่นพูดออกมาตรงๆ มีคนมากมายที่คิดเช่นนี้ แต่ผู้ที่กล้าถามออกมานั้นไม่มี นึกขึ้นได้ว่าระยะนี้กุยหวั่นค่อนข้างใกล้ชิดกับฮองเฮา เขาจึงเข้าใจทันทีที่วันนี้นางมีอาการแปลกไป “กุยหวั่น อย่าเข้าไปยุ่งเรื่องราชสำนัก ในเรื่องนี้เกี่ยวพันไปถึงเรื่องอื่นอีกมากมาย”

“ท่านก็รู้ว่าฮองเฮาบริสุทธิ์” กุยหวั่นพูด “ท่านก็รู้ แต่เพื่ออิ๋งกุ้ยเฟยแล้ว ท่านจะฉวยโอกาสนี้กำจัดฮองเฮาทิ้ง ท่านทำอย่างนี้ได้อย่างไร เพื่อหญิงคนเดียว ท่านจะทำลายตำหนักในเลยหรือ” นางยิ่งพูดเสียงยิ่งดังขึ้น ใกล้จะควบคุมอารมณ์ตนเองไม่อยู่เต็มที

“กุยหวั่น…” โหลวเช่อจับแขนนางเอาไว้ “เจ้าฟังข้า…”

Comments

comments

Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

    By

    บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสินใจไปอ่านเอกสารที่ห้อ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

    By

    บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยากลำบากเหลือแสน เดิมท...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.5-1.6

    By

    บทที่ 1.5 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง ยามนี้ในห้องลงทัณฑ์เงียบสงัดราวกับไร้คนมีชีวิต ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ยากจะทานทนเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.3-1.4

    By

    บทที่ 1.3 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง หลังจากหิมะตกในยามค่ำคืน วันถัดมาที่หนานไห่จื่อก็ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ผู้ดูแลเอามือป้องตาพลางเปิ...

  • ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

    By

    บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาครั้งนี้ หลายคนต่างบอก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถ...

ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาคร...

community.jamsai.com