ทดลองอ่านนิยาย กลรักดอกท้อ เล่ม 1 บทที่ 2 – หน้า 8 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

กลรักดอกท้อ

ทดลองอ่านนิยาย กลรักดอกท้อ เล่ม 1 บทที่ 2

เป็นเพราะไม่อาจบอกได้ หรือไม่ควรค่าที่จะบอกกันแน่ นางยิ้มมองความห่างเหินเย็นชาบนใบหน้าของหรูอี้

ในตอนนี้เอง นางเห็นสตรีสองสามนางเหมือนเป็นคนในครอบครัวของต้วนฉางยวนเดินไปทางนั้นเข้าพอดี อวี๋เสี่ยวเถาชี้ไปทางสตรีกลุ่มนั้น จงใจถามหรูอี้ว่า

“หากข้าต้องไปให้ได้เล่า”

“เช่นนั้นก็ขออภัยที่หรูอี้เสียมารยาท”

“ดีสิ! ข้าเองก็อยากเห็นว่าเจ้าจะขัดขวางข้าอย่างไร ต่อให้ข้ามิใช่อนุของท่านประมุขพวกเจ้า แต่ก็เป็นผู้มีบุญคุณของคุณหนูใหญ่ พวกเจ้าปฏิบัติต่อผู้มีบุญคุณเยี่ยงนี้หรอกหรือ”

ทั้งสองคนไม่มีใครยอมให้ใคร กำลังจะวิวาทกันขึ้น เสียงตำหนิเบาๆ ของสตรีนางหนึ่งก็ดังแว่วมา

“หรูอี้ ห้ามเสียมารยาท!”

ผู้ที่เอ่ยปากคือต้วนชิงหลิงซึ่งเดินข้ามมาหาพวกนางจากทางเดินเล็กๆ ในสวนบุปผา นางคือน้องสาวที่ท่านประมุขต้วนรักและทะนุถนอมเป็นที่สุด

“คารวะคุณหนูใหญ่” หรูอี้รีบขึ้นหน้าคารวะ

ต้วนชิงหลิงผู้นี้อวี๋เสี่ยวเถาเพิ่งเห็นนางเป็นครั้งแรก จึงสงบลงด้วยอยากเห็นว่าคุณหนูใหญ่ท่านนี้มีแผนการอะไร แล้วค่อยรับมือไปตามสถานการณ์

ต้วนชิงหลิงประเมินสตรีปิดบังรูปโฉมซึ่งยืนอยู่ตรงหน้า และเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอบอุ่นว่า “เจ้าคืออวี๋เสี่ยวเถา?”

“ถูกต้อง” อวี๋เสี่ยวเถาตอบอย่างร่าเริง

ในขณะที่อีกฝ่ายมองประเมินนาง นางก็ประเมินอีกฝ่ายอยู่เช่นกัน ต้วนชิงหลิงเป็นสาวงามเลิศล้ำผู้หนึ่ง แม้ป่วยไข้ด้วยโรคพิษร้อนจนดูอ่อนเปลี้ยเพลียแรง ทว่ายังไม่สูญเสียความงดงามพริ้มเพรา

ได้ยินมาว่าต้วนฉางยวนรักและเอ็นดูน้องสาวคนนี้มาก เป็นห่วงเป็นใยไม่อยากให้ได้รับความลำบากแม้เพียงนิด ไม่เอ่ยต้องถึงบุรุษ แม้นางแค่เห็นยังคิดว่าต้วนชิงหลิงผู้นี้เป็นสตรีที่ทำให้ดวงตาผู้คนฉายประกายเพียงได้พบ หากแต่ไม่รู้ว่านิสัยใจคอเป็นอย่างไร

ต้วนชิงหลิงเพ่งพิศมองนาง ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนออกคำสั่งคนอื่นว่า

“พวกเจ้าถอยไปก่อน”

“คุณหนู?”

“ไม่ได้นะ!”

“ไม่ได้อย่างเด็ดขาด!”

อวี๋เสี่ยวเถารู้สึกขบขันในใจ คนพวกนี้กลัวนางเขมือบคุณหนูใหญ่คนงามนิ่มนวลท่านนี้ลงท้องถึงเพียงนี้เชียวหรือ

แต่ละคนตื่นเต้นตกใจแทบสิ้นชีวิต นี่ก็ไม่แปลก นางใช้เพทุบายเพื่อเข้ามาที่นี่ ในสายตาของพวกสาวใช้ย่อมเห็นนางเป็นสตรีปลิ้นปล้อนมากเล่ห์

ต้วนชิงหลิงย่นหว่างคิ้วเล็กน้อย ตีสีหน้าเคร่ง

“ข้ามีเรื่องจะพูดกับนางตามลำพัง พวกเจ้าถอยไป!”

สาวใช้ต่างมองหน้ากันไปมาก่อนจะถอยออกไปอย่างไม่เต็มใจ แต่ขณะที่ถอยออกไป สายตาคู่หนึ่งจ้องอวี๋เสี่ยวเถาเขม็งราวกับจะเตือนว่าหากกล้าล่วงเกินคุณหนูใหญ่ก็จะถลกหนังนางออกมาเสีย

Comments

comments

Continue Reading
Click to comment

Leave a Reply

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องที่ต้องการถูกทำเครื่องหมาย *

More in กลรักดอกท้อ

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

จุติรัก พลิกชะตาร้าย

ทดลองอ่าน จุติรัก พลิกชะตาร้าย บทที่ 1-2

บทที่ 1 ฮ่องเต้หญิง   “ท่านพี่นำร้อง น้องหญิงคลอรับ ท่านพี่เสียงเพิ่งลับ น้องหญิงสลับขึ้นเวที เป็นมารดาอารี มีบุตรีกตัญญ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ร้อยเรียงรักเคียงฤทัย บทนำ – 1.2

บทนำ ความหลังของต้าลี่ 1   ฤดูหนาวในรัชศกต้าลี่ปีที่สิบเอ็ด โม่เป่ย ตำบลค่งหม่า สถานที่แห่งนี้คือประตูด่านสำคัญสุดท้ายทา...

จุติรัก พลิกชะตาร้าย

ทดลองอ่าน จุติรัก พลิกชะตาร้าย บทที่ 7-8

บทที่ 7 ค่าเดินทาง เมื่อภูตสุนัขดำคืนร่างเป็นสุนัขธรรมดาตัวหนึ่ง ภูตบุปผาสองตนนั้นก็ไม่อาจทำการใหญ่ ต่อให้ชาวหมู่บ้านป่า...

จุติรัก พลิกชะตาร้าย

ทดลองอ่าน จุติรัก พลิกชะตาร้าย บทที่ 3-4

บทที่ 3 เกิดใหม่   เวิ้งฟ้าดำสนิทปานน้ำหมึก เพียงมีดวงดาวบางตากระจัดกระจายบนม่านฟ้า ทอรัศมีอ่อนจางประเดี๋ยวเผยประเดี๋ยวเ...

community.jamsai.com