ทดลองอ่านนิยาย บทเพลงกลางเมฆา เล่ม 1 บทที่ 1 – หน้า 3 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่านนิยาย บทเพลงกลางเมฆา เล่ม 1 บทที่ 1

บทที่ 1 วันนี้คือยามใด วาสนาไซร้งดงามเยี่ยงนี้

 

ทะเลทรายเวิ้งว้างกว้างหมื่นลี้ แผดเผาไอร้อนประหนึ่งดวงตะวัน

แผ่นดินเหลืองอร่ามดั่งทอง แทรกตัวคั่นกลางอยู่ระหว่างผืนฟ้าและปฐพี

แสงสะท้อนสีขาวแสบตา ล้วนเกิดจากซากสิ่งมีชีวิต หรือไม่ก็โครงกระดูกมนุษย์

 

ทะเลทรายไป๋หลงตุยนอกแคว้นโหลวหลัน* มีชื่อเสียงก็ด้วยเพราะพายุมังกรและภาพลวงตาของมัน

หากไม่มีชาวโหลวหลันที่ชำนาญเส้นทางคอยชี้แนะนำทางแล้วละก็ โอกาสที่จะเอาชีวิตรอดออกมาจากทะเลทรายแห่งนี้ก็แทบจะเป็นศูนย์

ภูเขาทรายสูงต่ำยาวติดกันเป็นทอด ผู้คนหลายสิบกำลังพยายามดิ้นรนให้พ้นจากปากเหวแห่งความตาย

เมื่อเจ็ดวันก่อน คนนำทางชาวโหลวหลันของพวกเขาหักหลัง ฉวยโอกาสตอนพายุทรายก่อตัวขึ้นกะทันหัน ทิ้งพวกเขาชาวฮั่นทั้งกลุ่มหลบหนีไป

พวกเขาทั้งหมด ไม่ว่าจะวรยุทธ์หรือกำลังวังชาล้วนมิใช่ชั่ว หากแต่เมื่ออยู่ต่อหน้าธรรมชาติอันโหดร้าย ก็มิต่างอันใดกับมดตัวจ้อย

หากยังไม่พบแหล่งน้ำ พวกเขาคงต้องอยู่ที่นี่ไปชั่วนิรันดร์ กลายเป็นหนึ่งในกองกระดูกขาวโพลนพวกนั้น

จ้าวพั่วหนูเขย่าถุงน้ำในมือ เหลือน้ำอีกเพียงไม่กี่อึกสุดท้ายแล้ว

เขายื่นถุงน้ำให้กับเด็กชายอายุสิบสองสิบสามปี

เด็กชายมองดูริมฝีปากที่แห้งแตกของอีกฝ่ายปราดหนึ่ง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ท่านดื่มเถอะ”

ขณะที่จ้าวพั่วหนูกำลังจะเอ่ยปาก เด็กชายก็พูดเสริมขึ้นเบาๆ “นี่เป็นคำสั่งของข้า”

ทุกคนต่างเข้าใจว่าเด็กชายคนนี้เป็นญาติสนิทของจ้าวพั่วหนูซึ่งถือโอกาสตอนออกสำรวจดินแดนตะวันตก* พาเด็กชายออกมาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ มีเพียงจ้าวพั่วหนูเท่านั้นที่รู้ว่าคำสั่งของเด็กชายหมายความเช่นไร

จ้าวพั่วหนูชักถุงน้ำกลับ แต่แทนที่จะดื่ม เขากลับเก็บมันเข้าข้างเอวดังเดิม ในใจมีเพียงความคิดเดียว เขาต้องช่วยเด็กชายคนนี้ให้รอดออกจากทะเลทรายไปให้ได้แม้ต้องใช้เลือดทั้งหมดในร่างเขาแทนน้ำก็ตาม

“ท่านเดินทางเข้าออกทะเลทรายมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง ในหมู่พวกเรามีเพียงท่านเท่านั้นที่คุ้นเคยกับทะเลทรายเป็นอย่างดี พวกเราจะมีชีวิตรอดต่อไปหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับท่าน เพราะฉะนั้นจงดื่มน้ำเสีย สมองของท่านจะได้ปลอดโปร่งพอที่จะคิดหาวิธีพาพวกเราออกไปจากทะเลทรายแห่งนี้ ต่อให้พวกเราต้องตายกันหมด ท่านก็สมควรที่จะเป็นคนสุดท้าย” แม้เด็กชายจะกำลังพูดถึงความเป็นความตาย แต่น้ำเสียงของเขากลับเหมือนไม่เห็นมันเป็นเรื่องสลักสำคัญ

หลังเดินเท้าท่ามกลางทะเลทราย ทรมานจากความหิวกระหายนานถึงเจ็ดวัน ในที่สุดจิตใจที่เคยมุ่งมั่นของพวกเขาก็เริ่มพังทลายลงจนสิ้น บนใบหน้ามีเพียงความหม่นหมองสิ้นหวัง แต่เด็กชายอายุสิบสองสิบสามปีคนนี้ แม้ริมฝีปากจะแห้งแตก ใบหน้าอิดโรยซีดเผือด ทว่าสีหน้ากลับสงบนิ่งเยือกเย็น

ตะวันยังคงฉายแสงแรงกล้าแผดเผาแผ่นพื้นธรณี แผดเผาร่างกายของพวกเขาอย่างไร้ปรานี

ชีวิตของพวกเขาถูกเผาไหม้เป็นจุณไปทีละน้อย

เม็ดทรายสีทองแต่ละเม็ดล้วนกำลังเริงระบำสักการะเทพเจ้าแห่งความตาย ต้อนรับการมาเยือนของพวกเขา

 

จ้าวพั่วหนูที่เดินอยู่หน้าสุดทำมือส่งสัญญาณบอกให้หยุด ทุกคนพากันชะงักเท้า

เห็นจ้าวพั่วหนูทำท่าเงี่ยหูฟังเช่นนั้น เด็กชายก็รวบรวมสมาธิตั้งใจฟังเช่นกัน

กรุ๊งกริ๊งๆ…

เสียงคล้ายกระพรวนดังลอยอยู่กลางอากาศคล้ายมีคล้ายไม่มี

ชายสองสามคนร้องตะโกนออกมาด้วยความดีใจ “เสียงกระดึง! เสียงกระดึงอูฐ!”

แม้จะเป็นเพียงแสงสว่างเล็กๆ ภายใต้เงามัจจุราช แต่เสียงกระดึงที่ฟังดูไกลห่าง ณ เส้นขอบฟ้านั้นกลับเสมือนหนึ่งเสียงสังคีตจากแดนสรวง

เด็กชายยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย ในเมื่อยามเผชิญหน้ากับความตายเขาไม่แม้แต่จะรู้สึกสิ้นหวัง ดังนั้นเมื่อยามความหวังปรากฏเขาย่อมไม่รู้สึกตื่นเต้นยินดีอันใด สายตาเฉยชาราวกับจะบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้ไม่มีอันใดเกี่ยวข้องกับตนเองเลยแม้แต่น้อย

* โหลวหลัน เป็นราชอาณาจักรโบราณ ตั้งอยู่บนจุดพักสำคัญของเส้นทางสายไหม ฝั่งทิศตะวันออกเฉียงเหนือของทะเลทรายหลัวปู้พอ (Lop Nor)

* ดินแดนตะวันตก หรือซีอวี้ เป็นคำที่ชาวจีนสมัยฮั่นใช้เรียกดินแดนนอกด่านทางตะวันตกซึ่งได้แก่บริเวณซินเจียงไปจนถึงแถบตะวันออกกลาง

Comments

comments

Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 98

    By

    บทที่ 98 เมื่อคิดได้เช่นนี้ โม่เซี่ยวเหนียงก็ลุกขึ้นนั่งให้ดี ก่อนจะยกเท้าถีบฮั่วสุยเฟิงที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ อย่างแรง ฮั่วสุยเฟิงปล่อยให้โม่เ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 65-66

    By

    บทที่ 65 ต่อสู้ กรมซือเทียน ห้องโถงรับแขกของกองเสวียนอู่ เซี่ยหงเฉินถูกเชิญเข้ามาข้างใน ชาถูกยกมาให้อย่างรวดเร็ว เขามิได้เร่งรัด เพียงใช้มือ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.5-10.6

    By

    บทที่ 10.5 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ ปลายฤดูใบไม้ร่วง การสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วงก็ใกล้จะสิ้นสุดลง วันสุดท้ายของการสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วง ท้องฟ้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 96-97

    By

    บทที่ 96 ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เซิ่งฮูหยินโกรธจนร่างสั่น นางรีบคุกเข่าลงที่พื้นร้องขอความเมตตาและขออภัยฮุ่ยหมิ่นเซี่ยนจู่ “ข้าดูแลอนุข...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.3-10.4

    By

    บทที่ 10.3 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ หยางหวั่นประคองเติ้งอิงนั่งลง ส่วนตนเองกลับรวบชายกระโปรงนั่งยองๆ ลงไป เติ้งอิงรีบบอกว่า “ทำอะไร” หยางหวั่นยื่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 94-95

    By

    บทที่ 94 โม่เซี่ยวเหนียงตักเตือนไปเช่นนี้ ในที่สุดคนของบ้านใหญ่ก็กลับไปด้วยความไม่พอใจ ตลอดการเดินทางนี้ช่างเหนื่อยล้าจริงๆ โม่เซี่ยวเหนียงไ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 63-64

    By

    บทที่ 63 วุ่นวาย ชีวิตของหวงหร่างค่อยๆ สูญสลายไป นางยกมือขึ้นดึงเข็มใบชาโปร่งใสบนศีรษะออกมาเบาๆ หยดน้ำที่ละลายมาจากเข็มใบชาเล่มนั้นผสานรวมเป...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยา...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสิน...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 7-9

บทที่ 7 กิเลส หิมะแรกหลังย่างเข้าฤดูเหมันต์มาเยือนเมืองหลวง หิมะแรกเล็กละเอียด จากนั้นก็ค่อยๆ รุนแรงขึ้น ปกคลุมไปทั่ววัง...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 10-12

บทที่ 10 เกล็ดย้อน สำนักเซียนอวี้หู หอฉีลู่ เซี่ยจิ่วเอ๋อร์กำลังซักเสื้อผ้า เสื้อผ้าของหวงหร่างมีมากเป็นพิเศษ อีกทั้งแบบ...

community.jamsai.com