คอนสแตนตินใจหายวูบเมื่อกระเบื้องลั่นกร๊อบและมีเศษเล็กเศษน้อยร่วงลงมา “ดี ตกลงไปซะจะได้เข็ด หาเรื่องใส่ตัวดีนัก” เขาขบกรามข่มอารมณ์จนเส้นเลือดปูดที่ขมับ มือหนาเสยผมอย่างพลุ่งพล่าน พอมองเห็นว่าหญิงสาวอยู่ในระยะเอื้อมถึง ก็ปีนขึ้นเหยียบช่องว่างระหว่างขอบเชิงเทิน และกระโจนขึ้นรวบร่างเล็กกอดแนบอกไว้แน่น ก่อนจะกระโดดลงสู่พื้นหินอ่อนอย่างปลอดภัย
เพลงพิณร้องกรี๊ดประสานเสียงกับอันน่าที่ยืนตัวสั่นอยู่ห่างๆ พอคอนสแตนตินตวัดตาสีน้ำเงินเข้มใส่หญิงรับใช้ อีกฝ่ายก็เงียบเสียงลงทันควัน ดวงตาที่ราวกับมีเปลวไฟสีน้ำเงินลุกเรืองจ้องเขม็งอย่างเย็นชาใส่ใบหน้ารูปหัวใจล้อมกรอบด้วยผมสั้นหยิกเป็นคลื่นที่ตอนนี้เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ พอตัวแสบทำท่าเหมือนจะดิ้นออกจากการกอดรัดของเขา ชายหนุ่มก็เม้มปาก แขนแข็งแรงรวบหมับที่เอวบาง แล้วหนีบเธอเข้าเอวหนาแต่ไร้ไขมันของเขาในลักษณะเหมือนกับหิ้วกระสอบนุ่น
“จะทำอะไรน่ะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ…ปล๊อย” เพลงพิณกรี๊ด เมื่อคอนสแตนตินเดินหนีบเธอเข้ามาในห้อง อันน่าวิ่งตามมาติดๆ พลางบิดไม้บิดมืออย่างทำอะไรไม่ถูก
คอนสแตนตินไม่สนใจแขนขาเล็กๆ ที่ดิ้นรน พอเดินมาถึงเตียงได้ก็นั่งลงแล้วจับคนที่เอาแต่ร้องกรี๊ดๆ ให้คว่ำพาดตัก ยิ่งพอมองเห็นว่าขาขาวเนียนที่พ้นจากกางเกงขาสั้นสีสดมีรอยกระเบื้องครูดเป็นแนวยาวก็ยิ่งหน้ามืด ในหัวขาวโพลนไปด้วยพิษโทสะ พาให้ฟาดฝ่ามือลงไปที่ก้นนุ่มๆ อย่างแรงสามทีติด
“โอ๊ย ไอ้บ้า ไอ้คนบ้าอำนาจ นายทำอะไรของนายเนี่ย กล้าดียังไงมาตีฉัน พ่อแม่ยังไม่เคยทำเลยนะ…ไอ้คนเลว ขี้รังแก” เพลงพิณตะโกนออกมาหลังจากหายช็อก หญิงสาวดิ้นรนจนพ้นการเกาะกุม น้ำตาไหลออกมาด้วยความโมโห…เจ็บที่ก้นไม่เท่าไหร่ แต่ศักดิ์ศรีนี่สิ…ยับเยิน
“ซน ดื้อด้าน อยากหาเรื่องให้ตัวเองตายหรือไง…พ่อแม่ไม่เคยตีน่ะสิถึงได้เป็นแบบนี้…ไปเลยนะ ไปเตรียมข้าวของ เดี๋ยวจะให้คนไปส่งที่วิลล่าของอเล็กซิส…หลังจากนี้ก็ลาขาด อย่ามาเจอะเจอกันอีก”
คอนสแตนตินขึ้นเสียงเป็นชุดผิดวิสัยที่ไม่ชอบพูดมาก เขาทั้งโมโหทั้งตกใจไปพร้อมๆ กัน ตอนที่มองลงมาจาก ฮ. แล้วเห็นเธออยู่บนหลังคา ใจเขารุ่มร้อนแทบรอให้เครื่องจอดอย่างเรียบร้อยไม่ได้…ยายเด็กบ้านี่มาอยู่แค่หนึ่งวันหนึ่งคืนยังก่อเรื่องขนาดนี้ ถ้าอยู่สักสามวันน่าจะคอหักตาย หรือไม่ปราสาทเขาคงทลายกลายเป็นแค่กองอิฐ กองหิน…ฟาดสั่งสอนและไล่ไปให้พ้นๆ เร็วๆ นี่ดีแล้ว
เพลงพิณน้ำตาไหลด้วยความอัดอั้น อยากเข้าไปประทุษร้ายคนที่ตีเธอก็กลัวโดนอีกรอบ หันรีหันขวางเห็นอันน่ามองมาด้วยความเห็นใจสงสารก็ยิ่งอาย…เมื่อทำอะไรไม่ได้ก็เลยหันไปกอดเสาเตียงร้องไห้เสียเลย
คนลงโทษด้วยโทสะเห็นคนตัวเล็กร้องไห้สะอึกสะอื้นราวกับเด็กๆ ก็มีแววตาที่แปลกไปวูบหนึ่ง แต่เมื่อเหลือบไปเห็นแผลถลอกที่เรียวขาขาวกำลังเริ่มมีเลือดซึมออกมาน้อยๆ ก็เม้มปาก ก่อนจะผุดลุกจากเตียงแล้วสั่งเสียงห้วนๆ กับคนรับใช้ที่หน้าตาซีดเซียวมองเขาที มองคนที่ร้องไห้ราวเด็กๆ ที
“ทำแผลและเตรียมตัวให้คุณเพลงพิณให้เสร็จภายในสิบห้านาทีแล้วพาลงไปที่ท่าเรือ ฉันจะไปส่งเธอที่วิลล่าของอเล็กซิสเอง…” ชายหนุ่มมองลงไปยังใบหน้ารูปหัวใจเปื้อนน้ำตาที่เงยขึ้นมองเขาด้วยความกรุ่นโกรธคละเคล้ากับสงสัย แล้วพูดต่อด้วยเสียงเย็นชา “…จะไปส่งด้วยตัวเอง เอาให้แน่ใจว่าถึงที่บ้านโน้นจริงๆ…ไม่ทำเรือรั่ว…ไม่ก่อเรื่องระหว่างทาง…หรือย้อนกลับมาอีก”
เพลงพิณที่เริ่มสะอึกน้อยๆ ค้อนเขาตาคว่ำ พ่นคำหยาบในภาษาไทยออกมาเบาๆ สองสามคำ พอร่างสูงใหญ่ออกจากห้องไปเธอก็รีบลุกขึ้นจากเตียงแล้วดิ่งไปที่ห้องน้ำ…ไม่ได้กลัวคำขาดนั่นหรอก แต่ไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว…ปราสาทเท่านั้นที่น่าสนใจ แต่เจ้าของนี่สิ…ไอ้บ้าโรคจิตชอบใช้กำลัง!
หลังจากนั้นเมื่อเพลงพิณมาอยู่ที่วิลล่าของอเล็กซิสและนั่งคุยกับณิชาเพื่อนรักสองคนในห้อง หญิงสาวก็งอแงขอร้องให้เพื่อนที่คบกันมาสิบกว่าปีร่วมเกลียดคนบ้าอำนาจนั้นด้วย
ณิชาที่ใบหน้ายังดูซีดและอ่อนเพลียอยู่บ้างส่ายหน้าอ่อนใจ “ก็เพลงไปทำอะไรให้เขาล่ะจ๊ะ” เธอถามอย่างรู้จักเพื่อนดี…ไม่ต้องมีอะไรมาก…แค่เป็นตัวของตัวเองตามปกติ เพลงพิณก็สามารถทำให้คนเคร่งขรึม รักความสงบอย่างคอนสแตนตินแทบคลั่งได้
เพลงพิณตาลุก “ใครจะไปทำอะไรเขา มีแต่ฝ่ายนั้นสิที่…” หญิงสาวหยุดชะงัก เธอไม่อยากให้เพื่อนรักรู้เลยว่าเธอโดนกระทำขนาดนั้น…มันเสียฟอร์มที่สุด “…ชอบรังแกคนอื่น บ้าอำนาจ พูดจาก็ไม่ดี ทำตัวเป็นสิงโตแก่หางด้วนหงุดหงิด เอาแต่คำรามๆๆ ใส่…”
ณิชาอมยิ้ม ท่าทางลิงน้อยเพลงพิณจะไปก่อเรื่องอะไรไว้แน่ๆ แต่หญิงสาวเห็นว่าเพื่อนเริ่มจะเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมาอีกก็เลยรีบเอ่ยเสียงอ่อน “…อย่าไปโกรธพี่คอนสแตนตินเลยจ้ะ…อเล็กซ์บอกว่า เอ่อ พี่คอนสแตนตินไม่ค่อยชอบผู้หญิง…เท่าไหร่” หญิงสาวเกือบจะพูดคำว่า ‘ผู้หญิงไม่เรียบร้อย’ ออกมาอยู่แล้ว แต่รีบละไว้ เพราะนึกได้ว่าอาจทำให้เพื่อนอาละวาดขึ้นมาอีกรอบ
หากแต่ประโยคที่ใจความไม่สมบูรณ์นั้นทำให้เพลงพิณเข้าใจไปอีกทาง
โธ่ ที่แท้ก็เกลียดผู้หญิงนี่เอง มิน่าล่ะถึงได้ดูเก็บกดนัก คงจะต้องเก๊กแมนตลอดเวลาเพื่อหลอกลวงคนรอบข้างล่ะสิ…สมน้ำหน้านักอีตาดำเอ๋ย นี่คงต้องถูกพระเจ้าลงโทษให้เป็นเกย์อารมณ์แปรปรวนอยู่ล่ะสิ แต่ถึงฮอร์โมนจะกดดันขนาดไหนก็ไม่ควรไปลงกับคนอื่นนะตาบ้า…ว้อย คิดแล้วแค้นสุดๆ
