ทดลองอ่านนิยาย บันไดหยกงาม บทที่ 3

“ในเมื่อวังกลางไม่ยอมให้หมอหลวงรักษา ก็อาจลองรักษาด้วยเครื่องหอมดูก็ได้ ข้ารู้จักเครื่องหอมที่ช่วยให้สมองปลอดโปร่งจิตใจสงบอยู่หลายชนิด เจ้านำไปผสมกัน และให้วังกลางใช้ประจำวัน แล้วเสริมด้วยการนวด ย่อมได้ผลดีขึ้น”

แม้นี่จะไม่ใช่จุดประสงค์แท้จริงของตน ทว่าถ้าสามารถคลี่คลายอาการป่วยของฮองเฮาได้จริง ก็เป็นผลพลอยได้ที่น่าพอใจ ฉีซู่รีบลุกขึ้นมาขยับเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วคารวะหวังเจาย่วน “เช่นนั้น…ฉีซู่ขอบพระคุณเจาย่วนที่ช่วยชี้แนะ”

หวังเจาย่วนหัวเราะ ชี้ไปที่โต๊ะหนังสือ “ตรงนั้นมีพู่กันกับหมึก ข้าพูดแล้วเจ้าเขียน”

ฉีซู่ผงกศีรษะ กางกระดาษเตรียมหมึก แสดงให้รู้ว่าพร้อมแล้ว

หวังเจาย่วนคลี่ยิ้มบาง ท่องออกมาช้าๆ “น้ำมันซูเหอเซียง หนึ่งตำลึง* ยางหอมอันสี**ชะมดเช็ด ไม้กฤษณา ดอกติงเซียง*** โกฐเขมา**** ชิงมู่เซียง***** อย่างละสองตำลึง หัวหญ้าแห้วหมูคั่วแล้วเอาเปลือกออก…”

ฉีซู่จดชื่อเครื่องหอมหลายชนิดนี้ไว้โดยละเอียด ตรวจทานดูอีกครั้งแล้วจึงส่งให้หวังเจาย่วนอ่านผ่านตา หวังเจาย่วนดูแล้ว เห็นไม่มีอะไรผิดพลาดก็ส่งคืนให้ฉีซู่

ฉีซู่รับรายชื่อเครื่องหอมมา แต่ไม่ได้ลากลับทันที ทำท่าจะพูดอะไรแล้วก็ไม่พูด

หวังเจาย่วนย่อมมองท่าทางลังเลของนางออก จึงเอ่ยถามเสียงนุ่มนวล “แม่นางน้อยยังมีเรื่องอะไรในใจหรือ”

“เจาย่วนเมตตาเช่นนี้ ฉีซู่ซาบซึ้งใจยิ่งนัก” หวังเจาย่วนเป็นคนเข้าใจและเห็นอกเห็นใจผู้อื่นเช่นนี้ ฉีซู่จึงบอกจุดประสงค์การมาของตนออกไปตรงๆ “แต่…ผู้น้อยรู้สึกว่าวังกลางป่วยด้วยโรคทางใจ…”

นางยังพูดไม่จบ หวังเจาย่วนก็เข้าใจแล้ว “หรือว่าแม่นางน้อยมาด้วยเรื่องของรัชทายาท”

ฉีซู่ออกจะรู้สึกไม่ค่อยดี ก้มหน้าบิดชายแขนเสื้ออยู่เป็นนานจึงตอบเสียงแผ่ว “เจ้าค่ะ”

หวังเจาย่วนจับมือนางอย่างสนิทสนม เอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “รัชทายาทถูกกักบริเวณ ข้าเองก็สงสารและเห็นใจ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ทูลขอความเมตตาแทนเขา แม่นางน้อยรู้หรือไม่ว่าเพราะเหตุใด”

ฉีซู่สั่นศีรษะ

“สตรีก้าวก่ายราชกิจเป็นเรื่องต้องห้าม โดยเฉพาะอย่างยิ่งแต่ไรมาฝ่าบาทก็ทรงมีข้อคิดเห็นของตนเอง ถ้าข้าไปทูลวิงวอน เกรงว่าไม่เพียงไม่เป็นผลดีต่อรัชทายาท กลับจะทำให้ฝ่าบาททรงเกิดความคลางแคลงใจ”

ฉีซู่ตะลึงงัน นางไม่เคยใคร่ครวญถึงประเด็นนี้ จึงพูดขึ้นช้าๆ “นี่…ฉีซู่ใคร่ครวญไม่รอบคอบแล้ว…”

หวังเจาย่วนบอกอย่างเอ็นดู “แม่นางน้อยอายุยังน้อย นึกไม่ถึงก็ไม่ใช่เรื่องแปลก”

“หรือว่า…จะไม่มีหนทางช่วยรัชทายาทแล้วหรือ” พอฉีซู่นึกถึงว่ารัชทายาทยังได้รับความทุกข์ทรมาน หัวใจก็อดบีบรัดไม่ได้

แววตาของหวังเจาย่วนขรึมลงเล็กน้อย “รัชทายาทถูกกักบริเวณแม้จะน่าสงสาร แต่ก็เป็นความตั้งใจดีของฝ่าบาท ฝ่าบาททรงหวังว่ารัชทายาทจะสามารถทบทวนความผิดของตนเอง หาใช่ต้องการจะทำร้ายรัชทายาทไม่ รอให้รัชทายาทสำนึกผิดได้แล้ว ฝ่าบาทย่อมปล่อยเขาออกมา ไยต้องเอ่ยคำว่าช่วย แม่นางน้อยพูดอะไร ยังคงระมัดระวังสักหน่อยจะดีกว่า”

ฉีซู่ตื่นตระหนก รีบอธิบายทันที “ผู้…ผู้น้อยไม่ได้หมายความเช่นนั้น”

* น้ำหนัก 1 ตำลึงของจีนเท่ากับ 31.25 กรัม

** ยางหอมอันสี ยางไม้ชนิดหนึ่งสีแดงอมน้ำตาล มีสรรพคุณช่วยให้เลือดลมเดินสะดวก ระงับอาการเจ็บปวด

*** ดอกติงเซียงหรือดอกกานพลู เป็นพันธุ์ไม้ดอกชนิดหนึ่งของจีน มีสีม่วงและสีขาว กลิ่นหอม ใบอ่อนใช้ทำชาได้

**** โกฐเขมา รากของพันธุ์ไม้ล้มลุกที่มีอายุยืนยาว ต้นสูงประมาณ 30-100 เซนติเมตร มีกลิ่นหอม มีสรรพคุณบำรุงม้าม บำรุงครรภ์

***** ชิงมู่เซียง พันธุ์ไม้พุ่มเตี้ย มีเถาวัลย์เกาะ ใบเล็กรูปไข่ ดอกสีขาวเหลือง มีกลิ่นหอม