ทดลองอ่านนิยาย พบพานชายาในแปลงสมุนไพร บทที่ 1 – บทที่ 3 – หน้า 3 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่านนิยาย พบพานชายาในแปลงสมุนไพร บทที่ 1 – บทที่ 3

เด็กหญิงเอาไม้ฟืนที่เก็บได้มัดไว้รวมกันแล้วเอาใส่กระบุงจนเต็มแทบจะยกขึ้นหลังไม่ไหว แต่นางก็ยังฝืนยืดกายขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้ กัดฟันออกแรงแบกกระบุงที่ตอนนี้มีน้ำหนักมากกว่าตัวนางเองเสียอีกไปด้วยเนื้อตัวที่สั่นระริก โดยอาศัยไม้เท้าด้ามยาวช่วยพยุงตัวระหว่างที่ปีนขึ้นไปบนเขาที่เฉอะแฉะด้วยความยากลำบาก

เด็กหญิงปีนขึ้นไปทีละก้าวๆ อย่างยากเย็นและเต็มไปด้วยความระมัดระวัง อีกแค่ก้าวเดียวเท่านั้น นางก็จะขึ้นไปถึงบนยอดเขาแล้ว แต่เท้าเจ้ากรรมดันลื่นพรืดทำให้ร่างของนางหงายหลังกลิ้งตกลงไปในรอยแยกของภูเขาพอดี ไม้ฟืนในกระบุงบนหลังกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง

“อ๊า!” สิ้นเสียงหวีดร้องด้วยความตกใจ ร่างของเผยจื่ออวี๋ร่วงตกลงไปในช่องเขา ศีรษะกระแทกถูกก้อนหินก้อนหนึ่ง ทำให้นางหมดสติไปทันที…

แสงจันทร์สาดส่องผ่านรอยแยกของใบไม้ลงมาเป็นลำ แสงสีเงินตกลงมากระทบหุบเขาอันเงียบสงัด สาดจับ่ใบหน้าที่เต็มไปด้วยโคลนของเผยจื่ออวี๋ เมื่อสิ้นเสียงร้องแหลมของนกกลางคืนตัวหนึ่งที่ดังแทรกมาในความเงียบยามราตรี มันกระพือปีกบินไปในท้องฟ้ายามรัตติกาล วนเล่นกับแสงจันทร์สีเงินยวงสองรอบ ก่อนลับหายไปในความมืด

เผยจื่ออวี๋ที่ไม่รู้ว่าสิ้นสติไปนานเท่าไรค่อยๆ รู้สึกตัวตื่น นางฝืนเปิดเปลือกตาเหลียวมองไปยังความมืดมิดรอบด้านด้วยสายตางุนงง

นี่นางสลบไปงั้นหรือ แล้วสลบไปนานเท่าไร

มืดค่ำขนาดนี้แล้วนางยังไม่กลับไป ท่านแม่จะต้องเป็นห่วงมากแน่ๆ นี่เป็นความคิดแรกตอนที่เผยจื่ออวี๋ฟื้นขึ้นมา เด็กหญิงนึกอยากจะลุกขึ้นนั่ง แต่รู้สึกปวดศีรษะอย่างเหลือจะทน อีกทั้งข้อเท้าก็ปวดหนึบ ความเจ็บร้าวแผ่ซ่านไปทั่วร่างทำให้นางไม่อาจยันตัวขึ้นจากพื้นที่หนาวเย็นนี้ได้ในทันที จำต้องนอนคว่ำตัวอยู่ในดินเลนต่อไป

ผ่านไปหลายอึดใจ เมื่อสายตาของนางปรับเข้ากับความมืดในหุบเขาได้ และความรู้สึกรวดร้าวเริ่มบรรเทาลง เผยจื่ออวี๋จึงลองหยัดตัวขึ้นนั่งอีกครั้ง แล้วนางก็เหลือบไปเห็นต้นไม้ใหญ่ที่อาบแสงจันทร์ทอประกายต้นหนึ่ง ที่ด้านข้างของต้นไม้ต้นนั้นมีอะไรบางอย่างคล้ายหน่อไม้เล็กๆ ที่บนปลายยอดมีผลสีแดงสะท้อนแสงจันทร์เป็นประกายวับวาว

นางฝืนกะพริบตามองดูผลสีแดงสดใสเป็นช่อบนปลายยอดของหน่อไม้นั้นอย่างละเอียด

ทำไมมันถึงได้ดูเหมือนโสมนักนะ

ก่อนที่จะข้ามมิติมา ครอบครัวของจื่ออวี๋เป็นร้านขายยาจีนที่มีสวนปลูกสมุนไพรจำนวนไม่น้อยอยู่ที่จีนแผ่นดินใหญ่ ทำให้ตัวนางพลอยได้รู้วิธีเพาะพันธุ์ยาสมุนไพรจีนอีกหลายชนิดไปด้วย

เนื่องจากพ่อแม่ยุ่งอยู่กับธุรกิจ ทุกครั้งที่ปิดเทอมฤดูร้อนและฤดูหนาว จื่ออวี๋จึงต้องมาอยู่กับคุณปู่คุณย่า และได้ติดตามพวกท่านบินไปโน่นมานี่เพื่อท่องเที่ยว กับตรวจสอบยาสมุนไพรจีนในพื้นที่ต่างๆ ทั่วโลก เพื่อให้รู้จักวิธีการเพาะปลูกไปจนถึงวิธีการอบบ่มสมุนไพรเหล่านั้น

เพียงแต่…ถ้านี่เป็นต้นโสมจริงๆ ขนาดของมันก็ออกจะใหญ่โตเกินไปหน่อยหรือไม่

เด็กหญิงเอื้อมมือไปคว้าไม้ฟืนท่อนหนึ่งมาพยุงตัวที่ยังเจ็บระบมไม่หาย ก่อนเดินขากะเผลกอย่างทุลักทุเลไปยังต้นโสมที่คล้ายกับกำลังกวักมือเรียกนางเข้าไปหา

Comments

comments

Continue Reading
2 Comments

2 Comments

  1. Nichapha

    กันยายน 19, 2017 at 2:36 PM

    อยากอ่านต่อเมื่อไหร่หนังสือจะออกวางขายค่ะ

    • Jamsai Editor

      ตุลาคม 6, 2017 at 11:36 AM

      สามารถซื้อได้ค่ะ ที่งานมหกรรมหนังสือแห่งชาติ, ร้านหนังสือชั้นนำทั่วไป หรือสั่งซื้อออนไลน์ที่ JamShop ค่ะ

Leave a Reply

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องที่ต้องการถูกทำเครื่องหมาย *

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ชาตินี้ข้าจะรักท่านให้มาก

ทดลองอ่าน ชาตินี้ข้าจะรักท่านให้มาก บทที่ 67-68

บทที่ 67 ถึงจะเป็นช่วงพักกลางวัน ทว่าหวาหยางกลับไม่อาจข่มตาหลับ นางนอนอยู่บนเตียงร่วมกับชีฮองเฮา ประเดี๋ยวก็พูดจาอิงแอบอ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน สานวาสนากับท่านอาของอดีตคู่หมั้น บทที่ 71-73

บทที่ 71 จีเสวียนเค่อใช่ว่าจะมีวรยุทธ์เก่งกาจ ทว่าเขาพาคนมามากมาย คนจากสำนักบูรพาเห็นสถานการณ์ไม่สู้ดีนักจึงล่าถอยอย่างร...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน สานวาสนากับท่านอาของอดีตคู่หมั้น บทที่ 80-81

บทที่ 80 เสียงของกู้เจี้ยนหลีค่อยๆ เบาลงเรื่อยๆ ถึงท้ายประโยคก็แทบไม่ได้ยินแล้ว นางก้มหน้าลง มือกำชายเสื้ออย่างเก้อกระดา...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน สานวาสนากับท่านอาของอดีตคู่หมั้น บทที่ 74-76

บทที่ 74 กู้เจี้ยนหลีละล่ำละลักพูด “หากยังไม่กลับอีกจะสายเกินไปแล้ว ท่านพ่อ ครั้งหน้าลูกจะไปเยี่ยมที่จวนอ๋องนะเจ้าคะ จี้...

community.jamsai.com