เขาคอยสังเกตสถานการณ์รอบตัวอย่างระแวดระวัง
ประตูชักรอกยังคงปิดอยู่ตามคำสั่ง คนปลอมที่เขาสั่งให้นำไปตั้งบนกำแพงปราสาทยังดูปกติเหมือนเดิม เขาสั่งให้แอนโธนี่คอยย้ายตำแหน่งคนปลอมเหล่านั้น ปราสาทดูสงบมาก ตำแหน่งของห้องครัวมีควันสีขาวม้วนตัวเป็นเกลียว ไม่มีร่องรอยการถูกโจมตี
เมื่อเขาเข้ามาใกล้ แอนเดอร์สันยกประตูขึ้น
ท้องฟ้าเริ่มมืดสลัว หอคอยบนซุ้มประตูจุดคบเพลิงแล้ว
นี่เป็นสิ่งเดียวที่ไม่เหมือนกับเมื่อวาน
เขาให้แม่มดคนนั้น ไม่ใช่ ผู้หญิงคนนั้นอยู่ในปราสาท
เขาไม่คิดว่านางจะสร้างปัญหามากนัก ตอนเขาเดินทางไปต่างแดน เขาเคยพบเห็นคนที่อวดอ้างว่าตัวเองรู้เวทมนตร์ แต่พวกเขาเหล่านั้นล้วนเป็นนักต้มตุ๋น อาศัยความเข้าใจผิดของผู้คนหลอกกินหลอกดื่มเท่านั้น
เขาสังเกตเห็นแสงไฟที่ลอดออกมาจากหน้าต่างบนหอคอย เดาว่าผู้หญิงคนนั้นคงหาเทียนไขที่เหลืออยู่จนเจอ แม้จะยากจน แต่ในปราสาทยังมีเทียนไขเพียงพอ ที่น่าสลดใจก็คือเหตุผลที่ทำให้เทียนไขยังเพียงพอเพราะความอดอยากในช่วงสองปีมานี้ทำให้ผู้คนล้มตายไปมาก
บางทีความรู้สึกผิดปกติของเขาคงมาจากแสงไฟในหอคอยแห่งนั้น
เขาควบม้าเข้าไปในปราสาท ตัดผ่านด้านล่างของหอคอยและสังเกตช่องสังหารด้านบนอย่างระแวดระวัง ยามเกิดสงครามช่องเหล่านั้นใช้สำหรับเทน้ำมันร้อนหรือยิงธนูเพื่อโจมตีศัตรูที่บุกรุกเข้ามา แต่ตอนนี้พวกมันปราศจากความเคลื่อนไหว เขาสัมผัสไม่ได้ถึงไอสังหาร
ทว่าก็ยังมีบางอย่างผิดปกติอยู่ดี ความรู้สึกผิดแปลกนั้นทำให้เขาขมวดคิ้วมุ่น
พอควบม้าผ่านด้านล่างหอคอย เขาลงจากม้าที่ลานด้านในปราสาท หลุยส์ที่คอยดูแลคอกม้าเดินออกมาช้าๆ เด็กคนนั้นดูอารมณ์เสียเล็กน้อย แต่เขาเป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
เขาสั่งให้หลุยส์ขนของบนรถลากลงมา แอนเดอร์สันกับแอนโธนี่เข้ามาช่วยเหลือโดยไม่ต้องสั่ง
ในห้องครัวมีแสงไฟ เขายกหม้อซุปเนื้อที่เย็นชืดและผลักประตูเข้าไป เห็นโซเฟียกำลังต้มโจ๊กข้าวโอ๊ต เจ้าสิ่งนั้นไม่มีอะไรให้น่าพูดถึง เขาส่งซุปเนื้อในมือให้ข้ารับใช้หญิง
“เติมซุปเนื้อหม้อนี้ลงไป”
โซเฟียเบิกตาโตเมื่อเห็นซุปเนื้อหม้อนั้นและยื่นมือไปรับอย่างนอบน้อม
“เจ้าค่ะนายท่าน”
“ผู้หญิงคนนั้น ข้าหมายถึงหัวหน้าผู้ดูแลคนใหม่อยู่ที่ใด”
“เอ่อ…นางอยู่ด้านหลังหอหลักเจ้าค่ะ…” โซเฟียตอบอย่างขลาดกลัว
ได้ยินดังนั้นเขาก็หันหลังออกจากห้องครัวและมุ่งหน้าไปด้านหลังหอหลัก ใจครุ่นคิดว่าจะบอกนางอย่างไรดีว่าเขาปล้นนางอีกแล้ว
หรือบางทีเขาอาจไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ในยุคสมัยนี้ใครบ้างที่ไม่เคยปล้นชิง