เขาต้องการอาหารและนางมีอาหาร ง่ายๆ เท่านั้นเอง อีกทั้งนางอาศัยอยู่ในดินแดนของเขา ผลผลิตทั้งหมดของนางมีส่วนหนึ่งที่เป็นของเขา ในเมื่อหลายปีมานี้นางไม่เคยจ่ายส่วยเลย เขาก็แค่ยึดสิ่งที่นางติดค้างเขาอยู่กลับมาเท่านั้น
แต่คุณธรรมในใจดันผุดขึ้นมาเวลานี้ หลักการของอัศวินที่นักบวชบันทึกไว้ในหนังสือกำลังตำหนิความเลวทรามต่ำช้าของเขา
เขาสลัดมันออกจากหัวด้วยความโมโห
หลักการอัศวินบ้าบออะไรกัน
เขาแค่นเสียงหยันและก้าวยาวๆ อ้อมหอหลัก แต่แล้วกลับเห็นภาพอันแปลกประหลาดบนพื้นที่ว่างด้านหลัง
ผู้หญิงคนนั้นไปหาหม้อเหล็กขนาดใหญ่พิเศษมาจากไหนไม่รู้สองใบและก่อไฟที่ลานด้านหลัง ตัวนางยืนอยู่บนม้านั่งตัวเล็ก มือถือไม้ยาวคนน้ำในหม้อที่เดือดปุดๆ
ฟืนใต้หม้อเหล็กลุกโหมรุนแรง แสงจากเปลวเพลิงข้างล่างส่องสะท้อนใบหน้านาง ไอร้อนลอยขึ้นมาเหนือหม้อ เหงื่อเม็ดเป้งผุดซึมบนหน้าผาก ทำให้เส้นผมดำแซมขาวของนางแนบติดไปกับใบหน้าและลำคอ การคนหม้อใหญ่ใบนั้นต้องใช้แรง ดังนั้นตอนนี้นางจึงกัดฟัน ใบหน้าบิดเบี้ยว ดูน่ากลัวกว่าปกติ
ผู้หญิงตรงหน้าดูเหมือนแม่มดที่กำลังเคี่ยวยาพิษอย่างไรอย่างนั้น
“สวรรค์! เจ้าทำบ้าอะไรอยู่”
นางสะดุ้งโหยงจนเกือบพลัดตกลงมาจากม้านั่ง เขาควรปล่อยให้นางร่วงลงมา แต่เขากลับปราดเข้าไปโดยอัตโนมัติและประคองนางไว้
นางลูบหน้าอกหอบหายใจและยืนอย่างมั่นคงอีกครั้ง ยกมือขึ้นจับปอยผมที่ร่วงลงมาเหน็บไว้หลังหู จากนั้นขึงตาใส่เขาอย่างไม่พอใจ
“ข้าทำอะไร? ท่านดูไม่ออกหรือ ข้ากำลังซักผ้าอยู่น่ะสิ”
“ซักผ้า?”
เขาหดมือที่แตะหลังนางอยู่กลับมา ขมวดคิ้วอย่างเคลือบแคลงพลางหันไปมองในหม้อ ถึงเห็นว่าสิ่งที่แช่และเดือดปุดอยู่ข้างในเป็นเสื้อผ้าทั้งนั้น
“ยังมีผ้าปูเตียงด้วย” นางขึงตาพูด
“เจ้าเอาเสื้อผ้าพวกนี้มาต้มทำไม” ผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้วหรือ
“เพราะในปราสาทของท่านไม่มีเสื้อผ้าและผ้าปูเตียงที่สะอาดเลย” นางใช้สองมือกอดอก มองเขาและพูดต่อ “ข้าบอกท่านแล้ว เสื้อผ้าและผ้าปูเตียงของคนป่วยต้องต้มด้วยน้ำเดือด คราบและสิ่งสกปรกที่สะสมมานานพวกนี้ใช้แค่น้ำในบ่อกับน้ำในแม่น้ำล้างไม่สะอาด! ต้องนำพวกมันไปต้มถึงจะขจัดพิษได้!”
พอนางเอ่ยคำว่า ‘พิษ’ ออกมา ทั้งสองต่างได้ยินเสียงสูดหายใจดังขึ้นไม่ไกลออกไป
สวรรค์ เขาทนกับพวกชอบแอบฟังมามากพอแล้ว!
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว แต่กลับเห็นนางเหลือกตาในจังหวะเดียวกันและย่ำเท้า จากนั้นก็หันไปแผดเสียงใส่ช่องธนูเล็กๆ บนชั้นสองของหอหลักว่า “โอ ให้ตาย! ข้าไม่ใช่แม่มด!”