แม้เมื่อครู่จะรีบหนีเอาชีวิตรอด แต่แค่มองปราดเดียวนางก็เห็นว่าสภาพภายในปราสาทย่ำแย่เพียงใด เหมือนปราสาทและหมู่บ้านเกษตรกรรมส่วนใหญ่ที่นางเคยเห็นมานั่นแหละ สถานที่แห่งนั้นเต็มไปด้วยความสกปรกเละเทะ บนพื้นมีมูลไก่มูลม้าเกลื่อนอยู่ทุกหนแห่ง นอกจากเขาแล้ว ทุกคนที่นางเห็นผ่านๆ ล้วนเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ยุง หนอน และแมลงสาบไต่คลานและบินว่อนไปทั่ว บนพื้นเต็มไปด้วยน้ำขัง อากาศเหม็นคลุ้งไปหมด
สถานที่แห่งนั้นเป็นแหล่งเพาะพันธุ์เชื้อโรคและโรคระบาด ต่อให้นางไม่ใช่แม่มด ไม่มีลูกแก้วพยากรณ์เหตุการณ์ในอนาคต นางก็ตัดสินได้ว่าอีกไม่นานคนในปราสาทจะติดโรคทั้งหมดและตายไปกว่าครึ่ง ต่อให้ไม่ตาย อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าก็ต้องอดตาย
ที่ทำให้นางโมโหมากยิ่งขึ้นก็คือนางรู้ว่าเด็กผู้ชายคนนั้นไม่ได้หลงทาง เด็กคนนั้นคิดว่าตัวเองหลงทาง แต่นางรู้ว่าไม่ใช่ เขาถูกผู้ใหญ่พาไปทิ้งในป่าต่างหาก
นางตระหนักดีกว่าใครว่าเด็กคนนั้นเป็นเพียงปลายยอดภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น
ผู้ชายที่มาปล้นนางมีปราสาท แต่ความอดอยากและโรคระบาดทำให้เขายากจนจนไม่เหลือเงินสักแดง เขาหมดสิ้นหนทางแล้ว ดังนั้นเมื่อได้ยินเรื่องราวของเด็กผู้ชายคนนั้น เขาจึงมาลักพาตัวนาง
เขาไม่เหลือหนทางอีกแล้ว
โอ ให้ตายเถอะ ข้าจะต้องเสียใจภายหลังแน่นอน!
หญิงสาวสบถในใจ แต่สุดท้ายก็กำมือและกลับหลังหัน ก้าวยาวๆ ไปบนสะพานหินที่เดินผ่านมาอีกครั้ง เดินกลับไปบนสะพานชักและตรงดิ่งเข้าไปในซุ้มประตู
นางยังไม่ทันเข้าไปในปราสาท เขาก็หันกลับมาเพราะเสียงเอะอะของผู้คน
ก่อนที่ความกล้าหาญของนางจะหมดไป นางก้าวยาวๆ ไปหยุดตรงหน้าเขาและจ้องชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่หน้าตาดุดัน แม้มือข้างหนึ่งของเขาจะอุ้มเด็กหญิงมอมแมมคนหนึ่งอยู่ แต่ดูแล้วก็ยังน่ากลัวอยู่ดี ก่อนที่นางจะนึกเสียใจ นางสูดหายใจลึกและเอ่ยขึ้น
“ข้าไม่ใช่แม่มด ไม่รู้เวทมนตร์ รักษาโรคระบาดไม่เป็น แต่ข้ารู้วิธีดูแลคนป่วย รู้วิธีป้องกันไม่ให้โรคระบาดแพร่ออกไปจนทำให้สถานการณ์แย่ลง หากท่านยินดีรับรองความปลอดภัยของข้าและทำตามที่ข้าบอก ข้าจะบอกวิธีแก่ท่าน”
เขาจ้องนาง
นางทำท่าเหมือนเตรียมตัวมาฆ่ามังกร สองมือกำหมัดแน่น แผ่นหลังเหยียดตรง ศีรษะเล็กแหงนเงยขึ้นและจ้องเขาเขม็งด้วยดวงตาใสกระจ่าง ริมฝีปากคู่งามเม้มแน่น
สายลมอ่อนพัดผ่านไป พาให้ปอยผมสีขาวตรงหน้าผากนางปลิวขึ้นมา
“ว่าอย่างไร ท่านเห็นด้วยหรือไม่”
แอนนี่ในอ้อมแขนกอดคอเขาแน่น เขาจ้องหญิงสาวตรงหน้า รู้ว่าตัวเองไม่มีทางเลือก เขาตระหนักดีกว่าใครว่าสถานการณ์ในดินแดนของเขาอยู่นอกเหนือการควบคุมไปนานแล้ว ชาวบ้านละแวกใกล้ๆ ส่วนใหญ่ป่วยตายไปหมด โรคระบาดบัดซบนั่นแพร่กระจายอยู่ตามหมู่บ้านโดยรอบ ปีก่อนทำให้คนตายไปจำนวนหนึ่ง ปีนี้สถานการณ์ยิ่งแย่กว่าเดิม
