ทดลองอ่าน ข้าผู้นี้… วาสนาดีเกินใคร บทที่ 5

เผยโย่วอันหันกายกลับไป หยุดยืนอยู่หน้าธรณีประตู ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนเอ่ยเข้าไปด้านใน “ท่านย่า หลานอกตัญญูโย่วอันกลับมาแล้วขอรับ”

ภายในห้องนิ่งเงียบไร้สรรพเสียงใดๆ

เผยโย่วอันเลิกชายเสื้อขึ้น อวี้จูรีบร้อนต้องการจะส่งเบาะรองไปให้เขา แต่เขากลับคุกเข่าลงไปแล้ว โขกศีรษะสามครั้งผ่านม่านประตูพร้อมเอ่ย “โย่วอันกลับมาช้า ไม่สามารถมาอวยพรวันเกิดให้ท่านย่าได้ทันเวลา ขอให้ท่านย่าอายุยืนนานดุจภูผา ความสุขเปี่ยมล้มดุจมหาสมุทร รูปโฉมอ่อนเยาว์ไม่สร่างซา ทุกปีล้วนมีวันที่ดีเช่นวันนี้”

หลังม่านประตูยังคงไม่มีเสียงใด เผยโย่วอันหน้าผากจรดพื้น ไม่ลุกขึ้นมา

อวี้จูสะอื้นเอ่ย “ฮูหยินผู้เฒ่า…บนพื้นเย็น คุณชายใหญ่เองก็น่าจะเร่งเดินทางกลับมา บนร่างยังคงเปียกชื้น…”

หลังผ่านไปครู่ใหญ่ เสียงของฮูหยินผู้เฒ่าจึงดังขึ้น “ลุกขึ้นมา! เจ้าคิดอยากเจ็บป่วยไม่สบาย ทำให้ข้าเป็นห่วงกังวลอีกครั้งหรือไร!”

เผยโย่วอันลุกขึ้นจากพื้นทันที ก่อนเลิกผ้าม่านขึ้นแล้วเดินเข้าไป

เจินจยาฝูกลั้นหายใจ ถอยออกมาจากประตูช้าๆ ยืนอยู่ที่ห้องด้านนอก หลังลังเลอยู่เล็กน้อย กำลังคิดจะเรียกถานเซียงให้ไปหามารดาด้วยกัน กลับได้ยินเสียงฝีเท้าหลายคู่มุ่งหน้ามาทางนี้ เมื่อเงยหน้ามองก็เห็นภายในลานปรากฏคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา ซินฮูหยิน เผยเฉวียน เมิ่งฮูหยิน รวมไปถึงเผยซิวจื่อ เผยซิวลั่วต่างเข้ามาด้านในอย่างเร่งรีบ เดินไปที่หน้าประตูห้องของฮูหยินผู้เฒ่าห้องนั้นก่อนหยุดลง

“ท่านแม่ เมื่อครู่บ่าวรับใช้บอกว่าโย่วอันกลับมาแล้ว?”

ซินฮูหยินหันหลังให้เจินจยาฝู นางมองไม่เห็นสีหน้าของอีกฝ่าย ได้ยินเพียงเสียงที่ฟังดูตึงเครียดอย่างมาก คล้ายหนังยางที่ถูกดึงสองข้างจนสุด

เผยเฉวียนกับเมิ่งฮูหยินไม่ได้เอ่ยอะไร เพียงแค่ยืนรออยู่ด้านข้าง

เมื่อเผยซิวจื่อเห็นเจินจยาฝู แววตาก็สว่างวาบ เดินมาหยุดยืนอยู่ใกล้ๆ นาง เอ่ยเรียกเสียงเบาว่า “น้องฝู” ท่าทางมีอะไรอยากจะพูดแต่ก็ไม่ได้พูด

เจินจยาฝูผงกศีรษะให้เผยซิวจื่อ แล้วหันไปทางเผยซิวลั่วที่เอ่ยทักทายตนเองเช่นกัน

เผยซิวจื่อเผยสีหน้าผิดหวังออกมาเล็กน้อย ต่อจากนั้นสายตาก็มองไปที่ประตูบานนั้น แววตาเลื่อนลอยเล็กน้อย สีหน้าเองก็แตกต่างไปจากยามปกติอย่างมาก ริมฝีปากเม้มแน่นเข้าหากัน

“ญาติผู้น้อง”

สิ้นปีนี้เผยซิวลั่วก็อายุครบยี่สิบปีแล้ว เขาศึกษาเล่าเรียนได้ไม่เลวเลย ท่าทางดูสุภาพเปี่ยมด้วยมารยาท เขายิ้มพลางผงกศีรษะให้เจินจยาฝู