ทดลองอ่าน รัตติกาลซ่อนกล บทที่ 7 – หน้า 5 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน รัตติกาลซ่อนกล บทที่ 7

พอเข้ามาในห้องแล้ว แม่นมหลินก็ประคองให้ฟู่หลันหยานั่งลงที่ขอบเตียง ก่อนหันกลับไปสำรวจการจัดวางตกแต่งที่โอ่อ่าแสนประณีต นางถอนหายใจแล้วเอ่ยว่า “ห้องพักห้องนี้ตกแต่งได้งามหรูออกปานนี้ ไม่รู้ว่าเข้าพักคืนหนึ่งต้องใช้เงินมากเท่าใด”

ฟู่หลันหยาเงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะเงียบไปครู่หนึ่ง จู่ๆ นางก็รู้สึกว่าการแต่งห้องพักเช่นนี้ดูคุ้นตาอย่างน่าประหลาด พลันหวนนึกไปถึงความรู้สึกเมื่อแรกเดินเข้ามาในสวนดอกไม้ของโรงเตี๊ยม นางครุ่นคิดด้วยความฉงน หรือที่นี่จะเป็นหอหลิวเปยจริงๆ ไม่น่าจะใช่กระมัง หอหลิวเปยเป็นสถานที่หย่อนใจสำหรับฟังดนตรี แต่ที่นี่กลับเป็นห้องพักรับรอง

อีกอย่างหอหลิวเปยอยู่ที่เมืองหลวง โรงเตี๊ยมแห่งนี้อยู่ที่อวิ๋นหนาน ไม่ว่าเรื่องที่ตั้งหรือการใช้สอย จะอย่างไรก็ไม่อาจเชื่อมโยงถึงกันได้เลย

ขณะกำลังครุ่นคิดก็มีเสียงเถ้าแก่ดังขึ้น “คุณชายขอรับ ถึงแม้โรงเตี๊ยมของพวกเราจะอยู่ที่อวิ๋นหนาน แต่การตกแต่งและรูปแบบการจัดวางสิ่งต่างๆ ล้วนเลียนแบบมาจากโรงเตี๊ยมที่เมืองจิงเฉิงอย่างไม่ผิดเพี้ยน ไม่ปิดบังท่าน โรงเตี๊ยมของข้ามีแขกเข้าพักมาก คืนนี้มีห้องพักแขกสองสามห้องนี้เท่านั้นที่ยังว่าง ไม่อาจรับรองแขกจำนวนมากเช่นนี้ได้ไหว พวกผู้ติดตามของท่านอาจต้องยอมไปพักที่ลานด้านหลังบ้างจึงจะพอขอรับ”

ผ่านไปพักหนึ่งก็มีเสียงชายหนุ่มดังขึ้น เสียงนั้นนิ่งสุขุมและสุภาพยิ่งนัก “เติ้งอวิ๋น เจ้าจัดการแล้วกัน”

อีกคนขานรับ “ขอรับ คุณชาย”

คุณชายเติ้ง? แม่นมหลินกับฟู่หลันหยานิ่งอึ้งไปพร้อมกันทันใด เนื่องจากเพิ่งได้ยินเสียงของเขาที่จุดพักม้า ยังคงจำได้แม่น

คิดไม่ถึงว่าพวกเขาก็มาพักที่โรงเตี๊ยมแห่งนี้ด้วย ดีไม่ดีอาจจะพักอยู่ห้องฝั่งตรงข้ามนี้เอง

แม่นมหลินอดไม่ได้ต้องกระซิบถาม “คุณหนูเจ้าคะ นายท่านกับฮูหยินของพวกเราเคยไปมาหาสู่กับจวนหย่งอันโหวหรือไม่ แม่นมรู้สึกว่าคุณชายเติ้งดูเหมือนจะรู้จักคุณหนูนะเจ้าคะ”

“รู้จักข้า?” นางตะลึงงัน สกุลฟู่กับจวนหย่งอันโหวไม่เคยไปมาหาสู่กันเสียหน่อย

แม่นมหลินพยักหน้า “เมื่อคืนที่ลานเรือน คุณชายเติ้งเอาแต่จ้องมองคุณหนู แต่มิได้ใช้สายตาหยาบโลนเหมือนใต้เท้าหวัง ดูเหมือนจะรู้จักคุณหนูจริงๆ”

พูดถึงตรงนี้ก็พลันนึกถึงคุณชายเติ้งผู้สุภาพเรียบร้อยดุจบัณฑิต ซึ่งดูเหมือนมีเงาร่างของผู้รู้หนังสือทาบทับ จู่ๆ นางก็เกิดความคิดอันบรรเจิด “คุณหนูว่าคุณชายเติ้งกับคุณชายลู่รู้จักกันหรือไม่ คุณชายลู่มีใจคิดถึงคุณหนูเสมอ เห็นคุณชายเติ้งเดินทางมาอวิ๋นหนาน จึงได้ไหว้วานให้เขามาคอยดูแล…”

แม่นมหลินเพิ่งพูดได้ครึ่งเดียว ก็เห็นแววตาฟู่หลันหยาดูเย็นชาลงฉับพลัน นึกได้ว่าเป็นนางที่ปากพล่อย จึงตบปากตนเองด้วยความสำนึกผิด “แม่นมพูดอะไรออกมาหรือนี่! ไม่พูดเรื่องเจ้าคนสารเลวนั่นแล้ว”

พูดจบแม่นมหลินก็หันหลังกลับแล้วเดินไปข้างโต๊ะ แสร้งทำทีกุลีกุจอ แต่ในใจเจ็บปวด คุณชายลู่นั้นดูเหมือนจะดี ใครเลยจะรู้ว่าสิ้นไร้คุณธรรม ไม่พูดเสียยังดีกว่า ไม่พูดถึงเขาแล้วกัน

ฟู่หลันหยานิ่งเงียบไปพักใหญ่ ก่อนสงบใจลงได้ในไม่ช้า เห็นแม่นมหลินมีสีหน้ารู้สึกผิด ก็รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังครุ่นคิดแต่เรื่องหยุมหยิม จึงทั้งขบขันทั้งสงสาร “แม่นม ที่แม่นมถือคือชุดนอนของข้า เหตุใดเอาไปแขวนบนชั้นวางอ่างล้างหน้าเสียเล่า”

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

    By

    บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยากลำบากเหลือแสน เดิมท...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.5-1.6

    By

    บทที่ 1.5 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง ยามนี้ในห้องลงทัณฑ์เงียบสงัดราวกับไร้คนมีชีวิต ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ยากจะทานทนเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.3-1.4

    By

    บทที่ 1.3 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง หลังจากหิมะตกในยามค่ำคืน วันถัดมาที่หนานไห่จื่อก็ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ผู้ดูแลเอามือป้องตาพลางเปิ...

  • ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

    By

    บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาครั้งนี้ หลายคนต่างบอก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถสปอร์ตออกไปจากโรงจอด...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเอ...

community.jamsai.com