ทดลองอ่าน ราชันใต้อาณัติ บทที่ 4

“พวกเราอาจจะมีเรื่องเข้าใจผิดกันอยู่สักหน่อย…” เป็นสตรีต้องรู้ว่าเมื่อใดควรถอย ฉินโยวโยวตัดสินใจถือโอกาสยอมแพ้รับผิดก่อนที่อีกฝ่ายจะบันดาลโทสะ

มาถึงเวลานี้แล้ว ต่อให้นางโง่งมเพียงใดก็ไม่มีทางหวังเพ้อพกว่าอีกฝ่ายจะไม่รู้ว่านางก็คือคนที่มีเรื่องขัดแย้งกับเขาอย่างรุนแรงเมื่อหนึ่งปีก่อน

“หืม? เจ้าแน่ใจนะว่าเป็นเพียงความเข้าใจผิดเล็กๆ?” เสียงของเหยียนตี้เย็นยะเยือกขึ้น ซึ่งยังคงเปี่ยมไปด้วยความน่าเกรงขาม

ฉินโยวโยวกลอกลูกตาไปมา พยายามครุ่นคิดว่าควรทำเช่นไรถึงจะทำเรื่องใหญ่ให้กลายเป็นเรื่องเล็กแล้วทำเรื่องเล็กให้จบกันไปได้ ที่สำคัญที่สุดคือต้องทำให้ปีศาจร้ายตรงหน้าผู้นี้ไม่คิดถึงความแค้นเก่า ลืมเรื่องที่นางเคยล่วงเกินเขาโดยไม่ตั้งใจในอดีตไปเสีย

“สมคบโจรชั่ว ต่อต้านกองทัพราชสำนัก ผิดคำพูดไม่รักษาสัญญา ดูหมิ่นเชื้อพระวงศ์อย่างโจ่งแจ้ง เป็นเรื่องเข้าใจผิดเล็กๆ?” เหยียนตี้ไล่ต้อน แต่ละคำล้วนคมกริบดั่งใบมีด

“สวรรค์มีเมตตาต่อสรรพสัตว์…พวกเขาล้วนล้างมือเลิกเป็นโจรนานแล้ว เป็นท่านชัดๆ ที่หมายตาขุมทรัพย์ของราชวงศ์ก่อนที่อยู่ด้านหลังค่ายภูเขา อีกอย่างสองทัพประจันหน้ากัน การจะใช้อุบายมิใช่เรื่องปกติยิ่งหรือไร ขะ…ข้าเองก็ไม่ได้ตั้งใจเสียหน่อย ข้าไม่รู้ว่าสัญลักษณ์มือนั้นจะ…จะมีความหมายเช่นนั้น…” ฉินโยวโยวโต้แย้งเสียงแผ่ว

“เจ้าหมายความว่าเรื่องนี้เป็นความผิดของข้า?”

“มิใช่ๆ ล้วนเป็นความผิดของข้าเอง แล้ว…ท่านคิดจะทำเช่นไร” ฉินโยวโยวพูดอย่างจนใจ

เหยียนตี้มองนางตั้งแต่ศีรษะจรดเท้ารอบหนึ่ง ก่อนเอ่ยว่า “ข้าสนองโทษด้วยคุณ ช่วยเจ้ารวมถึงสัตว์วิเศษของเจ้าเอาไว้หลายครั้ง การจะให้เจ้าทำงานให้ข้าก็ถือเป็นการสมควร”

ฉินโยวโยวระแวงระวังขึ้นมาทันใด “ท่านต้องการให้ข้าทำอะไร”

“ข้างใต้สวนดอกไม้ในจวนอ๋องมีคลังสมบัติอยู่แห่งหนึ่ง ข้าคิดจะหาคนที่ไว้ใจได้มาติดตั้งกับดักกลไกขึ้นใหม่”

“เพียงเท่านี้?” นี่จะง่ายเกินไปแล้วกระมัง! ฉินโยวโยวไม่อยากเชื่อในความโชคดีของตนเองแม้แต่น้อย ทว่าคิดอีกทีก็รู้สึกไม่ชอบมาพากล!

“ท่านคงมิได้คิดจะรอข้าติดตั้งกับดักกลไกเสร็จเรียบร้อยแล้วก็สังหารข้าปิดปากกระมัง” ฉินโยวโยวถามด้วยท่าทางอกสั่นขวัญแขวน ฝีมือฆ่าคนไม่กะพริบตาของเหยียนตี้นั้นนางได้เห็นมาหลายครั้งระหว่างทาง เรื่องที่เชื้อพระวงศ์ชนชั้นสูงเหล่านี้ชอบทำที่สุดก็คือฆ่าลาเมื่อเสร็จงานโม่แป้ง*

“วางใจเถอะ ไว้ชีวิตเจ้ายังมีประโยชน์มากกว่า”

“ประโยชน์อะไร” ฉินโยวโยวถาม

ไม่ว่ามองอย่างไร เหยียนตี้ก็ไม่เหมือนคนที่ใจกว้าง หากไม่ถามแผนการของเขาให้รู้เรื่อง นางก็ไม่อาจสบายใจได้

โปรดติดตามตอนต่อไป