ทดลองอ่าน ร้อยเรียงรักเคียงฤทัย บทที่ 2.4-2.6 – หน้า 4 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ร้อยเรียงรักเคียงฤทัย บทที่ 2.4-2.6

9

 

ตั้งแต่กลับมาจากหอเทียนเซียง ซย่าชิงยวนก็ประหม่าอย่างบอกไม่ถูกมาตลอด ไม่รู้จริงๆ ว่ามือวางอยู่ตรงส่วนใด ยามนี้ลู่หย่วนก้มลงมาถามนาง ซย่าชิงยวนค่อยร้อง “อ๊า…” ขึ้นอย่างความรู้สึกช้า แล้วก็ร้อง “อื้อ…” จากนั้นก็ร้อง “อา…” จากนั้นถึงจะปล่อยมือออก ใบหน้านางแดงจนร้อนลวก ลนลานเอนไปด้านหลัง ทว่านึกไม่ถึงว่าเส้นผมจะบังเอิญเกี่ยวเข้ากับหัวเข็มขัดที่ง้างออกครึ่งหนึ่งของเขาในเวลานี้ นางกรีดร้องอย่างเจ็บปวด แล้วก็ถูกดึงกลับไปซบกับอกเขา

ลู่หย่วนก้มลงมาใช้แขนรัดรอบตัวนางอย่างไม่สบอารมณ์ ออกแรงดึงผมปอยนั้นออก

“เจ็บๆๆ! ท่านเบาๆ หน่อย โอ๊ย!”

“ถ้าเจ้าไม่รีบหนีไปเมื่อครู่ ตอนนี้จะเจ็บเช่นนี้หรือ”

“ถ้าข้าไม่รีบหนี จุดจบจะยิ่งแย่ไปกว่านี้อีก โอ๊ย…ท่านเบาๆ”

“อย่าร้อง จะเสร็จแล้ว”

“ช้าหน่อย! ท่านจะออกแรงเยอะเพียงนั้นไปเพื่ออันใด!”

“แล้วจะให้ทำอย่างไร เจ้าอยากให้ยืดเยื้อไปกว่านี้หรือ”

กว่าจะแกะเส้นผมที่โชคร้ายปอยนั้นออกจากเข็มขัดได้ ทั้งสองค่อยนึกขึ้นได้ทีหลังว่านอกประตูมีคนอยู่และมีอยู่ไม่น้อย แต่มาตอนนี้หญิงงามที่นอกประตูหายวับไปจนหมด อย่างไรเสียเนื้อความในบทสนทนานี้ก็ออกจะ…เร้าใจไปหน่อย

ซย่าชิงยวนเงี่ยหูฟังอยู่ครู่หนึ่ง พบว่าคนข้างนอกได้แยกย้ายไปแล้วจริงๆ นางจึงหันมาหาลู่หย่วนและทำปากพะเยิบพะยาบอย่างอัศจรรย์ระคนดีใจ “ไปกันหมดแล้วหรือ”

ลู่หย่วนเท้าแขนกับโต๊ะราวกับยังไม่อาจเอาชนะฤทธิ์สุรา เสื้อของเขาแบะออกครึ่งหนึ่ง เข็มขัดหลุดลุ่ย ยืนกุมหน้าผากสักพักค่อยส่ายศีรษะ “เจ้าไม่คิดดูล่ะว่าเมื่อครู่เราพูดอะไรไปบ้าง”

เปลวไฟจากเทียนส่งเสียงปะทุ แสงโคมสลัวส่องเค้าโครงหน้าลู่หย่วนให้ชัดเจน ยามมองนางสีหน้าคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม ไร้ความรู้สึกแต่ก็มีความรู้สึก นางถูกรูปลักษณ์ของเขาสะกดเอาไว้อีกครั้ง ขณะวิญญาณหลุดลอย ค่อยตระหนักได้ว่าบทสนทนาเมื่อครู่ชวนให้ผู้อื่นเข้าใจผิดได้เพียงไร

ซย่าชิงยวนนึกในใจ ช่างเถอะ เรื่องที่พวกเราถูกผู้อื่นเข้าใจผิดไม่ได้มีแค่เรื่องนี้

“ดีเหมือนกัน วันนี้นับว่าข้ามีคุณงามความชอบ ใต้เท้าพักผ่อนเถอะ ข้าขอตัวกลับห้องไปนอนก่อน” นางหาวหวอดเตรียมผละจากไป ลู่หย่วนในวันนี้ดูแปลกไป นางรับมือไม่ถูกเลยจริงๆ

“ไป? ไปที่ใด” เขานั่งลงที่ข้างโต๊ะ พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเมามาย

“กลับห้องตนเองอย่างไรเล่า” นางเอ่ยอย่างคนใจฝ่อ

เมื่อตอนที่ลู่หย่วนไม่อยู่ นางได้เลือกเรือนสะอาดหลังเล็กในจวนสกุลลู่ไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว อยู่ตัวคนเดียวอย่างสงบเงียบ นางอยากจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

“ซย่าชิงยวน”

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อนางอย่างจริงจัง ไม่ได้หยอกเย้า ไม่ได้ซักไซ้ เพียงแต่น้ำเสียงอ้างว้างอย่างยิ่ง ราวกับกำลังเรียกคนอีกคนที่ชื่อซย่าชิงยวน เขามองขึ้นมาที่นาง แววตาซับซ้อน บนบันไดหอเทียนเซียงเขาก็ใช้แววตาเช่นนี้มองนางอยู่ชั่วขณะ

“รินชาให้ข้าที ได้หรือไม่” เขาพิงโต๊ะหนังสือพลางเอ่ยเสียงเบายิ่ง ส่อแววความอ่อนแอให้เห็นอยู่รางๆ

ซย่าชิงยวนทนเห็นคนงามออดอ้อนไม่ได้เป็นที่สุด นางวิ่งอย่างกระฉับกระเฉงไปรินน้ำชามาให้เขาถ้วยหนึ่ง

ลู่หย่วนรับน้ำชาไปดื่มคำหนึ่ง จู่ๆ ก็ยิ้มขึ้นมา “จืดแล้ว”

“ท่านไม่ชอบรสจืดก็อย่าดื่ม” นางกลอกตาอย่างค่อนข้างเอาเรื่อง “ข้าไม่ใช่สาวใช้ของท่านเสียหน่อย”

“เจ้าย่อมไม่ใช่อยู่แล้ว” ลู่หย่วนวางถ้วยชาแล้วยืนขึ้น เดินซวนเซไปที่ข้างเตียง ยามเดินเฉียดไหล่นางมือก็ลากผ่านนางเบาๆ

ระหว่างที่นิ้วเกี่ยวกัน จิตใจของนางแทบจะหวั่นไหวตามการสัมผัสนั้น แต่ลู่หย่วนชักมือกลับเสียก่อน พูดกับตนเองเบาๆ ว่า “เจ้าคือ…ยวนเอ๋อร์ของข้า”

ซย่าชิงยวนใจเต้นดังตึกตัก คนผู้นี้กล่าวคำพูดเหลวไหลอันใดกัน

นางเพิ่งนึกอยากถามเขา แต่ตัวต้นเรื่องก็แผ่ลงไปบนเตียง หลับไปทั้งชุดนั้น

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • กระบี่โอบจันทรา

    ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 4

    By

    บทที่ 4 ไม่ต้องทน   “เที่ยวเล่น?” หิมะขาวแปดเปื้อนสีแดงเป็นดวงๆ เด็กหนุ่มผู้เพิ่งก่อเหตุสังหารหมู่มาหมาดๆ พลันเอ่ยถามนางอย่างปุบปับว่าอยากไป...

  • กระบี่โอบจันทรา

    ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 3

    By

    บทที่ 3 หอจื้อเฟิง   เจ๋อจู๋วางซางหรงลง แล้วทอดฝีเท้าเอื่อยๆ เข้าไปในลานเรือน นางไม่ได้ตามไป เพียงยืนถือตะเกียงมองตามแผ่นหลังของเขา จากนั้นก...

  • กระบี่โอบจันทรา

    ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 2

    By

    บทที่ 2 ผีเสื้อทอง   เจ๋อจู๋นึกว่าตัวเองหูฝาด ความตกตะลึงสะท้อนออกมาทางสีหน้า “หายากนะ...เจ้าซื้อตัวข้า” เขาโยนเครื่องประดับในมือเล่น ดวงตาก...

  • กระบี่โอบจันทรา

    ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 1

    By

    บทที่ 1 ฆ่าข้าที   ผืนนภากระจ่างใส ลมรำเพย ทุ่งหิมะขาวโพลนสุดลูกหูลูกตา บนถนนหลวงสายกว้างอยู่ในพื้นที่เมืองหนานโจว ขบวนรถม้าเคลื่อนตัวผ่านช่...

  • ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก

    ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 175

    By

    บทที่ 175 อวี้ฉือเฟยเยี่ยนกลับไม่สนใจ เอาแต่ปิดตาแกล้งหลับ เซียวอ๋องโน้มตัวคร่อมทับ ก้มลงหอมแก้มที่อวบอิ่มขึ้นของนางเสียเลย อวี้ฉือเฟยเยี่ยน...

  • ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก

    ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 174

    By

    บทที่ 174 เซวียนหมิงมองพวงแก้มแดงระเรื่อของนางแล้วคลี่ยิ้ม ก่อนใช้ผ้าอุ่นร้อนวางบนศีรษะน้อยๆ ของนางอย่างแผ่วเบา ตอนนั้นเองข้างนอกประตูมีเสีย...

  • ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก

    ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 173

    By

    บทที่ 173 เวินจื้อต๋าจะกล้าคัดค้านได้อย่างไร เขายื่นมือสั่นๆ ไปรับมาทันที เขาอ่านจนท่องขึ้นใจไปหลายรอบ เพียงแต่ยิ่งอ่านมือก็ยิ่งสั่นมากกว่าเ...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

กระบี่โอบจันทรา

ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 1

บทที่ 1 ฆ่าข้าที   ผืนนภากระจ่างใส ลมรำเพย ทุ่งหิมะขาวโพลนสุดลูกหูลูกตา บนถนนหลวงสายกว้างอยู่ในพื้นที่เมืองหนานโจว ขบวนร...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน หยกเร้นชะตา บทที่ 87.1-87.2

บทที่ 87.1 พ่ายแพ้ยับเยิน เป็นครั้งแรกจริงๆ ที่ฉินอี๋พบเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ เขาเป็นรัชทายาท โตมาจนป่านนี้ยังไม่เคยมีใค...

ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก

ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 171

บทที่ 171 ครั้งนี้ที่หวังอวี้หล่างย้อนกลับเมืองหลวงมีสาเหตุอื่นซ่อนอยู่ ตอนที่เซียวอ๋องเพิ่งไปถึงชายแดนเหนือ งบประมาณกับ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน หยกเร้นชะตา บทที่ 86.1-86.2

บทที่ 86.1 จัดหาอนุ “หม่อมฉันเข้าใจแล้วเพคะ” ฉู่จิ่นเหยาตอบรับอย่างคล่องแคล่วด้วยท่าทางว่านอนสอนง่าย แต่เพียงพูดว่าเข้าใ...

community.jamsai.com