ทดลองอ่าน วาสนาคนเขลา บทที่ห้า-บทที่หก

ฉู่จิ้งเฟิงแม้จะมีผมขาวใบหน้าเย็นชา แต่การเล่นแบบเด็กๆ เช่นนี้ดูเหมือนจะทำได้ดีมาก ตัวเมือง อาคาร ประตู รวมถึงตลาดไม่ขาดแม้แต่อย่างเดียว ทั้งยังขุดคูเมืองไว้รอบนอกเมืองอีกด้วย

ตอนนี้ฉู่จิ้งเฟิงกำลังถือกาน้ำที่ใช้รดน้ำต้นไม้ในลานบ้าน เติมน้ำใส่ในร่องน้ำเล็กนั้นอย่างช้าๆ ไม่นานน้ำในคูน้ำก็เพิ่มขึ้น สาวน้อยด้านข้างทนรอไม่ไหววางเรือกระดาษลงใน ‘คูน้ำ’ นั้น

เมืองนี้สร้างได้สวยมาก หลี่รั่วอวี๋อิจฉามากที่มือของเขาคล่องแคล่วแบบนี้ ไม่เหมือนตนเองที่มักจะมือสั่น ทำทรายกระจายเต็มไปทั่ว

เมื่อคิดเช่นนี้ นางก็เกิดความชื่นชมขึ้นทันที ร่างนั้นค่อยๆ ขยับเข้าใกล้แขนกำยำของชายหนุ่ม จากนั้นก็ทำเหมือนแมวน้อย ใช้แก้มนุ่มนิ่มถูไถแขนของเขาที่โผล่ออกมาจากแขนเสื้อพลางเอ่ย “พี่ฉู่…”

ขนอ่อนนุ่มบนใบหน้าทำให้ชายหนุ่มคันในหัวใจ มือของชายหนุ่มหยุดลงทันใด เพราะบนมือมีทรายติด ไม่อาจไปกอดสาวน้อยที่ออดอ้อนนี้ได้ จึงใช้แขนถูไถแก้มของนาง เอ่ยพูดเสียงอ่อนโยน ไม่เหลือความเยือกเย็นตอนที่อยู่ในโถงรับแขกเมื่อครู่เลย “รั่วอวี๋เด็กดี อย่านอนหมอบบนกองทราย ตามข้าไปล้างมือ ข้าเอาแป้งม้วนกรอบมาให้เจ้าด้วย…”

ตอนที่หลี่รั่วอวี๋เผยรอยยิ้มสดใสออกมา ในดวงตาสงบนิ่งของชายหนุ่มก็เหมือนจะมีรอยยิ้มตามไปด้วยเช่นกัน ไม่รู้ด้วยเหตุใด เห็นภาพนี้แล้วหัวใจหลี่รั่วฮุ่ยกลับสงบลง น้องสาวเป็นคนน่ารักมาแต่ไหนแต่ไร เมื่อก่อนฉลาดเฉลียวถูกใจคน ตอนนี้แม้จะสมองเสื่อมก็ยังอ่อนหวานน่ารักเหมือนเดิม อย่างน้อยๆ ภายหน้าถึงฉู่จิ้งเฟิงจะรับอนุ น้องสาวที่เหมือนเด็กเล็กคงไม่เกิดความอิจฉาอย่างเด็ดขาด คงไม่เหมือนนางที่อารมณ์ร้อนทำให้สามีโกรธจนมีปากเสียงกันมากมายหลายครั้ง

คิดถึงตรงนี้หลี่รั่วฮุ่ยก็ถอนหายใจเบาๆ อีกครั้ง เพื่อน้องสาว และเพื่อตัวนางเอง…

‘คุณหนูรองสกุลหลี่จะแต่งงานกับฉู่จิ้งเฟิงซือหม่าแห่งต้าฉู่แล้ว’ ข่าวนี้ดังระเบิดในเมืองเหลียวเฉิงทันที หลายวันนี้สิ่งที่ทุกคนพูดถึงมากที่สุดก็คือ ‘คนโง่เขลามีวาสนาของคนโง่เขลา!’

เดิมทีตกม้าจนสมองเสื่อม และยกเลิกการแต่งงานกับสกุลเสิ่น นั่นเท่ากับว่าหญิงผู้นี้หาคู่ครองได้ยากแล้ว ผู้ใดเลยจะคิดว่ากลับได้แต่งงานดีอย่างที่คิดไม่ถึง

เมืองเหลียวเฉิงเป็นสถานที่เล็กๆ เอกลักษณ์ของสถานที่เล็กๆ ก็คือทุกคนรู้จักกันเป็นอย่างดี ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่ดูแลใบรายชื่อแขกเหรื่อ ทันใดนั้นก็พบว่าคนที่ต้องเชิญมีจำนวนมากเหลือเกิน หากไปที่เมืองซูเฉิงพร้อมกันหมด นั่งรถไม่สะดวกไม่ว่า แต่เกรงว่าคงจะเบียดเสียดจนจวนกลางสวนอันวิจิตรของท่านหญิงไหวอินระเบิดแน่นอน จวนของอ๋องโหวระดับนั้น ใช่ว่าจะให้ชาวบ้านทั่วไปเข้าออกตามใจชอบได้ ไม่เหมาะสมจริงๆ!

ตามความคิดของนาง จะจัดงานเลี้ยงขึ้นที่เมืองเหลียวเฉิงก่อน นี่ก็เป็นขั้นตอนพิธีการจัดงานของตระกูลใหญ่ในเมืองเหลียวเฉิง ดังนั้นนางจึงวางแผนตั้งแท่นแสดงละครที่หน้าศาลบรรพชนสกุลหลี่ แล้วตั้งโต๊ะจัดเลี้ยงแปดสิบแปดโต๊ะ ใช้เสียงอ่านเป็นมงคล เชิญคนมาร่วมดื่มกินกันเจ็ดแปดรอบก็คงพอสมควรแล้ว