ทดลองอ่าน อี๋เหนียงห้าขององค์หญิง บทที่ 5-บทที่ 6

อาการบาดเจ็บของหลินผู้พ่อดีขึ้น ถุงเหอเปาของจือจือก็ปักเสร็จแล้ว กระทั่งข้ออ้างที่จะนำไปให้เซี่ยงชิงจวี นางยังคิดเตรียมไว้พร้อมสรรพ

วันนี้นางบรรจงแต่งกายอย่างประณีต ก่อนออกจากบ้าน หลินหยวนที่เล่นลูกหนังอยู่ตรงลานเงยหน้าขึ้นมาเห็นนางแล้วชะงักไป

“พี่ใหญ่ วันนี้ท่าน…”

จือจือเกร็งเล็กน้อย แล้วก้มลงไปมองกระโปรงตนเอง แสร้งทำท่าเหมือนไม่มีอะไร “ทำไมหรือ”

“งามมากเลย” น้องชายยิ้มแฉ่งจนเห็นฟันแปดซี่

หลินหยวนไม่ได้พูดปด

จือจือไม่มีความรู้เรื่องโคลงกลอน ทว่าชำนิชำนาญงานครัวและงานเย็บปักอย่างยิ่ง นางเกิดใหม่อีกครั้งก็เท่ากับว่าเคยใช้ชีวิตล่วงหน้ามาหลายปี ครอบครัวนางไม่ได้ร่ำรวย เสื้อผ้าส่วนใหญ่นางเย็บเองเสียมาก แม้แต่เสื้อผ้าของบิดาและน้องชายก็เช่นกัน แต่ก่อนเวลาเย็บเสื้อ นางจะเย็บตามแบบที่นิยมกันในยุคนั้น แต่นี่นางย้อนเวลากลับมาเกิดใหม่ จึงนำแบบเสื้อผ้าที่จะเป็นที่นิยมในอนาคตมาเย็บล่วงหน้า

เป็นต้นว่าชุดที่นางใส่ในวันนี้ ปัจจุบันกระโปรงติดระบายกำลังเป็นที่นิยม ชุดของนางปรับชายระบายให้เล็กและสั้นลง ลายปักที่แพร่หลายในยุคนี้เป็นลวดลายดอกไม้ใบหญ้า จือจือมีฝีมือปักผ้าเป็นเลิศ ทั้งยังเห็นว่าเซี่ยงชิงจวีมองตนเองเป็นสุภาพชน จะต้องชอบนกกระเรียนอย่างแน่นอน ตัวนางเองชอบสีสันฉูดฉาด จึงปักรูปนกกระเรียนสีแดงไว้บนกระโปรง จะงอยปากนกอยู่บนเนินอกพอดิบพอดี แต่งแต้มความเย้ายวนที่เอ่ยออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ให้เข้มข้นยิ่งกว่าเก่า เสื้อแขนกว้างนางก็ปรับแขนให้สอบแคบลง ยังผลให้มือโผล่พ้นชายแขนเสื้อ แล้วสวมถุงมือนวมสีเขียวอ่อนป้องกันอากาศหนาวเย็น ถุงมือนวมนี้นางเอาเสื้อเก่ามาดัดแปลง จากนั้นก็ปักรูปนกกระเรียนลงไปเช่นกัน เพียงแต่นกกระเรียนบนถุงมือเป็นนกสีขาวตัวเล็กกระจิริด ถุงมือนวมแบบที่นางสวมอยู่ยังไม่เป็นที่นิยมในปัจจุบัน

นอกจากนั้นนางยังผูกผ้ากันลมสีน้ำเงินเข้มเพื่อกันหนาว สีสันตัดกันกับถุงมือนวมอย่างน่ามอง

ส่วนทรงผมนั้น เด็กสาวยุคนี้นิยมไว้หน้าม้าบางๆ ปิดหน้าผาก แต่จือจือไม่เอาด้วย เชิงผมตรงหน้าผากนางยื่นลงมาเป็นทรงแหลมสวย ชาติที่แล้ว กว่านางจะทำผมเปิดหน้าผากก็หลังจากเป็นอนุของราชบุตรเขย แต่คราวนี้ไม่ใช่ เพราะอีกสามปีให้หลัง สาวๆ ในเมืองนิยมเปิดหน้าผากกันทั้งนั้น นางจึงจะเปิดเสียตอนนี้เลย

จือจือคิดดีแล้วว่าจะยอมทุ่มเททุกอย่างเพื่อเปลี่ยนชะตาชีวิตตนเอง

นางอมยิ้มเอ่ย “พี่จะออกไปข้างนอกสักครู่ เจ้าอยู่บ้านดีๆ ล่ะ”

หลินผู้พ่อออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ดังนั้นขอเพียงจือจือกลับมาให้เร็วพอก็จะไม่ถูกบิดาจับได้