ทดลองอ่านนิยาย แม่ทัพอยู่บน ข้าอยู่ล่าง บทที่ 4

ท้องฟ้าไร้ทั้งแสงดาวและแสงเดือน ทหารสามพันนายที่หนีรอดจากการเข่นฆ่าทำลายล้างโม่เป่ยรวมตัวกันอยู่บนยอดภูเขาเฮยซาน ลับดาบลับอาวุธเป็นประกายคมกริบ ทุกคนดื่มเลือดร่วมสาบาน ปฏิญาณว่าแม้ต้องตายก็จะล้างแค้นให้ได้

ไม่มีสุราย้อมใจ ใช้น้ำสะอาดแทน

ไม่มีเนื้อชิ้นใหญ่ ใช้ขนมรังนก* แทน

ตอนนั้นนางลุกขึ้นยืนบอกกับทุกคน

‘หากได้ชัยชนะกลับเมืองหลวง ข้าจะขอเชิญพี่น้องทุกคนไปดื่มสุราเลิศรสร่วมกัน!’

ทุกคนหัวเราะครื้นเครง

‘ลำพังแค่สุราเลิศรสมิได้! ต้องมีเรือสำราญที่ดีที่สุดบนแม่น้ำฉินและนางระบำที่งามที่สุดของตรอกหกสันติ ท่านแม่ทัพอย่าตระหนี่ถี่เหนียวไปเลย คราวนี้พวกเราจะต้องดื่มให้ท่านสิ้นเนื้อประดาตัวให้ได้!’

นางพูดยิ้มๆ

‘เช่นนั้นก็ดื่มกันสามวันสามคืนไปเลย!’

‘ดี!’

‘โบกสะบัดธงชัย!’

‘พบกันใหม่ที่เมืองหลวง!’

ทุกคนกระดกน้ำดื่มรวดเดียวหมดแล้วขว้างชามแตกกระจาย ตะโกนเสียงดังลั่นอย่างฮึกหาญ จากนั้นสวมชุดเกราะทองแดง วิ่งทะยานลงเขาพร้อมนาง บุกทะลวงค่ายทหารข้าศึก

สงครามชี้ชะตา! สู้รบด้วยชีวิต!

ราตรีนั้นพวกนางเอาชนะข้าศึก ทว่ามีพี่น้องหนึ่งพันสองร้อยสามสิบเจ็ดคนมิได้กลับมาอีก

หกปีให้หลัง พี่น้องสามพันคนในครั้งนั้นเหลือเพียงห้าร้อยสามสิบสองคน

เหล่าหวงที่ร้องละครเป็นตายไปแล้ว เจ้าหมาน้อยหัวดื้อตายไปแล้ว เสี่ยวเหอที่ร้องเพลงรักได้หวานซึ้งตรึงใจยิ่งกว่าเสียงนกคีรีบูนตายไปแล้ว เหล่าเมาที่มีฝีมือทำอาหารเป็นเลิศตายไปแล้ว เหล่าหนิวที่ใช้ใบหญ้าสานเป็นตั๊กแตนได้ตายไปแล้ว เถี่ยจู้ที่วันๆ บ่นแต่อยากหาภรรยาสักคนตายไปแล้ว อาหนิวที่ชอบต่อล้อต่อเถียงเป็นที่สุดก็ตายไปแล้ว@@@

มีอะไรควรค่าแก่การฉลองยิ่งกว่าการมีชีวิตอยู่

“ต้องดื่ม สุรานี้ต้องดื่ม! รีบไปจับจองเรือสำราญบนแม่น้ำฉินทุกลำ ไปเรียกตัวนางระบำ นักบรรเลงที่เก่งที่สุดของตรอกหกสันติมาให้หมดเดี๋ยวนี้เลย! ข้าจะเลี้ยงพี่น้องทุกคนดื่มสุราเลิศรสที่สุด!”

หมู่นี้ซย่าอวี้จิ่นรู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านอยู่บ้าง กว่าเขาจะพูดกล่อมจนมารดาอารมณ์ดีได้มิใช่ง่ายดาย พอมีสหายกินสหายเที่ยวมาชักชวนไปดื่มสุราฟังนักเล่านิทานด้วยกัน เขาเลยตอบตกลง

ไม่คาดว่าความตื่นเต้นสนใจของชาวเมืองที่มีต่อเรื่องตีทัพของหมานจินแตกราบคาบยังไม่ลดน้อยถอยลง เดินเข้าร้านสุราริมแม่น้ำฉินสิบร้าน มีเก้าร้านกำลังเล่าตำนานความกล้าหาญของเยี่ยเจา เรื่องเล่าเต็มไปด้วยการต่อเติมเสริมแต่งเกินความจริง นักเล่านิทานก็พูดจนน้ำลายแตกฟอง เรียกเสียงโห่ร้องชอบใจจากทุกคนเป็นระลอกและมีการตกรางวัลกันไม่ขาดสาย ขณะที่ร้านสุดท้ายกำลังเล่าเรื่อง ‘บันทึกรักนกขมิ้น’ เป็นเรื่องราวของหนุ่มรูปงามกับสาวสะคราญโฉมแอบลอบฝากสารนัดพบกันใต้จันทรา

* ขนมรังนก (วัวโถว) ขนมนึ่งชนิดหนึ่งทำจากแป้งข้าวโพด แป้งเกาเหลียง หรือแป้งธัญพืชชนิดอื่น โดยปั้นเป็นรูปกรวยคว่ำ ด้านล่างเป็นโพรงคล้ายรังนก