ทดลองอ่าน วาสนาคนเขลา บทที่ห้า-บทที่หก

สกุลหลี่ไม่มีญาติที่สูงศักดิ์อะไร ชาวเมืองระดับนี้จะไปดื่มสุรามงคลที่คฤหาสน์สกุลฉู่ได้อย่างไร! หากรู้ว่าตอนที่เจรจาเรื่องการแต่งงานกับคฤหาสน์สกุลเสิ่น ทางฮูหยินผู้เฒ่าสกุลเสิ่นเสนอว่าให้สองสกุลจัดโต๊ะเลี้ยงกันเอง เพราะญาติของสกุลเสิ่นส่วนมากเป็นขุนนางในราชสำนัก ส่วนสกุลหลี่มีญาติส่วนใหญ่เป็นพ่อค้า ต้องรักษาหน้าตาซึ่งกันและกันไว้ ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่ในตอนนั้นแม้จะรู้สึกไม่สบายใจ แต่ก็คิดว่านี่เป็นเรื่องจริง จะปล่อยให้เป็นเพราะญาติของตนเองไม่มีตำแหน่งหน้าตาใดทำให้บุตรสาวถูกหัวเราะเยาะไม่ได้ ดังนั้นจึงตกปากรับคำ

สำหรับตอนนี้ แม้จะคิดก็ยังไม่กล้าคิด ตอนนั้นพยานที่เขียนหนังสือหมั้นหมายล้วนเป็นขุนนางในราชสำนัก ถึงตอนเข้าพิธี คงมีขุนนางมีอำนาจมากมายมารวมตัวกันไม่ใช่หรือ

แต่พ่อบ้านที่ฉู่จิ้งเฟิงส่งมาแจ้งว่า การแต่งงานของสกุลหลี่เป็นเรื่องมงคล คุณหนูรองต้องปรารถนาจะให้คนทางบ้านร่วมยินดีไปกับนาง จะให้สกุลหลี่จ่ายเงินจัดโต๊ะเลี้ยงเพียงฝ่ายเดียวได้อย่างไร ซือหม่าได้ปรึกษากับท่านหญิงแล้ว จะเปิดลานด้านนอกของจวนกลางสวน แล้วตั้งแท่นแสดงละคร เชิญนักแสดงมีชื่อเสียงจากเมืองหลวงมาร้องบทละครสามวันสามคืน

สำหรับรถม้าที่มารับส่งแขกก็ให้ซือหม่าเป็นผู้รับผิดชอบ รับหน้าที่ทั้งรับและส่ง ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่เพียงแค่เตรียมเทียบเชิญเท่านั้นก็พอ

ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่พิถีพิถันในเรื่องพิธีรีตอง เดิมคิดว่าเอื้อมสูงไปคว้าสกุลฉู่จึงรู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง แต่ฉู่จิ้งเฟิงกลับแสดงความเป็นเขยที่ดี รักษาหน้าฮูหยินผู้เฒ่าหลี่ทุกอย่าง เช่นนี้จะไม่ให้นางเกิดความรู้สึกตื้นตันได้อย่างไร

ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่รู้สึกสบายใจขึ้น จึงคิดว่าควรจะใจกว้างสักนิด แม้โจวอี๋เหนียงจะย้ายออกไปแล้ว แต่เรื่องใหญ่ที่ตนเองจะแต่งบุตรสาวคงต้องเชิญมาร่วมงานด้วย ดังนั้นนางจึงสั่งให้พ่อบ้านเตรียมเทียบเชิญเขียนตัวอักษรสีทองส่งให้สกุลเสิ่นสองชุด ชุดหนึ่งให้โจวอี๋เหนียง อีกชุดหนึ่งให้แก่เสิ่นหรูป๋อ

ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่อดกลั้นอารมณ์ในใจ การกระทำของสกุลเสิ่นเลวร้ายอย่างมาก วางแผนทำร้ายบุตรสาวนางอยู่ตลอด ตอนนี้แม้ซือหม่าตำแหน่งสูงอำนาจมากผู้นี้จะไม่ใช่เขยที่ดีในใจนาง แต่ด้วยฐานะและองค์ประกอบทุกอย่างล้วนอยู่เหนือสกุลเสิ่นทั้งสิ้น

สกุลเสิ่นของเขามีความคิดหยาบช้าจะให้พี่น้องแต่งงานพร้อมกัน! คิดว่าหลี่รั่วอวี๋จะไม่มีการแต่งงานที่ดีอย่างนั้นหรือ นางต้องให้เสิ่นหรูป๋อเห็นว่าหลี่รั่วอวี๋ของนางเขาจะคู่ควรได้หรือ และต้องให้โจวอี๋เหนียงเห็นว่า เขยของอีกฝ่ายเป็นของเสียที่บุตรสาวตนเองไม่ต้องการและเหลือทิ้งให้!

นับจากตอนที่เสิ่นหรูป๋อได้รับเทียบเชิญก็ขังตนเองไว้ในห้องหนังสือ

เรื่องมาถึงขั้นนี้ เขาย่อมรู้ดีว่าตนเองลงทุนเสียเปล่าและอุ้มสมให้คนอื่นเสียแล้ว แค้นก็ตรงที่ก่อนหน้านี้เขาไม่รู้เลยว่ามีเสือร้ายเช่นนี้ลอบหมายปองหลี่รั่วอวี๋ของเขาอยู่ หากรู้เช่นนี้แต่แรก…แม้จะต้องทุ่มเททุกอย่าง เขาก็จะแต่งหลี่รั่วอวี๋เข้าบ้านมาก่อน

เสิ่นหรูป๋อลอบบีบมือ พยายามบังคับให้ตนเองใจเย็นลง งานเลี้ยงมงคลสมรสครั้งนี้เขาไม่ไปไม่ได้

เพราะวันมงคลใหญ่ของซือหม่า พระมาตุลาไป๋ก็ส่งไป๋ฉวนจงบุตรชายของเขามาแสดงความยินดี ได้ยินว่าไป๋ฉวนจงยังพามือดีในเรื่องกลไกมาด้วยผู้หนึ่ง ถึงตอนนั้นจะมาร่วมแก้ไขการต่อเรือรบกับหลี่เสวียนเอ๋อร์ และพิสูจน์ว่าวิชาการต่อเรือของนางเชื่อถือได้หรือไม่

ตัวเขาใกล้จะเข้าเมืองหลวงแล้ว ขุนนางใหญ่น้อยในราชสำนักมีมากราวมด หากคิดจะโดดเด่นให้เร็วขึ้น ต้องหาที่พึ่งที่มั่นคง นี่เป็นโอกาสในการดึงคนที่ดีมาก…

ใบหน้าเหยเกของเสิ่นหรูป๋อในตอนนี้ดูแล้วน่ากลัวมาก เขารู้สึกว่าความปรารถนาที่จะปีนขึ้นตำแหน่งสูงของเขามีเพิ่มมากขึ้น มีเพียงการได้เป็นคนเหนือคนจึงจะกุมอำนาจได้ตามใจปรารถนา ถึงตอนนั้น…ถึงแม้หลี่รั่วอวี๋จะเป็นภรรยาคนอื่นแล้วอย่างไร เขาเสิ่นหรูป๋อขอสาบานว่า ต้องมีสักวันจะให้ซือหม่าผู้สูงศักดิ์ผู้นั้นยกหลี่รั่วอวี๋คืนให้แก่เขา!