ทดลองอ่านนิยาย มเหสีป่วนรัก เล่ม 1 บทที่ 1 – บทที่ 2

บทที่ 1

ในยามนี้ การเป็นเสาหลักให้ราชสำนักมิใช่เรื่องที่จะทำกันได้โดยง่าย

องค์จักรพรรดิยังทรงพระเยาว์ พระพันปีก็ทรงอ่อนแอ เชื้อพระวงศ์หรือก็มีอยู่กันไม่มาก อีกทั้งเวยกั๋วกง* หลิวเซียกุมอำนาจราชสำนักไว้ในมือ กำจัดคนที่ไม่ใช่พวกตนอย่างกำเริบเสิบสาน ขุนนางเก่าแก่ในอดีตองค์จักรพรรดิที่ยังสามารถร่วมหารืองานราชกิจในราชสำนักได้มีเหลือกันอยู่แค่เพียงสี่คนเท่านั้น ได้แก่ อัครเสนาบดีฝู แม่ทัพใหญ่หลิง เสนาบดีหลี่ว์ และมหาบัณฑิตโจวเท่านั้น

เวลานี้ไม่มีหนทางให้ไปอีกแล้ว…

วันนี้หลังจากประชุมราชกิจเสร็จ พระพันปีก็ทรงมีรับสั่งให้เวยกั๋วกงมาเข้าเฝ้ายังห้องทรงพระอักษรเพื่อพูดคุยเป็นการส่วนพระองค์

เสาหลักแห่งราชสำนักทั้งสี่ยืนรวมตัวกันเป็นกลุ่ม จ้องมองดูแผ่นหลังแบบบางของพระพันปีกับแผ่นหลังสูงสง่าของเวยกั๋วกงเหมือนเฉกเช่นทุกครั้ง

อัครเสนาบดีฝูลูบหนวดเคราสีดอกเลาที่เลี้ยงไว้เป็นอย่างดี ดวงตาหรี่ปรือคล้ายมีเรื่องสลักสำคัญอะไรบางอย่าง แต่ถึงกระนั้นเขากลับปิดปากเงียบไม่พูดไม่จาอันใด

แม่ทัพใหญ่หลิงรอจนกระวนกระวาย เขากระทืบเท้าแล้วกล่าว “ถ้ายังไม่พูดอีกข้าจะกระชากหนวดของท่านออกมาเดี๋ยวนี้!”

มือที่ลูบไล้เหนือหนวดเคราของอัครเสนาบดีฝูสั่นระริกครู่หนึ่ง เขากระแอมก่อนพูด “เรื่องนี้ลึกล้ำอัศจรรย์ยิ่งนัก”

แม่ทัพใหญ่หลิงสาวเท้าพุ่งเข้าไปหมายจะเล่นงานอีกฝ่าย

มหาบัณฑิตโจวลนลานรีบขวางแม่ทัพใหญ่หลิงไว้พลางพูดขึ้น “อัครเสนาบดี หากท่านยังอมพะนำไม่ยอมพูดเช่นนี้ ท่านแม่ทัพใหญ่คงไม่แคล้วได้ชักดาบเป็นแน่!”

นัยน์ตาเรียวเล็กของอัครเสนาบดีฝูจับจ้องไปยังดาบเล่มเขื่องบนเอวของแม่ทัพใหญ่พลางถอนหายใจ “เฮ้อ จากที่ข้าคาดการณ์ ก็เพียงแค่…แค่…”

เส้นเลือดบนหน้าผากแม่ทัพใหญ่หลิงปูดโปนขึ้นอีกเส้น ดาบเล่มใหญ่บนเอวของเขาเลื่อนออกจากฝักแล้วหลายส่วน

“…ความจริงองค์จักรพรรดิทรงถึงวัยแก่การอภิเษกสมรสแล้ว”

“…”

แม่ทัพใหญ่หลิง เสนาบดีหลี่ว์ มหาบัณฑิตโจวทั้งสามคนต่างพากันถอนหายใจ

เสนาบดีหลี่ว์พูด “ฝ่าบาทเพิ่งจะสิบสองชันษาเท่านั้น อภิเษกสมรสอะไรกัน ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องอภิเษกสมรสเกี่ยวอะไรกับเวยกั๋วกงด้วย”

อัครเสนาบดีฝูหรี่ตาเล็กๆ อีกคราว “เรื่องนี้ ยิ่งพูดก็ยิ่งลึกล้ำอัศจรรย์…”

เพียงชั่วอึดใจ อัครเสนาบดีฝูรูปร่างเล็กๆ แบบบางก็พบว่าแผ่นหลังของตนเองกำลังแนบชิดติดอยู่มุมผนังเย็นเยียบ ร่างทั้งร่างถูกปกคลุมอยู่ภายใต้พลังอันกร้าวแกร่งของแม่ทัพใหญ่หลิง

“บัดซบ…”

อัครเสนาบดีฝูรีบตบปลอบลงบนอกล่ำๆ ของแม่ทัพใหญ่หลิง “อย่าได้หุนหันๆ หุนหันแท้คือมาร…”